Fréttablaðið - 07.11.2009, Blaðsíða 70

42 7. nóvember 2009 LAUGARDAGUR
UPPISTAND Jóhann og Ari kynntust í MR og urðu miklir mátar þrátt fyrir nokkurn aldursmun.
Auk uppistandsins með Mið-Íslandi er Ari einn af sex handritshöfundum Áramótaskaupsins í ár.
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
G
rínhópurinn Mið-Ísland
hefur undanfarið vakið
töluverða athygli fyrir
frammistöðu sína á uppi-
standskvöldum víða um
miðborgina, þar sem
oftar en ekki er troðið út úr dyrum og
almenn gleði í loftinu. Hópurinn er skip-
aður fimm fyndnum Íslendingum á þrí-
tugsaldri, þeim Bergi Ebba Benedikts-
syni, Árna Vilhjálmssyni, Dóra DNA og
viðmælendunum Ara Eldjárn og Jóhanni
Alfreð Kristinssyni.
Öfund og afbrýði
Meðlimir hópsins hafa allir þekkst síðan
á menntaskólaárunum og gangast Ari og
Jóhann fúslega við því að þeir hafi gant-
ast mikið hver í öðrum í gegnum tíðina.
Fyrst fór þó að komast mynd á hópinn í
kjölfar fyrsta uppistandskvölds þeirra
Bergs Ebba og Dóra á Prikinu í apríl
síðastliðnum.
„Þeir höfðu lengi manað hvor annan
upp í þetta, og slógu loksins til. Við
Jóhann fórum saman að horfa á þá og
urðum alveg uppnumdir,“ segir Ari.
„Það bærðust alls kyns tilfinningar
innra með okkur eftir þetta kvöld,“
bætir Jóhann við. „Við fundum fyrir
öfund og það örlaði á afbrýði, en auð-
vitað samglöddumst við þeim líka því
kvöldið tókst afar vel. Í öllu falli urðum
við mjög ánægðir þegar Bergur Ebbi
hafði samband og bað okkur um að vera
með á næsta kvöldi. Uppistand hafði
aldrei verið inni í myndinni hjá okkur,
en við gátum ekki verið minni menn
eftir að þeir riðu á vaðið.“
Nafnið Mið-Ísland kemur frá Bergi
Ebba, en hann hefur einnig verið
umsjónarmaður samnefnds vikulegs
útvarpsþáttar á Rás 2 þar sem allir í
hópnum hafa átt gestainnkomur. Full-
skipaður hópurinn hefur troðið upp
reglulega síðan í vor og Ari og Jóhann
tóku strax eftir hinu jákvæða umtali
sem fylgdi uppákomunum frá upphafi.
„Kannski er það fákeppninni að þakka
að fólk virðist kunna að meta okkur,“
segir Ari og glottir við tönn. Jóhann
lumar á annarri mögulegri útskýr-
ingu á vinsældunum. „Það sem skiptir
ekki minnstu máli er að áhorfendurnir
hafa verið móttækilegir. Þeir eru lang-
mikilvægasti hlutinn af þessu. Uppi-
stand er form sem gengur hreinlega ekki
upp nema salurinn sé jafn til í tuskið og
skemmtikraftarnir. Þetta hefur verið
hreint út sagt ótrúlega gaman.“
Ari tekur í sama streng. „Við erum
rosalega fegnir að hafa drifið í þessu.
Það liggur við að við sjáum eftir að hafa
ekki kveikt á þessu fyrr, því þá værum
við núna orðnir reynsluboltar í brans-
anum.“
Bombið er óhjákvæmilegt
Mið-Íslandshópurinn hefur þann háttinn
á að hver meðlimur kemur fram í um
tuttugu mínútur, þótt tímalengdin geti
teygst til hjá hverjum og einum eins og
gengur. Blaðamanni leikur forvitni á að
vita hvort það krefjist ekki mikils undir-
búnings að semja slíka dagskrá.
„Það liggur töluverð vinna að baki
hverri sýningu,“ segir Ari. „En okkur
þykir gaman að undirbúa eitthvað sem á
að vera skemmtilegt. Við höfum auðvitað
bara verið að fikta í þessu í nokkra mán-
uði, á meðan margir íslenskir grínistar
hafa kannski unnið við þetta í mörg ár.
Það er örugglega ekkert alltaf gaman.
Dagskráin byggir líka að nokkru leyti
á hlutum sem maður hefur talað um,
pirrað sig á eða gert grín að í partíum í
mörg ár. Sumir brandararnir mínir eru
alveg tíu ára gamlir.“
Uppistandarar eru oftast aleinir á
sviðinu og þurfa að reiða sig alfarið á
dagskrána. Er það ekki ógnvekjandi
reynsla?
„Einhvers staðar las ég um banda-
ríska könnun sem leiddi í ljós að það
sem flestir hræðast mest er að tjá sig
á opinberum vettvangi. Dauðinn var
númer tvö,“ segir Ari.
„Við höfum auðvitað verið að koma
fram fyrir tiltölulega öruggan hóp,
innan gæsalappa, aðallega fólk milli
tvítugs og þrítugs. Okkur langar til að
gera grín fyrir alla aldurshópa,“ segir
Jóhann. „Fólk á sjötugsaldri er gróft og
vill heyra grín. Það er áskorun að standa
fyrir framan hóp af fólki á þeim aldri,
en við erum til í hvað sem er.“
Ari segir óhjákvæmilegt að mistak-
ast, eða bomba eins og sagt er á fagmáli,
endrum og eins. „Öll kvöldin okkar hafa
gengið eins og í sögu hingað til, en ef
maður er alltaf að fela sig fyrir mis-
tökunum lærir maður minna. Grínar-
inn Dave Chapelle hefur til dæmis sagt
frá því hversu mikill léttir það var að
bomba í fyrsta skipti, því þá þurfti hann
ekki að vera hræddur lengur.“
Stéttarfélag vinnustaðagrínara
Ari og Jóhann eru sammála um að
hópurinn búi yfir mikilli breidd. Hver
meðlimur hafi sinn sérstaka stíl og efn-
istökin séu því fjölbreytt. Til að mynda
hefur Ari getið sér gott orð fyrir að
herma eftir nafntoguðum einstakling-
um á borð við Bubba Morthens, Hrafn
Gunnlaugsson, Björgvin G. Sigurðsson
og fleiri. Þá er Jóhann sérfræðingur
hópsins í efnahagsvandræðum Íslands.
Þeir kynntust fyrst við nám í Mennta-
skólanum í Reykjavík. Ari var á loka-
árinu en Jóhann busi, og þar að auki
einu ári á undan í skóla. Þeir urðu strax
miklir mátar.
„Mér þótti Jóhann fyndnasti maður
sem ég hafði hitt á ævinni, en hann var
svo helvíti ungur að þetta kom ekki nógu
vel út,“ segir Ari.
„Við þurftum þess vegna að fela sam-
bandið mjög lengi. Þetta var erfitt. Svo
útskrifaðist Ari úr skólanum, en hann
útskrifaðist ekki úr lífi mínu það vorið,“
bætir Jóhann við og í kjölfarið hefjast,
af einhverjum ástæðum, miklar umræð-
ur um Óskarsverðlaunamyndina Broke-
back Mountain.
Ari starfar sem textasmiður hjá aug-
lýsingastofunni Jónsson & LeMacks, en
Jóhann stundar laganám við Háskóla
Íslands og er auk þess í hlutastarfi hjá
Fjölmiðlavaktinni.
„Við erum báðir vinnustaðagrínarar,“
segir Ari, „sem er reyndar sérstak-
lega sorglegt í tilfelli Jóhanns þar sem
hann vinnur heima. Ég get þó pínt sam-
starfsfólk mitt í hádegishléum. Það er
á stefnuskránni hjá okkur að setja á
fót stéttarfélag vinnustaðagrínista. Þá
getum við farið í verkfall og fylgst með
samfélaginu hrynja til grunna.“
„Vinnustaðagrínarar eru límið í sam-
félaginu,“ segir Jóhann. Þeir vinna
lengur en flestir aðrir, eyða miklum
tíma í undirbúning og hljóta enga viður-
kenningar fyrir störf sín aðrar en hlát-
urrokur.“
Ari segir vinnustaðagrínið hafa byrj-
að þegar hann vann í nokkur sumur hjá
verktaka sem unglingur. „Ég missti eitt-
hvað út úr mér einn daginn og eftir það
varð ekki aftur snúið. Vinnufélagarnir
voru komnir á bragðið, vissu að ég gat
verið fyndinn og heimtuðu skemmtun í
pásum. Best var ef brandararnir tengd-
ust starfinu á einhvern hátt.“
„Til dæmis er eitt verkfæri sem heitir
kínverji. Það hefur væntanlega verið
tilefni til nokkurra brandara?“ spyr
Jóhann og Ari játar því.
Grínhátíð í Loftkastalanum
Aðspurðir segjast Ari og Jóhann ekki
eiga sér neinar sérstakar fyrirmyndir
í uppistandinu. „Maður getur lært eitt-
hvað af öllum sem maður sér, hvort
sem þeir eru góðir eða lélegir,“ segir
Ari. „Á YouTube er reyndar hægt að
finna kennslumyndbönd í uppistandi,
þar sem einhverjir massíft harðir
gæjar kenna helstu undirstöðuatriðin.
Þar lærir maður til dæmis hvernig á að
taka á „heckler“, áhorfanda sem angrar
skemmtikraftinn með frammíköllum, og
alls konar fleiri bransatrix.“
„Svo hafa verið margir ágætis grín-
istar hérna á Klakanum í gegnum
árin,“ heldur Ari áfram. „Við erum af
Fóstbræðrakynslóðinni, ólumst upp við
Sigurjón Kjartansson, Jón Gnarr, Þor-
stein Guðmundsson og félaga og þykir
þeir ennþá mjög fyndnir.“
„Svo verða gamlar kempur aldeilis
dregnar á flot á Reykjavík Com-
edy Festival í næstu viku. Til dæmis
Radíusbræður og Kaffibrúsakallarnir.
Það kæmi mér ekki á óvart ef þeir væru
núna styrktir af kaffifyrirtæki og hétu
Kaffitárakarlarnir,“ segir Jóhann.
„Væru Kaffibrúsakarlarnir ekki
pólskir í dag?,“ veltir Ari fyrir sér.
Þeir segjast mjög spenntir fyrir hátíð-
inni í Loftkastalanum. „Þetta hefur
aldrei verið gert áður og það verður
gaman að sjá hvernig þetta kemur út.
Það eru tveir fyrir einn ef fólk kaupir
miðana í forsölu núna um helgina og við
erum tilbúnir,“ plöggar Ari að lokum.
Þurftum að fela sambandið
Grínhópurinn Mið-Ísland er meðal þeirra sem stíga á svið á hátíðinni Reykjavík Comedy Festival í Loftkastalanum í næstu viku.
Kjartan Guðmundsson ræddi við tvo meðlimi hópsins, þá Ara Eldjárn og Jóhann Alfreð Kristinsson, um grínið, lífið og dauðann.
Einhvers
staðar las
ég um
bandaríska
könnun sem
leiddi í ljós
að það sem
flestir hræð-
ast mest er
að tjá sig á
opinberum
vettvangi.
Dauðinn var
númer tvö.
FR
ÉTTA
B
LA
Ð
IÐ
/A
N
TO
N
Reykjavík Comedy Festival er
ekki fyrsta grínhátíðin sem haldin
er hér á landi, þótt sums staðar
hafi hátíðin verið auglýst sem
slík. Vorið 1996 stóðu nokkrir
grínistar úr Hafnarfirði, þeir Davíð
Þór Jónsson og Steinn Ármann
Magnús son Radíusbræður,
Sigurður Sigurjónsson, Laddi og
Magnús Ólafsson, fyrir átta daga
hátíð undir yfirskriftinni „Djók
– Alþjóðlega hafnfirska grínhá-
tíðin.“
„Skarplega athugað,“ segir
Davíð Þór þegar blaðamaður ber
erindið undir hann. „Sennilega var
þetta fyrsta grínhátíðin á Íslandi
og eflaust sú eina þar til nú.“
Ýmislegt var í boði á hátíðinni
fyrir utan hefðbundnar grínsýn-
ingar. Til að mynda voru settar
upp víkingabúðir og leiktæki við
Íþróttahúsið í Strandgötu þar
sem skopteiknarar voru einnig á
staðnum. Keppt var í tertukasti
og haldin hláturkeppni, karlakór-
inn Þrestir tók nokkur djóklög
og Lúðrasveit Hafnarfjarðar lék
brandaralög, eins og sagði í
auglýsingum á sínum tíma. Þá
rúntaði svokallað grínsendiráð
um bæinn á forláta Hummer-
bifreið. Hátíðinni lauk svo með
mikilli grínsýningu í Kaplakrika.
Spurður hvernig til hefði
tekist með hátíðina er Davíð
Þór stuttorður. „Þetta var ekki
endurtekið.“
Blaðamaður gengur á hann
og fær þá örlítið nánari útskýr-
ingar. „Þetta er auðvitað gleymt
og grafið og skiptir ekki máli,
en þegar á leið kom í ljós að
aðkoma bæjarins var ekki fólgin
í miklu öðru en að leyfa okkur
að halda hátíðina. Aðsóknin var
upp og ofan, en mig minnir að
aðsóknin hafi verið ágæt á þá
atburði sem best voru sóttir.“
Samhliða hátíðinni sendu
fimmmenningarnir frá sér grín-
hljómplötuna Djók. „Ég hef ekki
hlustað á hana nýlega, en leyfi
mér að efast um að mér þyki
hún mikið betri nú en þá,“ segir
Davíð. „En ég held reyndar að
hún hafi öðlast dálítið költ-fylgi.“
Sameinaðir Radíusbræður koma
fram í fyrsta sinn síðan 2006 á
Reykjavík Comedy Festival.
Reykjavík Comedy Festival í Loftkastalanum stendur
yfir frá miðvikudeginum 11. nóvember fram á laugar-
dagskvöldið 14. nóvember.
Skemmtikraftar sem fram koma eru Mið-Ísland,
Þorsteinn Guðmundsson, Helga Braga Jónsdóttir,
Radíusbræður, Kaffibrúsakarlarnir, Halldóra Geir-
harðsdóttir og Ólafía Hrönn Jónsdóttir, Sveinn
Waage, Þórhallur Þórhallsson, Brynja Valdís
Gísladóttir, Rökkvi Vésteinsson, Phil Nichol,
Tom Stade, Steve Hughes, Eric Lampaert og Joel
Dommett.
Kynnir er Freyr Eyjólfsson.
Miðasala er í Loftkastalanum og á Midi.is.
➜ REYKJAVÍK COMEDY FESTIVAL
DJÓK ´96 – ALÞJÓÐLEGA HAFNFIRSKA GRÍNHÁTÍÐIN