Vikan - 11.06.1964, Page 44

ALLIR DÁSAMA
ÞÉR ÆTTUÐ AÐ LÍTA A DAF, EF ÞÉR VILJIÐ EIGNAST ÞÆGI-
LEGAN, SPARNEYTINN, FALLEGAN OG SJÁLFSKIPTAN BlL
c~a/
er sjálfskiptur - aðeins bensínstig og bremsur
DAF ER MEÐ LOFTKÆLDA VÉL, EN ENGAN
GÍRKASSA EÐA GÍRSTÖNG, AÐEINS BREMS-
UR, BENSÍN-STIG OG STÝRI. - DAF-BÍLLINN
ER FALLEGUR, KRAFTMIKILL OG ÓDÝR. -
DAF ER ÞEGAR EFTIRSÓTTUR OG VIÐUR-
KENNDUR AF ÖLLUM, SEM TIL HANS ÞEKKJA.
Söluumboð:
Vestmannaeyjar: Mór Frimannsson
Akureyri Sigvaldi Sigurðsson,
Hafnarstræti 105 — Sími 1514
Suðurnes: Gónhóll h.f., Ytri-Njarðvík
Akranes: Gunnar Sigurðsson
Borgarnes: Bíla- og trésmiðja Borgarness h.f.
Sauðórkrókur: Árni Blöndal
SÖLUUMBOÐ, VIÐGERÐA- OG VARAHLUTAÞJÓNUSTA:
O. Johnson & Kaaber h.f.
SÆTÚNI 8 - SÍMI 24000.
leit ó þá og Ijósmyndarana til skipt-
is, þar til hann sagði: „Segið mér,
hvað eru apar og hvað eru Ijós-
myndarar?" I annað sinn hafði Ijós-
myndari elt hann á báti í langan
tíma, þegar hann var á siglingu
eftir skipaskurði í Englandi. Þá
hrópaði Philip til hans: „Vanfar þig
mynd af andskotans hlustargatinu
á mér — eða hvað?"
í heimsókn í borg eina var hon-
um gefin saga bargarinnar í fjór-
um bindum. Hann henti bókunum
til fylgdarmanns síns og sagði svo
að gefandinn heyrði: „Hérna, taktu
þetta. Eg les það aldrei!"
Hann er gefinn fyrir útilíf og
framkvæmdasemi. Honum finnst
golf leiðinlegt og veðreiðar hrein-
asta hörmung. Þó er hann einn bezti
póló-reiðmaður Breta. Hann er sjálf-
ur flugmaður og hefur gaman af.
Hann vill að menn séu karlmenn
og leggur mikið á sig til að teljast
það sjálfur.
Að sumu leyti er hann gamaldags
í sambandi við útlit sitt. Hann þarf
að nota gleraugu, en vill ekki fyrir
nokkurn mun sjást með þau.
Kannske finnst honum það ekki
nógu karlmannlegt.
Hann er heiðarlegur, traustur,
hughraustur og ávallt í fullu fjöri.
Ef hann er kallaður kvennabósi,
hetja og skrautfugl, þá er það ekki
honum að kenna. Hvað honum sjálf-
um viðkemur, þá hefur enginn
heyrt hann segjast vera annað né
meira en karlmaður. Og það er
hann.
nærðumst á sama mat og aðrir
Jamaicabúar. Og það var sykur-
reyr allt í kringum okkur og hún
gerði net, sem við vitjuðum um á
hverjum degi. Þetta var alveg prýði-
legt líf. Við höfðum alveg nóg að
éta. Einhvernveginn kenndi hún mér
££ — VIKAN 24. tbl.