Fálkinn - 06.06.1966, Blaðsíða 39

EFNI í TERTUNA:
140 gr. smjörlíki
220 gr. sykur
2 egg
250 gr. hveiti
3 tsk. (sléttfullar)
Royal lyftiduft
ya tsk. salt
S matsk. mjólk
1 tsk. Vanilludropar
Notið tvö mismunandi stór tertumót,
•myrjiO þau. HitiÖ ofninn áOur en kakan
er látin inn.
BlandiO saman
lyftidufti, hveiti
og salti. HræriO
saman sykurinn
og smjörlíkiO
í annarri skál.
LátiO eggin
saman viO
smjörlíkiO, eitt
í einu og hrær-
iO vel á milli.
Hellið mjólkinni i
bolla og vanilludrop-
unum út í. Hrærifl
mjölið saman viO
smjörlíkiO, lítið í
einu, þynnið meÖ
mjólkinni.
Látið deigifl í mótin.
Bakið minni kökuna í
nálægt 25 mín., en þá
stærri í 35 mínútur.
Látið kökurnar kólna,
hvolfið saman og hafið
sultu á milli. SkreytiÖ
með kremi, t. d. hvítu
á efri hlutann og bleiku
á þann neöri.
R 0 Y A L
auga íyrir fegurð, fyrir fagur-
fræðilegri fullkomnun. Og trú-
ið, mér, „strip-tease“ hefur æs-
andi áhrif á konur. Ekki samt
kynferðislega, nema því aðeins
að þær séu „lesbískar“. En
það... raskar ró þeirra, getum
við sagt. Sérhver kona verður
gripin vissri óró, þegar hún sér
fallegan líkama annarrar konu.
Karlmannslíkami aftur á móti
veldur henni ekki slíkri óró,
nema um nautabana sé að
ræða, því hef ég tekið eftir.
Rödd karlmannsins getur ha-ft
æsandi áhrif á hana, vilja-
styrkur hans eða tilfinninga-
hiti, aldrei líkamsstyrkur hans,
Karlmanna„strip-tease“ væri
alveg út í hött. Áhugi kvenna
á þessu gæti líka að einhverju
leyti byggzt á forvitni um
tæknileg atriði, varðandi það
að sýna líkama sinn, þannig
að hann nyti sín sem bezt.
Konan hugsar þá: Ef mannin-
um mínum eða vini mínum félli
þetta í geð, vildi ég gera þetta
sjálf.
— Monsieur Bernadin, ég er
hræddur um að við séum að
komast heldur langt út í „fíló-
» sófíuna“. Segið mér heldur:
Eru nektarsýningar í París
háðar eftirliti?
Þrjár reglur gilda hér sem
óskráð lög: Engir karlmenn á
sviðinu samtímis dansmeyjun-
um. Viðfangsefni sýningarinn-
ar má aldrei vera gróft. Og
aldrei algjör nekt, eins og tiðk-
1 ast t. d. á Reeperbahn í Ham-
borg. Annars er allt leyfilegt,
.sem ekki veldur hneyksli.
— En álítið þér ekki, að
mörk hins hneykslanlega séu
breytileg? Að hægt sé í dag
að sýna hluti, sem hefðu verið
í1 óleyfilegir fyrir einum áratug.
— Þvert á móti. Þróunin
• • hjá okkur er sú, að sífellt er
lögð meiri áherzla á fínleikann,
hið fagurfræðilega.
— Er það skoðun yðar, að
þér leggið af mörkum mikil-
vægan skerf til listarinnar.
— Til þeirrar listar að njóta
á réttan hátt, já, því ekki það?
■—■ Og þér álítið ekki, að list
yðar sé óheilbrigður næturgróð-
ur, sem eigi lítt skylt við
ánægjuna af því að virða fyrir
sér fallegan líkama?
— Nei, það veit trúa mín,
að mér finnst ekki.
— Virðist yður samband
manns og konu í vestrænni
menningu vera eðlilegt og eins
og það á að vera?
Karlniennirnir kunna ekki
að njóta lífsins.
— Nei, það finnst mér ekki
Karlmennirnir á Vesturlönd-
um hafa gefið yfirráð sín yfir
konum upp á bátinn, og kon-
urnar eru nú hið sterkara kyn,
kynið sem á fx-amtíðina. Og
höfuðorsök þess er, að karl-
mennirnir vinna of mikið, en
eyða of litlum tíma í að njóta
lífsins. Mennirnir kæra sig
ekkert um konurnar, og þá á
ég við á tilfinningasviðinu.
Kax-lmennirnir elska konurnar
ekki lengur.
— Heldur?
— Peningana. Metorðin. Bíl-
inn sinn. Áður fann kai'lmað-
urinn fyrst og fremst sína full-
nægingu hjá konunni. Nú er
þetta allt orðið öðruvísi. Hald-
ið þér að þessi breyting hafi
oi'ðið til að skapa meii'i ham-
ingju? Ég tala bara af hrein-
skilni og sleppi allri tæpitungu.
— Fi'elsi æskunnar verður
stöðugt meira nú á tímum.
Kannski of mikið, mætti mað-
ur álíta?
— Frelsið verður aldi'ei of
mikið. Æskan flytur með sér
fei'skan andblæ. Hún lætur
ekki lengur hneppa sig í viðjar,
því hún er nú stærri hluti af
hverri þjóð en áður vai'. Nýr
tími er uppi’unninn, hvarvetna.
Þér eigið eftir að undrast.
Líkaminn verður ekki lengur
feimnismál og viðhorfin í kyn-
ferðismálum eiga eftir að gjör-
breytast í átt til frjálsræðis.
— Og þér eruð hlynntur
þessari þróun?
— Svo sannarlega.
— Þér haldið ekki, að þetta
geti orðið þróun til spillingar?
— Þvert á móti. Spillingin
er hjá þeim eldri með allar
sínar hömlur og siðgæðisviðjar.
— Og það er náttúrlega skoð-
un yðar, að þér stuðlið að þess-
ari þróun með klúbbi yðar?
— Stiaumarnir koma víða
að og liggja allir í þessa átt.
Ég fylgi þessum straumum.
— Haldið þér að konurnar
séu ánægðar með þessa þróun,
horfurnar á fullkomnu frelsi?
— Vitaskuld. Hæstánægðar.
Konurnar öðlast sjálfar frelsi.
— En fullkomið frelsi í kyn-
ferðismálum hlýtur þó fyrst og
fremst að koma kai'lmanninum
til góða, þar sem ekki yrði um
neina sambúð að ræða. Grund-
völlur þjóðfélags okkar er
hjónabandið. Og þér grafið
undan hjónabandinu með því
að sýna mönnum dásemdir
þess, sem þeir geta fengið utan
hjónabandsins, beinlínis otið
því að þeim.
Sama konan í tuttugu ár.
— Já, en er það ekki hræsni
að segja að sama konan geti
haft aðdráttarafl fyrir karl-
mann í 20—30 ár? Eða sami
karlmaðurinn fyrir konu? Þetta
vita allir og viðurkenna með
sjálfum sér. En enginn vill taka
afleiðingunum af því að viður-
kenna það í verki.
— Margir menn sækja þó á
önnur mið.
— Þá hefur konan rétt til
þess að gera slíkt hið sama.
— Og yður finnst nútíma-
æskan vera á sömu bylgju-
lengd og þér?
— Já. Æskan er hrein og
bein. Hún er ekki með nein
látalæti. Ungir menn skjóta sig
ekki vegna spilaskulda. Ungar
stúlkur fleygja sér ekki í Signu,
vegna einhverra heimskulegra
siðgæðisboðorða. Allt er miklu
náttúrlegra og frjálsara. Og á
hverju byggist þetta? Menn-
irnir hafa leyst sig úr viðjum
og geta litið líkama sinn eðli-
legum augum. Og ég legg fram
minn skerf til þess að mennirn-
ir geti öðlazt þetta frelsi.
— Monsieur Bernadin, hvað
eruð þér gamall?
— Fjörutíu og átta.
— Þér eruð kvæntur?
— Ég hef verið kvæntur i
fjórtán ár.
— Börn?
— Þrjú.
— Eruð þér hamingjusamur
faðir?
— Mjög hamingjusamur.
— Og góður eiginmaður?
— Á minn hátt, mjög góður.
— Konan yðar er ekki af-
brýðisöm?
— Því fer fjarri. Hún hefur
gaman af þessu öllu saman,
hlær að því.
Framh. á bls. 41
PRENTMYN-DAGERÐIN
MYNOAMOT H.F.
MOHGUNBLAÐSHÚSINU - SfMI 171B2
FALKINN
39