Vikan - 09.04.1964, Side 46

36. Rambler Clasic.
Ökum.: Jakob Sveinbjörnsson
Umboð: Jón Loftsson h.f.
Ekið: 49,1 km.
Meðalhraði:. 58,9 km/klst.
Eyðsla pr. 100 km: 10.18 1.
Árangur bílanna er þannig, eft-
ir flokkum:
1. Flokkur (0-800 ccm.).
1. Citroen Ami.
2. Citroen 2CV.
3. Dafodil.
4. NSU Prinz 4.
5. Renault R4L (station).
6. Renault R4 (Sendiferðabíll).
7. Fiat 600 D.
2. FLOKKUR (801-1200 ccm).
1. Renault Dauphine.
2. Panhard.
3. Morris 1100.
4. Triumph Herald
5. Morris Mini.
6. Volkswagen 1200.
7. Simca 1000.
8. SAAB.
9. Morris Cooper.
10. Fíat 1100.
11. Taunus 12M.
12. Renault R8.
13. Consul Cortina.
3. FLOKKUR (1201-1600 ccm).
1. Consul Corsair.
2. Skoda Oktavia Combi.
3. Peugeot 403.
4. Simca Ariane.
5. —6. Simca 1300.
5.—6. Volkswagen 1500 station.
7. Fíat 1500.
4. FLOKKUR (1601-2000 ccm).
1. Citroen ID 19.
2. Volvo Amazon.
3. Volvo PV 544.
4. Taunus 17 M (með stærri gerð
af mótor og hærra drifi).
5. Peugeot 404.
5. FLOKKUR (2001 og upp úr).
1. Rambler American.
2. Mercury Comet.
3. Ford Falcon.
4. Rambler Classic.
MAÐURINN OG APINN
Framhald af bls. 25.
sjaldan hjá öðrum en einstaka
listamanni, vísindamönnum og
geðsjúklingum. Til þess að ná
þessu marki hagnýtti hann sér
einkum tvennt, eftii hermuhvöt
apans og sjálfsbjargarviðleitni.
Tímunum saman sat hann fyrir
framan apann og endurtók sama
orðið eða setninguna, og loks-
ins þegar Ólsen fór að reyna að
apa eftir honum og gaf frá sér
allskonar klaufalega hljóð, fékk
hann matarskammt í réttu hlut-
falli við dugnað sinn. Ef hann
sýndi enga viðleitni til að tala,
fékk hann engan mat. En um
leið og hann lagði sig fram, og
sýndi áhuga, fékk hann allt sem
hann girntist.
Fyrstu hljóðin komu ótrúlega
fljótt, að vísu afskræmd og myrk,
U og O, sem hann líkt og biés
út úr sér. Það leið hálft ár, áður
en hann lærði að segja orðið
maha (matur), nokkurnveginn
skiljanlega. En þá komu líka orð-
in hvert á fætur öðru furðu fljótt,
svo sem: Baha, (banani), Sosvuöh
(sofa) og Ohnsn, (Ólsen). Að
sjálfsögðu var röddin einkenni-
leg, dimm og tómleg, ekki ólíkt
og hjá heyrnarlausu fólki, sem
lært hefur að tala.
Þegar fljót ryður sér nýjan
farveg, kemur fyrst lítill seytl-
andi lækur, en fljótlega brýst
fljótið sjálft fram af fullum krafti
og æðir áfram eftir hinum nýja
farvegi, og ryður öllum tálmun-
um úr vegi. Talnám Ólsens var
einna líkast þessu. Fyrst leið
langur tími, sem honum virtist
ekkert miða áfram. Svo eitt orð,
fáein orð í viðbót, og allt í einu
byrjaði hann svo að tala, átti
ótrúlegasta orðaforða og lærði að
mynda setningar. Eftir 4 ára nám
talaði hann svipað og hver meðal-
greindur alþýðumaður, eða jafn-
vel ofurlítið betur, því hann gat
slegið um sig með ýmsum orðum,
sem ómenntað fólk notar ekki að
jafnaði. Um það leyti, sem Ólsen
varð altalandi ákvað Lampus að
kenna honum lestur og skrift.
Fyrst notaði hann stafakubba,
og fann upp aðferð, sem átti að
auðvelda apanum lestramámið.
En það kom fljótlega í ljós að
það var mesti óþarfi. Ólsen
hentaði ágætlega sú aðferð, sem
kennslukonur nota við börn í
fyrsta bekk barnaskólans. Lamp-
us reyndi líka að kenna Ólsen
reikning, en á því sviði hafði
apinn mjög takmarkaða hæfii
leika. Hann lærði að reikna á
borð við afgreiðslustúlku í brauð-
búð, en lengra komst hann ekki.
Hins vegar var hann mjög fljót-
ur að skilja gildi peninga. Af
ótrúlegri óskammfeilni sníkti
hann peninga hjá kunningjum
Lampusar, og geymdi þá vand-
lega falda undir rúmdýnunni,
eins og sinnisveikur nurlari. Um
tíma lét Lampus hann fara í
smásendiferðir fyrir sig, en varð
fljótlega að hætta því, því
það kom nefnilega í ljós,
að Ólsen hafði undraverða
hæfiieika til að ná aftur
peningunum sem hann var búinn
að leggja á búðarborðið, áður
en afgreiðslustúlkan fengi ráð-
rúm til að átta sig á hvað var
að gerast.
Þegar svona langt var komið
uppeldi og menntun apans, hefði
Lampus áreiðanlega getað grætt
stórfé á því að sýna hann fyrir
peninga. En bæði var það, að
Lampus var vel efnaður, og auð-
æfi hans fóru vaxandi, því hann
skorti ekki viðskiptavit. Og í
öðru lagi var Lampus of hlé-
drægur og um leið hrokafullur
til þess að fást við slíka hluti
Honum þótti líka of vænt um
Ólsen til þess að tíma að hafa
hann til sýnis fyrir forvitnisleg-
um, hláturhungruðum augum
fjöldans. Satt að segja trúði hann
aðeins örfáum nánustu vinum
sínum fyrir því hvað Ólsen var
ískyggilega líkur manni, þegar
hann hafði hlotið sama uppeldi
og sömu menntun.
Nú, þegar Ólsen var kominn
svo langt að hann gat auðveld-
lega tjáð hugsanir sínar í orðum
fór auðvitað ekki hjá því að þeir
Lampus og hann töluðu margt
saman, og apanum varð tíðrætt
um bernskustöðvar sínar og fyrra
líf.
ff
CAHADIAH HIST“
VATNSVARIÐ EFNI - VATTFOÐRAÐ
- DRENGJA- OG HERRASTÆRÐIR.
„I00°/o NflOH
ii
LETTAR OG ÞÆGILEGAR BLUSSUR -
VATTFÓÐRAÐAR í HERRASTÆRÐUM.
ff
(ORDUROT
ii
DRENGJABLUSSUR - SERSTAKLEGA
HAGSTÆTT VERÐ.
AUSTURSTRÆTI
HEKLU
sportblússan
r.V.V.V****-'
» » » » » »n
p^%^.v.v.v.v.v.;.v.v
lr.v..y.v»
v.v.v.v
»..»a».v. ...
»v.*#Xww.v.v.v.v
,v.*»%%iwXv.vXv.v

— VIKAN 15. tbl.