Vikan - 05.12.1963, Blaðsíða 51

pantar inn í'yrir spitalana og
ríkisskipin).
— Þú átt a'ð kvarta, sagði
maðurinn, sem liafði róið í Santl-
gerði.
— Já, þú átt að kvarta, sagði
maðurinn, sem verið hafði á
síld. Já, og liinir tóku undir.
— Ég kvartaði, en þeir voru
alveg undrandi og sögðu að það
væri skrýtið. Þcssir bollar hefðu
nefnilega líkað alveg prýðilega
á Kleppi! Hvað gat ég þá sagt?
— Nei, það víst ekkert hægt
að segja. Og við drukkum ösku-
grátt kaffið lir þessum stóru
skörðóttu föntum, sem höfðu
líkað svo vel á Kleppi.
Það var enn logn og María
gamla sigldi fram og aftur og
í hringi fyrir straumnum. Manni
fannst maður geta teygt sig í
brúna klettana, þar sem hafið
andaði eins og feitur útgerðar-
maður, sem er að æsa sig upp
i talstöð. Þessar þungu, lágu
og löngu öldur voru komnar
alla leið vestan úr liafi. Rannske
frá Flórída eða Ivúhu eða hvur
vissi hvað, bara til þess að
snarka uppi Hólmsberginu og til
að þvo skítinn af bakinu á sund-
manninum, þar sem skarfurinn
beið eftir flugveðri. — Lifiðj
er skrýtið, jólin eru skrýtin,'
meira að segja skarfurinn er
skrýtinn, þar sem hann snýr
upp á hálsinn, sem er að minnsta
kosti tveim númerum of stór
og veifar vængjunum, sem eru
að minnsta kosti þrem númerum
of litlir. Rráðum eru jólin búin.
Þessi undarlega skrýtnu jól. Jól
með brotinn topp, en olræt samt,
eins og maðurinn sagði við barn-
ið. JBráðum fær skarfurinn aftur
að fljúga á stuttum vængjum,
þá fá bátarnir i Sandgerði að
fara til Kanada og þá fær Maria
Júlía að brokka eins og vagn-
hestur í kirkjuferð. Slinga í nef-
inu, skjálfa, lyftast himinhátt,
skjálfa soldið þar lika og detta
svo aftur á nefið. Svona koll af
kolli.
— Já, nokkuð til í því. ★
hann sá spyrjandi augnaráð
þeirra i hvert sinn og ókunnugir
komu á staðinn. Akim var hjálp-
fús. Þegar stór úlfaldalest kom
þangað var Akim nærri, hlust-
aði og reyndi að komast að því,
hvað hafði komið fyrir i heim-
inum i kringum Ghada.
En maðurinn spurði hann
aldrei.
Það var liandbragð mannsins,
sem loks rauf múrinn milli
þeirra. Hann gat ckki verið iðju-
laus alla þessa margra mánaða
hefur dvalið hér. Hvers vegna þú
hefur leynt því, get ég ekki skil-
ið. En blindur maður, sem
snerti þetta stykki, gæti vitað
að þú ert smiður og hefur allt-
af verið smiður. Er það ekki
rétt?
— Þú hefur rétt fyrir þér.
Meitillinn, hamarinn og sögin
eru fingur minir. Án þeirra er
ég ekkert. En . . .
— Það eru til þeir lilutir,
sem þú getur ekki sagt mér.
Ég veit það, sagði Akim. Ég veit
líka, að sú tíð kemur, að þú
umlykja það, og bitra myrru,
fyrir þær þjáningar, sem það
yrði að þola. Við slcildum ekk-
ert af þessu, en orðrómurinn
barst út um alla Judeu. Hann
náði eyrum Herodesar, en hann
kallaði saman æðstu prestana
og þá skriftlærðu meðal fólks-
ins. Þeir sátu lengi á ráðstefnu,
en svo sögðu þeir Herodesi, að
litla þorpið Betlehem væri sér-
stakur staður, því að þaðan
mundi koma höfðingi, hirðir
þjóðar ísraels, konungur Gyð-
inga.
ME LKA
Gold Express skyrtan
er sænsk úrvalsfram-
leiðsla.
Ótrúlega endingargóð>
létt í þvotti, flibbi og
líningar haldast hálf-
stífar, þrátt fyrir
marga þvotta.
K°A
melka
Hvítar í 3 ermalengdum.
Mislitar í mörgum gerðum.
Sportskyrtur úr nylon Velour.
HERRADEILD
GÖMUL SAGA FRÁ
GHADA
FBAMHALD AF BLS. 17.
sig. Þau fóru ekki heldur dag-
inn eftir, því að konan var út-
tauguð af þreytu. Viku seinna
voru þau ennþá á sama stað.
Svo liðu dagarnir og siðan
vikurnar og loks mánuðirnir.
Óttinn yfirgaf þau aldrei, en
þuu voru ekki lengur einmana.
Þnu biðu eftir fréttum -— eða
teikni. Lif þeirra, sérstaklega
konunnar, hafði stjórnast af
teiknum. Og nú biðu þau eftir
teikni, sem segði þeim, hvort
Jiau gætu snúið aftur, eða hvort
þau yrðu að halda áfram lengra
og lengra burtu.
Þau sögðu Akim elckert, en
bið. Hann atliugaði verkfærin
sín, brýndi sögina, fann nagla og
viðarbúta. Hann byrjaði á þvi
að laga dyrnar. Svo gerði hann
hillur fyrir kaupmanninn. Iiann
bjó til stóla og bekki fyrir fjöl-
slcyldur, og brátt var hann að
vinna á hverjum degi. Óttinn
yfirgaf hann aldrei, en hugur
hans rúmaði orðið annað með
honum. Oft heyrðist hann
syngja.
Kvöld eitt setti hann borð úr
sedrusviði við vegginn.
—■ Það cr fallegt, sagði Akim
og renndi hendinni með viður-
kenningu yfir flötinn. Mjúkt eins
og konuhúð —- skapað af alúð
og ást. Þú liefur ekki lært að
gera slíkt á einni nóttu, ekki
lieldur á þeim tíma, sem þú
getur talað um þá •—- tími trún-
aðarins.
Ég skal segja þér, það sem
ég get, sagði smiðurinn og það
glaðnaði yfir svip lians og rödd.
Eins og þú liefur getið þér til,
komum við frá Judeu. Barnið er
fætt i Betlehem. Áður en hann
fæddist og um það leyti voru
mörg teikn og fyrirboðar á lofti.
Stór, ný stjarna birtist á himin-
hvolfinu og margir komu að
jötunni, þar sem barnið lá. Fjár-
hirðar komu og ferðamenn og
það sem ótrúlegast er, þrir kon-
ungar frá austurlöndum komu
með gjafir til barnsins. Ein-
kennilegar gjafir: gull, sögðu
þeir, fyrir þá upphefð, sem barn-
inu mundi hlotnast, reykelsi,
vegna þeirrar helgi, sem mundi
Þegar Herodes heyrði, að
konungur væri fæddur í ríki
hans, ákvað hann að tryggja sig
i sessi. En þar sem hann vissi
ekki, hvaða barn var um að
ræða, skipaði hann svo fyrir,
að öll sveinbörn innan tveggja
ára í Betlehem og nágrenni.
skyldu drepin.
— En hvernig fréttuð þið
þetta í tæka tíð? spurði Akim.
— Við fengum opinberun,
sagði smiðurinn. Engill birtist
mér í draumi og sagði, að ef
ég færi ekki burt með barnið
og móður þess strax og flýði
með þau til Egyptalands, mundu
þau ekki halda lifi.
— Svo þá hafið þið flúið.
Og nú ert þú orðinn einn af
oss og þó ekki fullkomlega. Þó
V1KAN 49. tbi. —