Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1992, Qupperneq 21

o
Ýmislegt annað var býsna vanda-
samt. Eg get nefnt að það var eng-
inn leikur að mála háhýsi eða
kirkjuturna á þessum tíma. Þegar
við máluðum turninn á Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði sátum við á litl-
um stól sem festur var með köðlum
í hring sem lá efst í turninum.
Kaðalendinn var síðan bundinn við
girðingarstaur eða annað jarðfast
stykki. Þarna sat maður og málaði
sinn turn og sparkaði sig til í stóln-
um yfir á kantana.“
Hefupðu alltaf unnið sjálfstætt?
„Nei, við feðgar unnum saman allt
til ársins 1962. Þá byrjaði ég sjálf-
stætt enda faðir minn orðinn aldr-
aður, svo til hættur, og ég var mest
einn með syni mína. Lengi vel vann
ég svo í félagi við annan málara,
Hermann Ólafsson.“
Enu einhvep vepkefni öðpum minn-
isstæðapi?
„Já, ætli það sé ekki málningarvinn-
an við Alverksmiðjuna í Straums-
vík. Arið 1967 tók ég að mér máln-
ingu á verksmiðjunni og var þar all-
an byggingartímann, heil 4 ár. Eg
var með um 15 til 30 manns í vinnu
og mikið umleikis og á meðan kom
enginn annar málari inn á þetta
svæði. Ekki vegna þess að ég hefði
eitthvert einkaleyfi á verkefnum Ál-
félagsins. Oðru nær. Eg varð að gera
tilboð í hvert einasta verk. Stundum
gerðu sveinahópar tilboð á móti
mér. En þótt þeir hefðu átt að geta
undirboðið mig tókst þeim það
samt ekki. Seinna tapaði ég verk-
þætti yfir til annars málarameistara.
Það fannst mér bara heiðarlegt. En
það var ekki heiðarlegt að láta
sveina bjóða á móti meisturum.
Mér fannst það ekki.
Það var einhvern tíma að svein-
arnir mínir áttu að skera eins og
kallað er; þeir áttu að draga lárétta
línu, þráðbeina, með pensli. Þeir
strikuðu fyrir línunni og ætluðu svo
að skera með litlum pensli. Eg benti
þeim á að nota frekar þungan pens-
il, lfnan yrði beinni með honum.
Ég gekk bara þarna að línunni og
sýndi þeim þetta. Þá var þarna ein-
hver svissneskur málari sem vildi
prófa. Hann var sérfræðingur í færi-
bandasprautun, hann kunni vel að
losa um stíflu í spíssum og fleira í
þeim dúr. Fyrir dygga þjónustu
hafði hann fengið í verðlaun að ger-
ast eftirlitsmaður málara. Hann