Vikan - 29.11.1963, Blaðsíða 15

11 FlT
Eftir aldagamla niðurlægingu i klæðskeraheiminum fór
lilbúnum fötum að skjóta upp í tízkuheimi karla; í
fyrstu sem eftirlíking og eftirbátur klæðskerasaumuðu
fatanna, en síðar sem jafnoki þeirra. Nú er svo kom-
ið, að þessir tveir keppinautar standa jafnfætis i þjóð-
féiaginu, og ekki er alltaf auðvelt að þekkja þá hvorn
frá öðrum, livorki að efni né sniði — eins og sjá má
a myndinni af hinum glæsilega húna manni, sem fylgir þess-
ari grein. í stuttu máli: Maður, sem vill klæða sig vel og
fylgja tízkunni, getur ]neð góðri samvizku horið tilbúin föt,
svo framarlega sem hann kann að velja og liafna og veit hverju
þarf að hreyta, en í þvi cfni getur hann stuðzt við þær leið-
Leiningar og myndir, sem liér eru birtar.
Fullkomnústu karlmannafataverzlanir hafa á boðstólum föt,
scm mæta kröfum vandlátustu viðskiptavina — í öllum
stærðum og af það mörgum gerðmn, að hægt ætti að vera
að finna hentug föt fyrir hvers konar vaxtarlag. en þar sem
föt af stærð og gerð, sem ekki á við viðskiptavininn, er aldrei
hægt að sníða alveg upp á nýtt, þannig að þau fari vel, er
það áríðandi að geta staðizt harðsnúna sölumenn, sem full-
yrða að klæðskerinn geti liæglega þrengt þau og vikkað hér
og þar, þannig að þau verði mátuleg. Það er þess vegna ráð-
legt, að vera fyrirfram viss um rétta slærð og lieppilegt snið
bæði lil þess að seljandinn geri sér ljóst, að þér vitið ná-
kvæmlega hvers þér óskið, og eins til að spara tíma og þreytu
\ið að láta taka af sér mál eða máta þar til rétt stærð finnst.
Hitt er annað mál, að oftast þarf að laga fötin eitthvað og
ekki er vísl að númerið gefi alltaf upplýsingar um rétta stærð.
Það eru sérstaklega dýrari fötin, sem eru sniðin það riflega,
að hugsast getur að þau séu aðeins stærri en númerið segir
fil um.
Gefið yður góðan tíma til þess að atlmga vel nokkur atriði,
sem gefa til kynna hvort fötin eru vönduð eða ekki. I fyrsta
lagi skuluð þér taka handfylli af efninu, t. d. framan á jakk-
anum. Sé efnið fyrsta flokks, er viðkoman mjúk og fjaður-
mögnuð og efnið fer strax aftur i sama far án þess að hrukk-
ur myndist, þegar þvi er sleppt. Auðvitað verður að hafa í
iiuga að til eru efni, sem eru fyrsta flokks og falleg, án þess
að vera sterk og má þar nefna t. d. lasmere. Eigi fötin að vera
fyrir sérstök tækifæri, ætti engin að hika við að kaupa fall-
eg efni, þótt þau séu ekki endingargóð. En eigi fötin að not-
asl á virkum dögum vð vinnu, er ráðlegra að svipast um eftir
sterku efni með hentugri áferð. Næsta skref er að athuga
livort mynztrið, ef efnið er þannig, er látið standast fullkom-
lega á, sérstaklega á haksaumnum, við vasa, kraga og á fram-
boðungum; á vönduðustu fötunum er þess vandlega gætt að
mynztrið falli alveg saman. Þá er að athuga, hvernig erm-
arnar falla, þegar jakkanum er haldið upp. Þær eiga að
vera vel sniðnar og pressaðar, með engum aukafellingum.
Loks er rétt að athuga stungur meðfram saumum og lmappa-
götum. Þær eiga að vera fastar og þéttar og lítið áberandi
— slikt er óbrigðult merki um góðan frágang á tilbúnum
fötum.
Ef allt þetta stenzt kröfur yðar, og aðeins þá, kemur til
greina að máta fötin. í mátingaklefanum ætti það að vera
sjálfsagt, að taka beltið af gömlu fötunum og alll úr vösun-
um, sem vant er að vera þar, og finna hvernig það á við
nýju fötin. Sé það ekki gert, má búazt við að fötin verði gerð
of þröng og þessir hlutir myndi því bungur í vösunum. Með
peningaveski, vasaklút, greiðu, lykla og fleira i vösunum er
auðveldara að gera sér ljóst, hvort fötin eru of víð eða of
þröng, sérstaklega yfir axlir og hrjóst, i mittið eða aftan á
buxum. Komi það í ljós, getur það legið i því, að sniðið á
fötunum sé annað en þér eruð vanir að nota og eigi ekki
eins vel við vaxtarlagið. Það er lika hugsanlegt, að þér hafið
grennzt eða fitnað um nokkur pund frá því þér keyptuð föt
síðast. Hvernig sem því er farið, er Framhald á bls. 51.
VIKAN 48. tbl. Jg