Vikan - 04.02.1965, Blaðsíða 41

Tvö heimsfyrirtæki
FRA AEG:
SJÁLFVIRKAR ÞVOTTAVÉLAR, ELDAVÉLAR, ELDAVÉLASETT, GRILLOFNAR OG
ÚRVAL ANNARRA HEIMILISTÆKJA.
FRA BOSCH:
KÆLISKÁPAR, FRYSTIKISTUR, ÞEYTIVINDUR OG HRÆRIVÉLAR.
SOLUUMBOÐ:
Reykjavik:
Akranes:
Patreksf jörður:
ísaf jörður:
Sauðárkrókur:
Akureyri:
Húsavík:
Austurland:
Vestmannaeyjar:
Keflavík:
Húsprýði h.f., sími 20440—41.
Staðarfell h.f.
Vesturl jós.
Verzl. Kjartans R. Guðmundssönar.
Kaupfélag Skagfirðinga.
K.E.A'.
kaupfélag Þingeyinga.
Verzl. Elísar Guðnasonar, Eskifirði.
Haraldur Eiríksson.
Stapafell.
Bræðurnir Ormsson h.f.
Vesturgötu 3 — Sími 11467.
að eiga að lestri loknum. Lánaði
Hjörsi svo sjómönnum á vertíð
bækur úr þessu safni sinu við
vægu gjaldi en misháu, og fór
það eftir gæðum bókanna. Var
leigan á glæpareyfurum og þess-
háttar bókmenntum 50 aurar,
fyrir sæmilegar bælcur 25 aurar
— en beztu bækurnar lánaði
hann ókeypis, „og vildi enginn
lesa þær samt,“ að hann sagði
og kom þar enn fram takmörkuð
virðing Hjörsa fyrir mannfólk-
inu.
ÞEIR VINNA STRÍÐIÐ
Þegar bandarískt hernámslið
settist að í Eyjum, rann upp gull-
öld lijá Hjörsa, því að þá snýtti
hann sér fyrir erlendan gjald-
eyri. En þar eð hann gerði sér
ljóst að fjölbreytnin eykur eft-
irspurnina, tók hann nú upp
nýjar skemmtiaðferðir og nýjar
fjáröflunarleiðir, sem báru vitni
ríkari hugkvæmni en almennt
gerist. Hann hafði hár þétt,
strítt og uppstætt, sem mjög var
tekið að grána. Fékk hann rakara
i lið með sér, sem klippti haus
hans þannig, að hárburstinn
myndaði liáan kamb, eins og
burst á rómverskum legíóna-
hjálmi, en snöggklippt báðum
megin við, svo að ris kambsins
sýndist sem mest. Var Hjörsi
þá furðulegur ásýndum, þegar
hann tók ofan liúfuna — en það
gerði hann ekki nema fyrir bein-
harðan bandariskan gjaldeyri og
hátt aukagjald, ef hernámsmenn
fengu leyfi til að taka myndir af
honum þannig. Urðu margir til
þess eigi að siður og greiddu
Iljörsa jafnvel enn hærra gjald,
en hann setti up.
Það var einhverju sinni að ég
kom að Hjörsa, þar sem liann var
að stinga á sig slíku leyfisgjaldi
og glotti að vanda. „Þetta eru
kjánar,“ varð honum að orði,
þegar liann sá mig, „en þeir
hafa peninginn og þeir vinna
striðið.“ Hitler hefði betur ráð-
fært sig við Hjörsa, áður en hann
lagði út í það vafasama fyrir-
tæki, er varð þriðja ríkinu að
falli....
Vegna atburða, sem hér verða
ekki raktir, töldu yfirvöld í Eyj-
um nauðsyn bera til að Hjörsi
yrði sendur á Klepp til geðrann-
sóknar um tíma, og var lögreglu-
þjónn látinn fylgja honum þang-
að við annann mann. Tók dr.
Helgi Tómasson þeim vel, enda
ekki óviðbúinn komu þeirra,
og bauð þeim inn í skrifstofu
sína, á meðan hann væri að
ganga frá einhverjum nauðsyn-
legum skilríkjum. Var Hjörtþór
að vanda hinn hæverskasti í
framkomu.
En svo kom þar, að Hjörtþóri
leiddist þögnin í skrifstofunni.
Reis hann þá úr sæti sínu, bað
dr. Helga afsökunar eftir öllum
kúnstarinnar reglum.... „Fyrir-
gefið, dr. Helgi, en má ég snýta
mér?“
Það fannst dr. Helga auðvitað
sjálfsagt, en fylgdarmenn Hjörsa,
sem vissu hvers mundi von, föln-
uðu við og fengu þó ekki að gert
er Hjörsi brá klútnum að vitum
sér, dró hné að kviði, sneri sér
i liálfhring og snýtti sér með
linykk — og dró ekki af. Þótt-
ust fylgdarmenn Hjörsa aldrei
hafa heyrt aðra eins ógnarþrumu
úr nefi hans, en dr. Helgá varð
svo um, að hann spratt á fætur
og vissi ekki livaðan á sig stóð
veðrið.
Þá glotti Hjörsi. „Slæmur á
taugum, dr. Helgi?“ spurði hann
liæversklega og stakk snýtu-
klútnuni í vasa sinn.
Að þvi er Hjörsi sagði sjálfur
frá síðar, varð þetta upphaf
nokkurrar vináttu með dr. Helga
Tómassyni og lionum. Víst er
um að, dr. Helgi dæmdi Hjört-
þór algerlega lieilan á geðsinun-
um. Að sjálfsögðu sá Iljörsi sér
færi á að hagnýta sér Klepps-
dvölina i auglýsingarskyni þeg1-
ar aftur kom heim til Eyja;
kvaðst Iiann seinna hafa snýtt
sér „privat“ fyrir dr. Helga og
það ókeypis, en doktorinn h.efði
tekið ósköpin upp á gramnió-
fónplötu í því skyni að senda
hana erlendum sérfræðingi til
rannsóknar. Hafði Hjörsi það og
eftir lækninum, að þarna mundi
að öllum likindum um heims-
metssnýtu að ræða, en þó kæmu
þrir aðrir mikilhæfir snýtugarp-
ar erlendir til greina; væri einn
Tyrki, annar ungverskur og sá
þriðji — kaþólskur. Og Hjört-
þór glotti við. . . .
Ýmsar aðrar sögur mætti af
Hjörsa segja, en hér skal staðar
numið. Mér verður liann minn-
isstæður, og þó ekki fyrst og
frémst sem afburðasnjall trúð-
leikari, sem hann þó áreiðanlega
var — heldur sem ógæfusamur
maður, er faldi sár sín undir
skrípishamnum er siðar varð
honum smánisaman hrjúft og
siggkennt hörund, sem engin
vopn bitu.... en lierti svo að
honum, jafnt og þétt. .. .
Ný tilgáta um eðli
alheimsins
Framhald af bls. 27.
kominn í þessa fjarlægð, aðeins
tvær af 19 vera sjóanlegar; vetrar-
braut vor og Andromeda. Og í 10
milljón Parseca fjarlægð, myndu
aðeins 6 eða 7 sjáanlegar.
Líkur benda til að stærðir vetr-
arbrautanna séu af áþekkum flokk-
um, um allan geim, ef meðaltöl
eru tekin, þó frá kunni að bregða
í ýmsum tilfellum.
VIKAN 5. tbl. ^