Vikan - 13.08.1964, Blaðsíða 43
E LS f N
S ÍTR Ó N
UME
Svalandi - ómissandi
á hverju heimili
ir síga niður í bráðið hlaupið.
Hauer hrærði i deiglunni með langri, nýrri tréstöng. Þegar hann
hafði hrært lengi, beygði hann sig niður og tók steintappa úr gati,
og í sama bili rann silfurgljáandi deiglan niður i bræðslumót.
—• Ég sé litina Þrjá, hrópaði munkurinn skyndilega. •—< Vizkusteinn-
inn! Ég hef séð vizkusteininn!
Hann féll á kné frammi fyrir Joffrey de Peyrac, og þakkaði honum
stamandi fyrir að hafa leyft sér að eignast Þetta stærsta augnablik
ævinnar.
— Rísið á fætur, sagði greifinn stuttaralega. — Þetta er allt annað
og ómerkilegra, væri einna helzt hægt að líkja Því við regnbogann.
Mér þykir það leitt, en hér er ekkert til, sem heitir vizkusteinn. Haldið
áfram, Hauer.
Angelique horfði á verkamennina taka mótin, sem ennþá voru heit,
lyfta þeim upp í vagn og ýta honum að litlum ofni yfir skíðlogandi
hlóðum. Heilurnar í botni ofnsins voru mjög hvítar, léttar og gljúpar.
Þær voru gerðar úr dýrabeinum.
Bécher varð gráhvítur í framan, þegar hann sá beinin og tók að
krossa sig og þylja bænir, meðan hann horfði á hvað gamli sagnfræð-
ingurinn og aðstoðarmenn hans gerðu. Blýklumpurinn tók að bráðna,
og hitinn var aukinn, þar til rjúka tók úr bráðnum' málminum.
Hvítglóandi málmurinn ólgaði og sauð, og skrapp smátt og smátt
saman, þangað til hann varð á stærð við pönnuköku. Að. lokum lyfti
Fritz Hauer þessari pönnuköku upp með töng, stakk henni ofan í vatn
og rétti hana fram. Hún var gul og skínandi.
— Hreint gull, muldraði munkurinn.
—• Það er ekki fullkomlega hreint, sagði Joffrey de Peyrac. •— Það
er silfur i því iíka.
Munkurinn spurði, hvort hann gæti fengið sýnishorn af þessari fram-
leiðslu, til þess að sýna velgerðarmanni sinum, erkibiskupnum.
— Takið þetta gullstykki með yður, og skýrið út fyrir honum, að
þetta gull komi úr klöopinni, og hann þurfi aðeins að komast yfir land.
þar sem slíkar klappir er að finna, til þess að verða ríkur, svaraði
greifinn.
Bécher vafði þennan dýrmæta klump inn í vasaklútinn sinn en hann
svaraði ekki.
Morgun nokkurn eftir heimkomuna frá Salsigne. þegar Angelique
fylgdi manni sínum inn í bókasafnið rákust, þau á Clément Tonnel,
þar sem hann var að skrifa uop’ bókanöfn á vaxtöflur.
— Það verður ekki annað séð, en að þér hafið áhuga á latínu
sagði greifinn.
— Mig hefur alltaf langað til að læra, yðar hágöfgi. Þessvegna er
það mér mikið gleðiefni, að vinna þar, sem húsbóndinn er mikils met-
inn vísindamaður.
Þeear Tonnel hafði yfirgefið bókasafnið, sagði Angelicme:
— Ég hef enga ástæðu til Þess að kvarta yfir vinnubrögðum þessa
manns en —• ég veit ekki hvers vegna — hann fer meir og meir í taug-
arnar á mér.
— Hann levfir sér svo sem eitt og annað, en svo lengi sem fróðleiks-
fýsn hans lokkar hann ekki inn í rannsóknarstofuna mína....
En Angelique hafði ennþá áhyggjur, og hvað eftir annað þennan dag
datt henni brytinn í hug.
23. KAFLI.
Nokkru seinna bað Tonnel um leyfi til þess að skreDpa til Niort.
vegna arfs sem honum hefði tæmzt þar. Hanni lofaði að koma aftur í
næsta mánuði.
Það lá gleði í loftinu, hæði heima hiá Angelique og revndar i öllu
rikinu. Erkibiskupinn var önnum kafinn við nauðsvniegri verkefni,
en að halda grunsemdarauga á keppinaut sínum. de Peyrac greifa.
Hans háæruverðugheit hafði nefnilega verið skipaður til þess að fylgja
Mazarin kardinála á ferð hans yfir Pyreneafjöll til bess að semja frið
við Spánveria. Loksins átti þá að ljúka þessu eilífðar strlði. en okki
nóg með það: Sem frekara tákn um friðarvilia sinn, höfðu Spánverjar
boðið prinsessuna fram, sem heitmey handa hinum unga konungi
Frakklands.
Heima fyrir fóru fram miög fjörugar samræður um þessa atburði,
og dömurnar í Toulouse héldu því fram, að konungurinn ungi gréti
í einrúmi, vegna þess að hann væri viti sínu fjær af ást til bernsku-
vinkonu.
Þannig atvikaðist það, að kardinálinn var nú á leiðinni suður með
átta vagna fyrir sjálfam sig, tíu kerrur fvrir farangurinn. tuttugu og
fimm múldýr. hundrað og fimmtíu einkennisklædda þjóna, hundrað
riddara og tvöhundruð fótgönguliða.
Á þessari ferð vildi hann hafa með sér erkibiskupana af Toulouse og
Bayonne. til þess að auka enn á glansinn á þessari sendinefnd. Hinum
megin við fjailið kom Don Luis de Hara til móts viðl þessa fjölmennu
kaþólsku sendinefnd og stakk mjög i stúf með látleysi sínu og fámenni
Hvorugur aðilinn flýtti sér, vegna Þess að enginn sómi var talinn vera
að því, að verða fyrri til mótsstaðarins og auðmýkja sig með því að
bíða eftir hinum. Síðasta hiuta ferðarinnar var aðeins farið meter
fyrir meter, og fyrir eitthvert kraftaverk náðu Italinn og Spánverjinn
til mótsstaðarins á sama degi og sama tima. Þegar þangað kom, tók
við tímabil óvissunnar. Hvor átti að verai fyrri til að sjósetja bát og
fara út að Fasaneynni þar sem samningarnir áttu að fara fram? Báðir
fundu lausn til þess að halda stolti sinu. Marzarin kardináli og Don
Louis de Hara sendu hvor öðrum samtímis skilaboð um það, að hvor
um sig væri veikur. Heimurinn stóð á nálum. Yrði saminn friður?
Myndi þetta fyrirhugaða hjónaband ná fram að ganga?
1 Toulouse fylgdist Angelique með atburðinum úr fjarlægð. Annars
var hún um þessar mundir upptekin af einkamálum, sem henni fundust
þýðingarmeiri.
Ást hennar til Joffreys óx dag frá degi, og hana fór að langa til að
eignast barn. Fyrst Þá fannst henni, að hún gæti litið á sig sem eigin-
konu hans. Þegar hún loksins haustið 1658 varð þess vísari að hún var
með barni, grét hún af gleði.
Joffrey duldi ekki gleði sína og stolt. Þennan vetur leið lifið létt í
gleði innan hallarveggjanna.
Skömmu fyrir fæðinguna flutti Angelique til lítillar hallar í neðstu
ÞAÐER SPARNAÐUR
í AÐ KAUPA GÍNU
Óskadraumurinn
við heimasauminn
Ómissandi fyrir allar konur, sem
sauma sjólfar. Stærðir viS allra
hæfi. VerS kr. 550,00 og meS
klæðningu kr. 700,00. Biðjið um
ókeypis leiðarvísi.
Fæst ( Reykjavík hjá:
DÖMU- & HERRABÚÐINNI
Laugavegi 55 og
GÍSLA MARTEINSS YNI
Garðastræti II, sími 20672
Hljómplatan með
íjórtán
Fóstbræðrum
er að sló öll sölumet íslenzkra
hljómplatna enda er hér ó ferS-
inni einhver skemmtilegasta og
vandaðasta hljómplatan um ára-
bil.
Á plötunni eru átta lagasyrpur,
eða alls 40 lög, og er þetta LP
33 snúningshraða plata.
Platan kostar kr. 325,00 og verð-
ur yður send hún um hæl, burS-
argjaldsfritt, ef þér sendið tékka
eSa póstávísun aS upphæS kr.
325,00
SG-hli6mplötur
Box 1208 — Reykjavík
VIKAN 33. tbl. —