Vikan - 05.12.1963, Blaðsíða 55

rétt orð, en ég veit þó ekkert
annað betra. Það kemur oft fyrir
mig, að ég ek út eiginlega stefnu-
laust, eitthvað út í buskann til
þess að anda að rnér fersku
lofti — og allt í einu opnast allt
fyrir mér og ég verð hamingju-
samur. Þá verð ég þögull og
segi: ,,Við skulum flýta okkur
heim. Ég þarf að komast að vél-
inni . . .“
Sérvizka? Þú spyrð um sér-
vizku. — Ég veit það ekki. Sum-
ir höfundar kváðu vera afskap-
lega sérvitrir. Jú, ég man eftir
einni sérvizku minni. Ég verð
aldrei vondur. Það eru mörg ár
síðan ég hef reiðst. En satt bezt
að segja rennur mér í skap —
og ég verð að stilla mig, ef nokk-
urt kusk, bréfsnudda, eða annað
slíkt er á skrifborðinu mínu þeg-
ar ég ætla að fara að skrifa eitt-
hvað vandasamt. Þá má ekkert
vera á skrifborðinu nema vélin,
handritið ... og silfurdósirnar
mínar.
Ég skrifa margt annað en bæk-
ur. Sumir menn, sem fara að
skrifa bækur, hætta öllu öðru.
Þeir draga sig jafnvel inn í skel.
Ég held að það sé vísasti vegur-
inn til þess að útiloka hughrifin
eða hugljómunina. Margir, sem
þannig hafa farið að hafa þorn-
að upp, orðið utangátta. í lif-
andi samneyti við fólkið sækir
maður viljann til sköpunar —
og frá því kemur megin þess,
sem gerir bók að góðri bók. En
hvað er góð bók? Svarið við
þessari spurningu verður hver
og einn að finna hjá sjálfum
sér“.
JÓNAS ÁRNASON
FRAMHALD AF BLS. 29.
Það kemur líka fyrir, að ég
skrifa á veturna, en aldrei heima
hjá mér. Ég á mörg börn, og
húsið er mannmargt, svo þar er
ekkert næði. Hins vegar lofar
Björn Þorsteinsson, sagnfræðing-
ur, mér að sitja í herbergi heima
hjá sér, og fyrir utan menningar-
andrúmsloftið, sem rikir á
heimilum slíkra manna, er gott
næði þar til skrifta. Og Björn
tekur að sér að svara í símann,
ef spurt er um mig, og segir að
ég komi aldrei í þetta hús. Það
er kannske ekki góð sagnfræði
en kemur sér mjög vel.
Hvernig ég skrifa bækur? Ég
skrifa þær eins og blaðagreinar,
enda gamall blaðamaður. Ég
safna efninu fyrst og vinn svo úr
því og hreinskrifa. Það er eins
með þessar smásögur mínar, þær
spretta upp úr raunveruleikan-
um, og ég býst við, að ég myndi
hafa sama háttinn á ef ég gerði
einhvern tíma skáldsögu. Ég
myndi vinna hana eins og blaða-
grein.
Enda yrði hún kannske bara
sjúrnalismi.
Nýtt Toni
með tilbúnum bindivökva liðar hárið á fegurstan hátt
Auðveldasta og fljótvirkasta heima permanentið} sem völ er á3 er
hið dásamlega Toni með nýja tilbúna bindivökvanum.
Allur bindivökvinn, sem þér þarfnist er tilbúinn til notkunar í
sérstakri plastflösku. Vatn ónauðsynlegt. — Ekkert duft, sem þarf
að hræra í vatni. Með því að þrýsta bindivökvanum úr plastflös-
kunni er öruggt að hver einstakur lokkur fær jafna óaðfinnanlega
liðun, án þess að liðirnir verði hrokknir og broddar myndist.
Toni bindivökvinn lífgar einnig hár yðar, gerir það mjúkt,
gljáandi og auðvelt í meðfórtun. Nú má leggja hárið á hvern þann
hátt, sem þér óskið, hvortheldur stóra eða smáa liði. Toni fæst í
þremur styrkleikumSuper (Sterkt) ef liða á hárið mikið, Regular
(Meðal sterkt) ef hða skal í meðallagi og Gentle (Veikt) ef liða skal
lítið, —og þannig má velja þá tegund sem hentar yður bezt.
Toni, stór pakkning Tip Toni, minni pakkning, til að
til að liða allt hárið. liða hluta hársins eða stutt hár.
VATN ÓNAUfiSYNLEGT—ENGIN ÁGIZKUN —ENGIR ERFIQLEIKAR
Mjög auðvelt. Klippið Með nýja Toni bindivök-
spíssinn af flöskunni og vanum leggið pér hvern
bindivökvinn er tilbúinn sérstakan lokk jafnt og
til notkunar. reglulega og tryggið um
leið betri og varanlegri
hárliðun.
SÖNN JÓLAMÁLTÍÐ
FRAMHALD AF BLS. 22.
yngri fjölskyldumeðlimi — að
ekki sé nú talað um allar þær
viðbótarpantanir hjá kaupmann-
inum, auk þess sem þegar hefur
verið gert ráð fyrir í matinn,
svo sem eina tylft í viðbót af
brauðkollum og stóra sveskju-
köku fyrir börnin.
Jólakvöldið er amma alltaf í
sólskinsskapi, og eftir að hafa
fengið öllum börnunum verkefni
eins og að taka steinana úr plóm-
um og þvílíkt, heimtar hún alltaf
að Georg frændi fari úr jakk-
anum og komi niður í eldhiisio
til þess að hræra í búðingnum
í hálftíma, sem hann líka gerir,
börnunum og þjónustufólkinu til
mikillar skemmtunar. Kvöldið
endar með fjörugum blindings-
leik, þar sem afi gerir allt til að
názt, til þess svo að geta sýnt
hve duglegur hann er.
Næsta morgun fara svo gömlu
hjónin í kirkju — kát og fjörug
með eins mörg börn á hælunum
og komast fyrir á kirkjubekkn-
um. Þau skilja Georg frænda eft-
ir heima til þess að þurrka af
borðflöskum og fylla pipar-
stauka, og Georg ber flöskur inn
í borðstofuna, nær í tappatog-
ara og er stöðugt fyrir öllum.
Þegar kirkjufólkið kemur aft-
ur heim í hádegisverð, tekur afi
alltaf lítinn mistiltein upp úr
vasa sínum og manar drengina
til að kyssa litlu frænkur sínar
undir honum — athöfn, sem bæði
drengirnir og afi hafa mjög gam-
an af, en sem stangast harka-
lega á við hugmyndir ömmu um
siðsemi, þangað til afi segir að
þegar hann var þrettán ára og
þriggja mánaða gamall, hafi
hann líka kysst ömmu undir
mistilteininum, og þá klappa
VIKAN 49. tbl. — 55