Vikan - 27.09.1962, Blaðsíða 3

VIKAN
ogtæknin
Á götu er vatnabíll þessi hinn glæsilegasti.
ílentust hér á landi eftir styrjöldina, en bandaríska setuliðið hafði komið með þá hingað.
Nú er bílaverksmiðja ein í Vestur-Berlín tekin að framleiða fjögurra manna bíla, sem fara bæði
láð og lög. Hafa þeir þegar getið'sér þann orðstír, að öll framleiðsla verksmiðjunnar næstu þrjú árin
kvað fyrirfram seld — til Bandaríkjanna. Fyrir bragðið verða farartæki þessi víst ekki fáanleg
hér í Evrópu á næstunni. Bílar þessir eru sérlega fallegir á vegi, og kváðu fara mjög vel á vatni og
sjó. Ganghraðinn er 125 km á landi en 13 km á klst. á sjó. Hreyfillinn er skutfestur, fjögurra
strokka, 42 hestafla, með fjórum gangskiptum, altengdum. Skrúfurnar eru tvær, og þarf ekki nema
eitt handtak til að skipta orkunni af hjólum á skrúfur, eða öfugt. Bílnum er stýrt á vatni eins og
á landi, og má stýra honum beint af landi í vatnið — aftur á móti verður að aka honum aftur á
bak upp úr vatninu, ef svo djúpt er við bakkann, að afturhjólin ná ekki spyrnu við botninn. Og lendi
bíllinn í ágjöf, þarf ekki annars við en þrýsta á rofa til þess að dælan sjái um austurinn.
HEINKEL AFTUR
Á LOFTI.
Sú var tíðin, að Heinkel flugvélaverksmiðj-
urnar þýzku gegndu að mörgu leyti forystuhlut-
verki á sínu sviði. Eftir síðari heimsstyrjöldina
hefur þeirra lítt verið getið.
Nú heyrist þó aftur á þær minnzt. Eru þær í
þann veginn að senda á markaðinn þotur af
minni gerð — 22 til 23 farþega — „Heinkel 211
B-l“. Þær verða knúnar tveim þotuhreyflum,
sem komið er fyrir aftast á skrokknum, en slíkt
er algert nýmæli, þegar um þetta stórar þotur
er að ræða — þó hreyflarnir séu aftarlega á
Cometunni og fleiri tegundum, eru þeir fyrir
framan stél. Aftur á móti hefur þetta fyrirkomu-
lag verið reynt á einhreyfla herþotum, og munu
SAAB verksmiðjurnar sænsku hafa orðið einna
íyrstar til þess, en þar unnu einmitt þýzkir verk-
fræðingar, sem áður höfðu starfað hjá Heinkel,
hvort sem nokkurt samband er þarna á milli
eða ekki.
Þessar Heinkelþotur verða einkum ætlaðar til
flutninga á skemmri leiðum. Er talið, að þær
verði mjög sparneytnar á eldsneyti, miðað við
þotur almennt, og þurfi tiltölulega stutta braut,
eða um 500 m til flugtaks og 400 m til lending-
ar, en meðalflughraðinn verður 453 hnútar, mið-
að við 26.000 feta hæð.
Framhald á bls. 42.
„HE 211“ - talsvert frábrugðin eldri þotugerðum.
Reynslusigling á innanhúss „skipaskurði“.
UM LÁÐ OG LÖG.
Margar tilraunir hafa verið gerðar til þess á
undanförnum árum, að smíða farartæki, sem
nota mætti jöfnum höndum á láði og legi. Þrátt
fyrir alla tækniþróunina virðist þetta hafa vaf-
izt eitthvað fyrir mönnum — að minnsta kosti
hefur ekkert slíkt farartæki komið á markaðinn
til þessa, sem náð hefur almenningshylli. Að
vísu framleiddu Bandaríkjamenn eins konar
láðs og lagar jeppa á styrjaldarárunum, sem
mun hafa reynzt vel, og ekki verður efazt um,
að hann hafi verið sjófær vel, því að skozk
hjónakorn unnu það afrek, skömmu eftir að
styrjöldinni lauk, að sigla einum slíkum jeppa
yfir Norður-Atlantshaf -—■ en þó munu einhverj-
ar smáendurbætur hafa verið gerðar á honum
fyrir þá siglingu. Þessi jeppagerð hlaut þó ekki
neina útbreiðslu, einhverra hluta vegna, hefur
að öllum líkindum verið helzt til dýr. Þess má
geta að nokkrir slíkir jeppar, af minni gerðinni,
VIKAHI • .• •.' •. . - ’kr?Z- ú;y;'•.«■.••*.••'.ifc.*;- ..••• .
Útgefandi: Hílmir h.f. Kitsljórji og atigJýsiugur: JSlíijJliult 33. Sítnuis 35320. 35321, 35322, 35323. Póstliólf 149. Afgreiösla dreifing:
Ritstjóri: Blaðtidreifing, l.auguveí-'i 133, slmi
Gísli Sigurðsson (ábm.) 3(5720. Dreifingarstjóri Óskar Karls-
son. Vi rð i iiiiisasftlu kr, 15. Askrift- arvefð er 200 kr. úrsþriðjungslegn.
Framkvaemdastjúri: greiðist fyrirfram. Prentun: llilmir
Hilroar A. Kristjánsson. h.f. Myndaúiót: Kaígraí h.f.
FORSÍÐAN
Á þessari árstíð er sjálfsagður hlutur að minnast
réttanna. Þær halda að talsverðu leyti sínum gamla
svip þrátt fyrir allar framfarir, því það er svo erfitt
að koma nokkurri tækni við í réttum — og líklega finnst engum það æskilegt
heldur. Réttirnar eru aðeins einu sinni á ári og enginn sér eftir degi í þá
samkomu. Það eru Vatnsdalsréttir, sem þið sjáið á forsíðu. Myndina tók
Þorsteinn Jósefsson.
I næsta blaði verður m. a.:
ð Sumarleyfi á fönnum Kerlingarfjalla. Vikan hefur brugðið
sér upp í Kerlingarfjöll og dvalið með sumarleyfisfólki, sem
stundar skíðasport í sumarsól undir góðri leiðsögn. Fimm
síður með myndum og grein.
• Ólánið. — Saga eftir Victor Wolfson.
• Ekki er allt gull sem glóir. — GK. ræðir við íslenzka fjöl-
skyldu, sem búsett er í New York, um kaup, vcrðlag og af-
komu þar og hér heima.
• íþróttir: Fall er fararheill. Grein um brezka hlauparann
Chataway, sem nú er orðinn brezkur ráðhcrra og sá yngsti
í stjórninni.
• Svarta rúðan. — Smásaga eftir Guðlaugu Benediktsdóttur.
• Ungt fólk á uppleið: Einkaritarinn, sem liafnaði í Land-
brotinu.
• Snilligáfa og geðveiki. — Grein eftir dr. Matthías Jónasson.
• Verðlaunagetraun Vikunnar. Verðlaun NSU Prinz 4. Það
er þriðji hluti.
VIKAN 3