Vikan - 06.12.1962, Blaðsíða 16

SAM-
KV/EMIS-
LEIKIR
Lilla er í feluleik. Hinir krakkarnir, fjórir talsjns, hafa
falið s'ig, hún á að leita. Getið þið hjálpað henni?
HVAÐ ER KLUKKAN?
Þegar geslurinn ætlaði að ná í átta strætó, spurði
hann hvað klukkan væri. Húsráðendur litu á ailar þrjár
klu'kkur hússins. Eina vantaði tiu mínútur í átta, aðra
sjö mínútur og sú þriðja var sex mínúlur yfir átta. Til
þess að fá botn í þetta hringdi húsráðandi í fröken
Klukku, og sagði svo:
— Klukkurnar eru allar vitlausar. Einni s'kakkar um
fjórar mínútur, annarri um sjö mínútur og þeirri þriðju
um níu mínútur. Hvað er þá rétt klukka?
Gesturinn braut heilann svolitla stund, svo kom hann
með rétt svar. — Getið þið ráðið þrautina?
•BM? i jn^nuiui jrfjcl ign^UBA ni[5[niii íJBAg
HVER RATAR?
Veslings íkominn! Hann heíur gleymt, hvar hann faldi hnet-
urnar sínar. Getið þið hjálpað honum?
Fyrst fer hann þangað, sem tölustafurinn 1 stendur, en
þar finnur hann ekkert. Þá vikur hann sér að 2, en ailt fer
á sömu leið. Þar sem 3 stendur, sér hann líklegt tré, en það
er ekki fyrr en hann kemur að 4, sem hann finnur það sem
hann leitar að. Getið þið fundið, hvaða léið er bezt fyrir
hann? örin segir tii um, hvar á að byrja.
16 VIKAN
Buxurnar hans afa.
Setjizt í hring, og látið einn vera innan í. Sá á að spyrja einhvern þeirra,
sem í kring sitja hverra þeirra spurninga, sem honum kann að detta í
hug, og sá á að svara: Buxurnar hans afa. Ef honum stekkur bros, þegar
hann svarar, á hann að rísa á fætur og láta spyrjandanum eftir sæti sitt,
og taka síðan við að spyrja.
Buxurnar hans afa geta orðið bráðskemmtilegar, ef skemmtilega er spurt.
Hvað á ég að gera við það, sem mér var gefið?
Hópurinn situr í hring eða beinni línu. Hver „gefur“ sínum sessunaut
ákveðinn hlut, sá fyrsti hvíslar t. d. að beim næsta „síðbuxur", sá næsti
„reiðhjól" o. s. frv. Síðan gengur einn á röðina og þátttakendur spyrja
hann, einn £ einu eftir röð: Hvað á ég að gera við það, sem mér var
gefið? Ráðgjafinn segir þá hverjum einum, án þess að vita hvað gefið
var, hvernig hann eigi að nota það, og þegar ráðleggingin er fengin, til-
kynnir viðkomandi, hvað hann fékk að gjöf. Ráðgjafinn hefur þá t. d.
sagt þeim, sem buxurnar fékk, að hann ætti að borða þær í jólamatinn,
en þeim sem reiðhjólið fékk, að hann ætti að róa á því til fiskjar — eða
hvað sem honum hefur dottið í hug.
Til hvers ertu færastur — hvers vegna?
Röð eða hópur. Tveir afgangs. Sá fyrri gengur á röðina og hvíslar að
hverjum einum, til hvers hann sé færastur, en sá síðari kemur á eftir og
hvíslar ástæðunni. Þegar allir hafa fengið upplýsingar um, til hvers þeir
séu færastir og hvers vegna, skýra þeir frá því í heyranda hljóði. Dæmi:
Sá fyrri hvíslar að þátttakanda: Þú ert færastur til að verpa eggjum.
Sá síðari, sem ekki veit, hvað sá fyrri hefur sagt, hvíslar að þeim sama:
Af því að þú hefur svo stórt nef.
Sveskjan og hveitið.
Látið sveskju á tvo djúpa diska, sína á hvorn. Barmafyllið síðan disk-
inn af hveiti. Tveir þátttakendur eru valdir, sett á þá handklæði eins
og þegar rakarar láta dúka á þá sem þeir klippa, og síðan eiga þeir að
keppa um, hvor er fljótari að nó sinni sveskju með hendurnar fyrir
aftan bak.