Vikan - 27.09.1962, Blaðsíða 41

R AFM AONSEI .DAVÉLAR
MARGAR GERÐIR
85 '4K A Itl l \sn
Gerð 4403-4 fáanlegar með
3 eða 4 hellum, glópípu
eða steyptum (heilum),
klukku og Ijósi, glóðarrist
og hitaskúffu.
Verð frá kr. 4.750.00
Eldavélasett til innbygging-
ar f ný eða gömul eldhús, 2
gerðir, einnig með glóðarrist
Verð frá kr. 7.090.00 settið
Ódýrasta eldavélin á
markaðnum
Gerð 2650 - 3
steyptar hellur,
auðveldar í hreins-
un, með bökunarofni
KBK
H.F. RAFTÆKJAVERKSMIÐJAN HAFNARFIRÐI
an og mætti þeim á heimleiðinni,
hélt áfram heim og þakkaði mann-
inum hestlánið og bað hann vera
í nótt, „en farðu strax á morgun
og muntu fá gott veður og færð og
komast út í Vík, en kom þú ekki
í Krýsuvík.“ Maðurinn fór að ráð-
um hans og fékk gott veður, en heim
að Krýsuvík var bylur að sjá. Mað-
urinn kom í Grindavík um kvöldið
og reri næsta dag og annan og hinn
þriðja. Að kvöldi þess dags komu
félagar hans og höfðu teppzt í
Krýsuvík þrjá daga í byl. En mað-
urinn hafði þá fiskað meir en
hundrað.
EIRÍKUR og
SVIKNI UNNUSTINN.
Maður nokkur sem fór til vers
gisti um nótt á Vogsósum; hann
var mjög hryggur. Eiríkur kallaði
hann afsíðis og bað hann segja sér
hvað að honum gengi. Hann var
tregur til þess, en sagði honum
loks að unnustan sín hefði sagt sér
upp áður en hann fór og bað nú
Eirík ásjár. Hann kvað það all-
óhægt.
Um kvöldið lætur Eiríkur sinn
mann hátta í hvurju rúmi og (er)
sjálfur síðast á ferli. Nú er barið
að dyrum og fer Eiríkur til dyra.
Þar er komin stúlka í skyrtu og
nærfati og rennvot; því rigning var.
Hún heilsar presti og bað gistingar,
kvaðst vera dauð í kulda. Hann
lætur hana koma inn og spyr
hvurning á ferð hennar standi. Hún
mælti: „Ég fór út í kvöld hálfhátt-
uð því mér kom í hug að vita hvurt
þvottur hefði verið tekinn inn þeg-
ar regnið kom. Ég ætlaði þangað
sem hans var von, en villtist í
myrkrinu og komst loksins hingað.“
Eiríkur mælti: „Nú er ekki um gott
að gjöra, hér er húsfyllir af fólki
og geturðu hvurgi komizt fyrir
nema ef þú vilt fara upp fyrir
manninn þarna í rúminu,“ og benti
til ferðamannsins sem lá grafkyrr.
Hún kvaðst gjarnan vilja það held-
ur en deyja úr kulda. Fer hún upp
í fyrir ofan manninn og þekkti hann
þar unnustu sína og hún hann. Hún
var hjá honum um nóttina og kom
þeim vel saman. Þar eftir giftust
þau og urðu góðar samfarir þeirra.
PEYSAN.
Öllum sögnum ber saman um
það að Eiríki presti hafi verið send
millifatapeysa, en mjög fer mis-
sögnum um það hver það hafi gjört.
Sögn er það fyrir norðan í Skaga-
firði að það hafi gjört Stokkseyrar-
Dísa eins og Gísli Konráðsson segir
í þætti Vogsósa-Eiríks. Selvogsmenn
segja að það væri kona ein á Vest-
fjörðum, en Árnesingar segja að
það hafi verið kvenmaður fyrir
norðan. Sama segir Runólfur Jóns-
son í Vík og að hún hafi verið
prestsdóttir, er áður hafi átt í brös-
um við Eirík. Sumir segja að peys-
an hafi verið rauð, en aðrir að hún
hafi verið fagurblá með rauðum
bryddingum. En hvað sem öllu
þessu líður er hitt víst að Eiríki
var send peysan að gjöf og látið
að gott eitt gengi þeim til er sendi,
en raunar bjó það undir að kona
þessi vildi reyna kunnáttu Eiríks.
Selvogsmenn segja að sú er peys-
una sendi hafi látið þau ummæli
fylgja með að Eiríkur væri í henni
er hann færi til Krýsuvíkur að
messu.
Prestur tók við sendingu þessari,
leit á hana og lagði hana ofan í
kistu og vildi lengi ekki í hana fara.
Einn sunnudag er hann átti að
messa í Krýsuvík var brunagadd-
ur. Fór hann þá í hana. Prestur
hafði mann með sér; segja sumir
það hafi verið drengur sá er skar
setskautann úr brókum sínum til
að komast af baki á hesti Eiríks
sem fyrr er sagt. En er þeir voru
komnir út á Víðisand, aðrir segja
svo langt að þeir sæju kirkjuna í
Krýsuvík, fór peysan að herða að
presti og svo leit út sem hann væri
að brenna því hann þrútnaði allur
upp og blánaði og féll af baki með
froðufalli; mátti prestur þá ekki
mæla, en þreifaði um sig með
hendinni og benti meðreiðarmanni
sínum. En aðrir segja að prestur
hafi lagt undir við hann er þeir
fóru frá Vogsósum að ef hann sæi
sér nokkuð bregða á leiðinni skyldi
hann rista utan af sér peysuna.
Meðreiðarmaðurinn gripur þegar
upp hníf hjá sér er hann sér hvað
presti líður og ristir af honum peys-
una. Raknar Eiríkur þá skjótt við
og mælti: „Ég varaði mig ekki á
þessu, heillin góð, því ég hafði gjört
henni gott.“ Þakkar nú prestur
fylgdarmanni sínum hjálpina og
kveðst skyldi launa. Pilturinn seg-
ist ekki ætla til launa fyrir þetta,
en segir að presti fari lítilmannlega
að láta stelpu eina gabba sig þann-
ig. Prestur sagði svo vera, en kvað
ekki útséð um það. Eftir það tekur
prestur peysuna og snýr heim með
hana og læsir hana ofan í kistu sem
áður.
Nú segja þeir svo frá sem láta
Stokkseyrar-Dísu hafa sent presti
peysuna að hann hafi setzt við að
vinna og spinna gráa ull, fitjað upp
á og prjónað nærpils er hann hafi
sent Dísu og hafi henni þótt vænt
um það því það hafi verið þykkt
og skjólgott o. s. frv. En hinir segja
að nú hafi liðið langt fram á vetur
og Selvogsmenn segja að næsti vet-
ur hafi komið svo ekki bæri til
tíðinda.
Það var eitt kvöld um vökuna
að prestur bauð heimamönnum sín-
um varnað á að ljúka upp bænum
þó barið væri, en ganga sem bezt
frá bæjardyrum, og hétu þeir góðu
um það enda var þá bylur ákaflegur
með frosti og fannkomu; sagði hann
og að fáir mundu á ferð vera í því
veðri. En ef barið væri skyldu þeir
ekki hreyfa sig og ekki segja sér
til ef hann yrði háttaður og heyrði
ekki höggin fyrr en barið væri í
þriðja sinn.
Þegar leið á nótt fram er barið
að dyrum, og urðu þeir þess varir
er næstir sváfu presti að hann seg-
ir: „Einhvur er þar seint á ferð og
látum hann berja í annað sinn.“
Er þá þegar barið enn gríðarlegar
en hið fyrra sinn. Prestur segir að
ekki lægi enn á að fara til dyra.
Þá var barið hið þriðja sinn og
nokkru linlegar. Eiríkur stendur
þá upp og klæðir sig og þó heldur
tómlega, fer til dyra og lýkur upp.
Sér hann þar komna kunnkonu sína
(prestsdótturina) þá er hafði sent
honum peysuna. Hún var í skyrt-
unni einni og nærfatinu og hélt á
næturgagni sínu í hendinni og var
nær dauða en lífi af kulda. Eiríkur
heilsar henni kompánlega og segir:
„Nú er ekki meyjaveður úti og
muntu eiga brýnt erindi heillin
VIKAN 41