Vikan - 05.12.1963, Blaðsíða 62

REYNIÐ einu sinni BADEDAS vítaminbað og áhrif þess á iíkamann
EFTIR að hafa einu sinni reynt það munið þér ávallt óska ao hafa BADEDAS
við hendina.
Bað þarf að vera
meira - en að þvo
líkamann
Næsta bað þarf að vera BADEDAS
vítaminbað.
NOTIÐ Badedas ævinlega án sápu.
BADEDAS vítaminbaðefni er þekktasta bað-
efni Evrópu í dag.
BADEDAS verksmiðjurnar seija þetta undra-
baðefni til 59 landa og alltaf fjölgar að-
d.Vcndum þess.
Heilbrigði
Hreinlæti

badedas
vítaminbað
Vellíðan
Heildsölubirgðir: H. T. TULINIUS.

hún geta þolað? Hún var orðin
sannfærð um, að það væri ekki
(svafn heldur rænuleysi, sem
á hana sótti, og ef til vill mundi
liún ekki vakna til lífsins aft-
ur, þegar á hana sigi höfgi enn
einu sinni. Það væri þá fyrir
beztu, hugsaði hún, en tár fylltu
augu hennar.
Þá heyrði hún allt í einu
hljóð. Það var eins og einhver
kæmi lilaupandi i áttina til henn-
ar. Hún gerði sér ekki grein
fyrir því, fyrr en maður kom
skyndilega hlaupandi út úr þok-
unni, sem grúfði yfir öllu, grann-
ur maður sólbrenndur og sterk-
legur, aðeins klæddur stuttbux-
um. Hann nam snögglega stað-
ar, þegar hann sá Blanche liggja
á sandinum og Jane sitja lijá
lienni. Það var eins og honum
væri illa við að rekast á þær
þarna. Hann bað þær afsökun-
ar, og sagði stuttur i spuna:
„Það er venjulega enginn hér
um þetta leyti dags.“
Framhald i næsta blaði.
ÞRIGGJA KOSTA VÖL
FRAMHALD AF BLS. 21.
og sagðist vera búin að ná sér
eftir yfirliðið.
— Þér gerið eins og ég segi,
sagði læknirinn einbeittur,
eins og hann væri að reyna að
leyna, að hér væri um meira
ræða en viðhorf læknis til sjúkl-
ings. Það var altalað í sjúkra-
húsinu að honum litist vel á
Clare. Kannske var það einmitt
þessvegna, sem yfirhjúkrunar-
konunni var svo mjög í nöp við
hana. Hún hafði aldrei upplifað
neitt rómantiskt sjálf, og von-
brigðin höfðu gert hana beiska
og um leið forvitna, um ástar-
ævintýr annara.
Ég efast um hvort Clare er
yfirleitt til þess fallin að vera
hjúkrunarkona, sagði hún ill-
girnislega.
Clare hafði rænu á að svara
fyrir sig. — Ég hef unnið hérna
í fjögur ár án þess að hafa verið
frá verki einn einasta dag —
þangað til ég fékk inflúensuna
sagði hún. —r Þakka yður fyrir
hjálpina, læknir, bætti hún við.
— Þér skuluð liggja hérna og
hvíla yður, minnsta kosti í hálf-
tíma, sagði hann og bjóst til að
fara út. Yfirhjúkrunarkonan fór
á eftir honum. Úti á ganginum
kom Faith Hamden á móti henni
í rauða morgunkjólnum. Hún
fór varlega og þreifaði fyrir
sér, og það var nærri því hátíð-
legur alvörublær á henni.
— Hvernig líður Clare?
spurði hún kvíðafull.
-— Eruð þér nú komin á kreik
aftur, ungfrú Hamden? sagði
yfirhjúkrunarkonan byrst. — Ég
sagði yður að fara að sofa.
Ég verð fyrst að fá að vita
hvernig Clare líður.
—• Yður varðar ekkert um
það, sagði deildarhjúkrunarkon-
an og studdi hendinni á hurðar-
handfangið að herberginu, sem
Clare lá í, eins og hún byggist
til að varna henni inngöngu.
Faith brýndi raustina: ■— Jú,
mig varðar um það, því að hún
er vinur minn. Þér reynið að
hræða alla, en ég er ekkert
hrædd við yður, og ef þér svarið
mér ekki, þá fer ég til yfirhjúkr-
unarkonunnar...
Deildarhjúkrunarkonan þreif
til Faith og reyndi að draga
hana eftir sér.
— Jæja, svo þér ætlið að fara
í yfirhjúkrunarkonuna... Við
skulum athuga það betur.
— Vill einhver tala við mig,
systir? var sagt bak við þær með
róiegri en myndugri rödd. Það
var yfirhjúkrunarkonan.
— Mig langaði bara til að vita
hvernig Clare liði, sagði Faith og
losaði tak deildarhjúkrunarkon-
unnar. —■ Deildarsystirin vildi
ekki segja mér það.
—- Mér er óskiljanlegt hvers
vegna þarf að gera uppistand út
af þessu, sagði deildarsystirin
ólundarlega. Hún var alls ekki
hrifin af yfirhjúkrunarkonunni.
— Hér líður yfir hjúkrunarkon-
g2 — VXKAN 49. tbl.