Vikan - 31.01.1963, Side 37

VIKU
klúbburinn
Klúbbblað fyrir börn og unglinga. Ritstióri: Jón Pálsson.
BARNAHEIMILI I DANMOR
Börn, sem árum saman dvelja á
barnaheimilum, fara margs á mis,
sem þau börn ein njóta, sem alltaf
eru hjá góðum foreldrum. Mynd-
irnar hérna að ofan og neðan, eru
frá barnaheimili í Danmörku, og
þar er nóg að starfa, — líf og fjör
allan daginn. Telpunum þykir gam-
an að mála og þær eru ekki lengi
við hvert málverkið, — bara að
stinga tungubroddinum út í annað
munnvikið, halla höfðinu ofurlítið
og svo gengur það, eins og í sögu.
Drengimir eru ofurlítið hávaða-
samari en telpurnar, — svoleiðis á
það að vera, segja þeir. Þeir voru
reyndar furðu rólegir, meðan þeir
hengdu upp málverkin sín, — en
þegar þeir fóru að negla, heyrðist
ekki mannsins mál. Og aumingja
trjábolurinn, sem þeir standa við,
fær nú aldeilis að kenna á því. Þeir
negla á endann á honum og alls
staðar. í hliðarnar, stóra nagla og
litla nagla. Örvhentir og rétthentir
drengir hamast, eins og þeir eigi
lífði að leysa, — svo nú er varla
pláss, fyrir fleiri nagla. En þeir hafa
engar áhyggjur af slíkum smámun-
um: ,,Á morgun fáum við annan
trjábol og fleiri nagla!“
#
Glerinu er þrýst í fölsin, með
breiðri fjöl, svo átakið verði sem
jafnast.
Horn á búri, séð innan frá. Strikuðu,
ljósu fletirnir, sem örvarnar benda
á, eru loftbólur, algengust orsök að
búr lekur.
SMÁFISKARÆKT III.
Búrið glerjað.
ísetningu glers ber að vanda mjög vel. Venju-
lega er 5—6 mm gler notað í meðalstórt búr.
Plast-gler ætti aldrei að nota. Það rispast, þeg-
ar frá líður og verður matt, svo illa sést í
gegnum það.
Glermál er fyrst tekið af botni, þá af hlið-
um og síðast af göflum, en í þessari röð, er
gler lagt í fölsin. Ekki má gleyma því, þegar
hæð á gafl- og hliðarglerjum er mæld, að
draga frá þykkt á botngleri. Þegar breidd á
gaflglerjum er mæld, þarf að draga frá tvær
glerþykktir og ríflega það (kítti undir bæði
hliðargler —• eftir ísetningu — má áætla 2—4
mm). Hafið það hugfast, að smávægileg skekkja
í grind, getur valdið því, að gler verði of þröngt
í. Aldrei má nota annað kítti en það sem sér-
staklega er framleitt í fiskabúr (akvarie-kítti).
í venjulegu kítti geta verið efni, sem skaðleg
eru fiskunum.
Sparið ekki kítti. Það er borið á með kíttis-
spaða og þess gætt, að það sé alls staðar jafn-
þykkt á, svo ekki myndist loftbólur þegar gler-
inu er brýst í fölsin.
Að síðustu er allt umframkítti, — að utan
og innanverðu — hreinsað af með spaðanum.
Að því loknu er búrið þvegið vel, en þó var-
lega — svo að engin fita úr kíttinu verði eftir
á glerjunum.
í næstu grein ræðum við um meðhöndlun
á sandi, sem nota á í fiskabúr — og um gróður
í það.
KLÚBBARNIR II.
Fyrstu viðfangsefni á stofnfundi
Það fyrsta, sem rætt er á stofnfundi — og allir verða
að vera sammála um —' er venjulega þetta þrennt.
1. mál: Hvert eigi að verða aðaláhugamál klúbbsins og
tilgangur, hvort sinna eigi frímerkjum, skák, íþróttum
eða hvort um saumaklúbb er að ræða, eða almennan
tómstundaklúbb, en í þeim eru mörg stefnumál og oft
valin þannig, að klúbburinn geti starfað, bæði sumar og
vetur. — 2. mál: Að velja klúbbnum nafn. Þau eiga
helzt að vera stutt, en skemmtileg og þjál í framburði.
Oft eru örnefni í nágrenni, ákjósanleg klúbbnöfn. Rifjið
þau upp. — 3. mál, sem rétt er að ræða um næst, er
klúbbgjald. Engin félög eða klúbbar, geta starfað til
lengdar, án þess að eiga eitthvað í sjóði, til sameigin-
legra nota. Það er þroskandi fyrir ykkui’, á þessum aldri,
að læra að fara með peninga og bera ábyrgð á fjár-
munum, þó þeir séu ekki miklir. Klúbbur getur vitan-
lega ekki eytt meiru fé, en til er í sjóði. Ef fé er tekið að
láni, vegna klúbbsins, þarf að endurgreiða það, en allt
slíkt er skráð í bók hjá gjaldkera.
Allir klúbbar þurfa að hafa sín lög, — og lögum ber
að fylgja. Ef engin lög hafa verið samin fyrir stofn-
fundinn, þarf að kjósa 2 eða 3 til að semja þau og leggja
fyrir framhaldsstofnfund, eftir vikutíma eða svo.
í næsta Vikuklúbbi birtum við lög og reglur fyrir
unglingaklúbba, sem þið getið haft til hliðsjónar, þegar
þið semiið ykkar lög.
VIKAN 37