Vikan - 04.02.1965, Blaðsíða 2

I FULLRI ULVORU

Hrein
frísk
heilbrigö
húð
það skiptir ekki máli, hvernig húð þór hafiðí
Það er engin húð eins.
En Nivea hæfir sérhverri húð. Því Nivea-creme
eða hin nýja Nivea-milk gefur húðinni allt sem hún
þarfnast: Fitu, raka og hið húðskylda Euzerit.
Og þess vegna getur húð yðar
notið þeirra efna úr Nivea sem hun þarfnast helzt.
Hún getur sjálf ákveðið það magn, sem hun
þarfnast af fitu og raka.
Þetta er allur leyndardómurinn við ferska, heilbrigða og
Nivea-snyrta húð.
Aurarnir
eru ureltir
Eitt helzta vandamál okkar
íslendinga og um leið viðfangs-
mesta deiluefni á stjórnmála-
sviðinu, er að sjálfsögðu ráðs-
mennskan um fjármál þjóðar-
innar. Hversu mjög sem það
er talið óæskilegt, lieldur krónan
áfram að falla. Launþegar standa
fljótlega i sömu sporum eftir
fengnar kjarabætur. Við þessu
hafa ekki fundizt nein áhrifa-
mikil meðul enn og líklegt að
sama þróun haldi áfram, þótt
eitthvað sé reynt að klóra í
bakkann. En verðbólguþróunin
er ótrúlega liröð og margir verða
undrandi, þegar þeim er bent
á þær staðreyndir, að fyrir fjór-
um til fimm árum var allt verð-
lag um það bil helmingi lægra
en það er nú i dag. Hús, sem
núkostareinamilljón í byggingu,
lcostaði um 1960 liálfa milljón.
Þá kostaði sígarettupakkinn um
15 krónur, brennivín um 100
krónur og svo mætti lengi telja.
En látum það vera. Kannske
það hafi verið ólijákvæmilegt,
og um það látum við aðra deila.
En eitt er þó staðreynd. Aurarn-
ir okkar eru fyrir löngu orðnir
úreltir, og gera mikið meira ó-
gagn en gagn. Það ætti að taka
alla smápeninga innan við lieila
krónu úr umferð, strika út alla
aura og miða allt við heilar krón-
ur. Það er ekki nóg að þetta
mundi spara óhemju fé og tima
i útreikningi mistalningi,
geymslu, erfiði og fé i mynt-
sláttu, heldur yrði það á allan
hátt hægara fyrir menn að hætta
að hugsa i aurum, sem eru í
raun og veru ekki til.
Önnur lausn á þessu máli er
kannslte einfaldari, en liún er
sú, að breyta lireinlega verð-
gildi „krónunnar“ — eða pen-
inganna okkar og margfalda það
með 10. Það mundi þýða það
að 10 eyringur hefði sama verð-
gildi og krónan i dag, krónan
hefði sama gildi og 10 krónur,
100 krónur sama og 1000 krónur
o. s. frv.
Eins og nú er, sýnist ekki
annað en að svipað verði ui>p á
teningunum og í Þýzkalandi
eftir fyrri heimsstyrjöldina, þeg-
ar fólk þurfti að koma með stóra
ferðatösku fulla af milljón marka
seðlum til að kaupa eitt frimerki.
Þau smábrot af krónunni, sem
nú eru til — 1 eyrir, 5 aurar,
10 aurar o. s. frv. — hafa enga
raunverulega þýðingu. Og sára-
fáir eru þeir hlutir, sem kosta
minna en krónu, — og ennþá
færri þeir, sem þurfa að kosta
króur og verðlausa aura. G.K,
i
2 VIKAN 5. tbl.