Vikan - 06.12.1962, Blaðsíða 15

ÞÆR SKILDU
EKKI HVOR
AÐRA, MÆÐG-
URNAR, OG
NÚ SKYLDI
AMMA GAMLA
LEYSA HNÚTINN.
JÓLASAGA EFTIR
GUÐNÝJU
SIGURÐARDÓTTUR
að vilja losna við Helgu, því vitanlega ætti ég að ganga
hreint til verks og segja henni allt eins og er, en eins
og ég sagði áðan, þá er svo óþægilegt að tala við hana,
við erum mjög ólíkar í einu og öllu. Hún er vís til að
hleypa mér upp með því að segja að Ragnar sé of ungur
fyrir mig. Helga er sem sé, sí og æ að mata mig á því
að ég sé ekki lengur ung, og mér beri að haga mér
eftir því. Um daginn lét ég lita á mér hárið, og þá þurfti
hún að særa mig með því, að segja að mig hefði klætt
miklu betur að hafa gráu hárin í vöngunum. En mér er
spurn, hvers vegna undirstrika aldurinn með gráum
hárum? Og hvers vegna má ég ekki mála mig og snyrta?
Auðvitað verður að nota snyrtilyfin á réttan hátt og
þess vegna er ég að hugsa um að fara á tízkuskólann.
„Svo má lengi læra sem lifir", ekki satt? Ég held líka
ég taki mér nokkra tíma í ensku og kannski þýzku.
f vetur höfum við Helga farið á nokkra sinfóníuhljóm-
leika. Ég hef reglulega notið þess að hlusta á þau verk,
;em þar hafa verið flutt. Fólkið sem sækir slíkar
skemmtanir er líka svo pent og huggulegt, flest að
minnsta kosti. Helga er nú víst ekkert sérlega hrifin
af því að fara með mér, en ég vona samt að mér takist
með tímanum að kenna henni að meta æðri tónlist.
Jæja, mamma mín, þú íhugar nú þetta sem ég minnt-
ist á, með Helgu. Svo ætla ég að ljúka þessu þessu bréfi
með því að óska þér gleðilegra jóla, og góðs nýárs.
Þakka þér, mamma mín, fyrir öll gömlu árin.
Þín dóttir,
Liney.
E. S. Af því þú spyrð mig hvað þú eigir að gefa mér
í jólagjöf, vil ég láta þig vita að mig langar mest í
lillabláan náttkjól. L
Elsku hjartans amma mín!
Þakka þér ægilega vel fyrir bréfið, þú varst reglulega
góð að skrifa mér líka, ég er alltaf svo afbrýðisöm þegar
mamma fær bréf frá þér, en ég ekki. En amma, mér
þykir svo leiðinlegt að þú skulir vera lasin.
Ertu alveg viss um að þú getir ekki komið og verið
hjá okkur á jólunum eins og bjóði þeim inn í stofu, þó ég vilji helzt hafa þær
þú ert vön? Jólin án þín inni í mínu herbergi. Og áður en við höfum talið
verða bara alls engin jól. upp að tíu hefur mamma borið inn kaffi, mjólk
Amma, mér líður svo vel þeg- og ótal kökusortir. Þetta væri nú kannski, út af
ar þú ert komin. Allt er svo fyrir sig allt í lagi, ef hún léti okkur svo í friði.
dásamlegt og fullkomið þeg- En hún sezt hjá okkur og spjallar og hlær meir
ar við erum búnar að kveikja en við allar hinar til samans. Vitanlega hef ég
á öllum kertunum. Þú hefur ekkert á móti mömmu í sjálfu sér, en stelpurnar
setzt í gamla ruggustólinn og eru feimnar við hana og fara hálf hjá sér, þú
ég næ í biblíuna og gleraug- skilur.
un þín. Dálitla stund situr Mamma er nú líka dálítið skrítin, reyndar er
þú álút yfir bókinni og flett- hún reglulega sæt og pen, en hún klæðir sig^ aldrei
ir henni, en fljótlega finnur eins og aðrar mæður. Ég meina ekki að hún eigi
þú rétta blaðsíðu, og þú byrj- seint og snemma að ganga í svörtum leiðinlegum
ar að lesa jólaguðspjallið. kjólum, en þröngar, gular og bleikar peysur og
Það hríslast einhver undar- stutt pils klæða hana ekki reglulega vel.
legur straumur um mig alla ja það er svo margt sem fer í taugarnar á
og mig langar til að gráta mér; hvað mömmu snertir. Stundum fæ ég að fara
af gleði, af því þú, amma, ert £ skólaböll, þar er ægilega mikið fjör, dans og
falleg eins og engill, og þá hullumhæ, og allt það, en —-------------Mamma vakir
veit ég að guð er til. alltaf þangað til ég kem heim, það er svo óþægi-
Elsku amma mín, ég var legt. Svo spyr hún mig í þaula. Var gaman? Við
búin að hugsa mér að tala hvaða stráka dansaðirðu? Hver fylgdi þér heim?
ýmislegt við þig, þegar þú Ég skil svo sem ósköp vel, að mamma er logandi
kæmir, því það er svo margt, hrædd um að ég fari að vera með strák, skilurðu,
sem mér liggur á hjarta. en einhver takmörk verða þó að vera á hlutunum,
Auðvitað ætti ég að geta tal- finnst þér ekki?
að um þetta við mömmu, en En amma> nú kem ég loks að aðalefninu. Ég
ég geri það bara ekki, því var þúin að hlakka svo til að þú kæmir og sæir
hún skilur mig ekki. Þess nýja íeigjandann okkar, þennan, sem kom þegar
vegna verð ég að skrifa, það Ásgeir fór. Vel á minnzt, Ásgeir. Ég var eigin-
er svo langt til sumars, að ég iega alVeg steinhissa þegar hann flutti. Ég hélt
get ekki beðið þann tíma. sem sé; eða vonaði að það myndi enda með því
Tíminn líður svo seint, hann ag mamma 0g hann yrðu hjón. Það hefði verið
blátt áfram stendur grafkyrr. svo ffnt, 0g ég hefði þá kannski orðið svolítið
Samt er ég alltaf á ferð og frjálsari. Ert þú nokkuð á móti því að mamma
flugi og hef óskaplega mikið gffti sig aftur? Ásgeir er reyndar eldri en mamma,
að gera, mest er ég þó önn- hann er líklega fimmtugur eða sextugur, en hann
um kafin við að hlakka til. er svo sæfur og góður karl. Það skiptir ekki svo
Á haustin hlakka ég til að miklu máli með tíu eða fimmtán ár, fyrst fólk
fara í skólann, þar á eftir fer er £ annað borð orðið fertugt eða hvað? Eftir það
ég að hlakka til jólanna, og er f0]k hvort eð er orðið svo hundgamalt, að það
þegar jólin eru liðin hlakka gefur ekki verið neitt sérlega spennandi að vera
ég til vorsins og sumarsins, til, að minnsta kosti hlýtur að vera nákvæmlega
því þá á ég frí í skólanum og Sama hvort fólk er fertugt, fimmtugt eða sextugt.
þá fer ég til þín. Allt er svo Amma, það er sko allt annað með þig, þú ert
yndislegt, svo dásamlegt — amma, og nákvæmlega eins og allar ömmur ættu
það er bara mamma ... ag vera.
Æ já — ég er stundum svo En nn erum vig komnar langt frá efninu. Ég
afskaplega þreytt á henni, en æflaði að segja þér frá Ragnari, nýja leigjandanum.
þó er hún víst ekki verri en Hann er alveg draumur. Svo sætur og smart, ég
gerist og gengur. Flestar er aiveg ag farast, ég er svo hrifin af honum.
stelpur á mínum aldri eru í Heldurðu að hann geti ekki líka verið hrifinn
hálfgerðum vandræðum með af mér, þó ég sé bara sautján ára, hann er tuttugu
mæður sínar. og átta.
Það nær nú bara alls engri pú ættir að sjá hann amma, hann er svo stór
átt hvernig hún mamma hag- og karlmannlegur með brún augu og svart hár,
ar sér. Auðvitað eigum við
mamma ákaflega lítið sam-
eiginlegt, það veit ég, við er-
um svo ólíkar. Hún vill vera
afskaplega góð við mig, ef
mér verður t. d. á að segja,
að ég hafi séð svo fallega skó
hjá Lárusi eða smartan kjól
í Markaðnum er hún óðara
búin að kaupa handa mér
hvort tveggja.
Þetta er vitanlega voða sætt
af henni, og ég er svo glöð,
þar til ég heyri hana segja
við Ebbu eða einhverja aðra
vinkonu sína: Ég hefði þurft
að fá mér kápu, en Helgu
vantaði kjól eða Helgu vant-
aði skó, Helgu vantaði pils
Þetta er óþolandi. (Yfirleitt
skilur gamalt fólk aldrei unga
fólkið, nema þú amma.) Ef
mig langar í bíó, kaupir hún
miða í bíó fyrir mig og sig,
þó ég hafi ákveðið að fara
með krökkunum í skólanum.
Stelpurnar í bekknum mín-
um koma stundum hingað og
þá heimtar mamma að ég
VIKAN