Vikan - 26.05.1965, Blaðsíða 19
Mér hefur reiknazt til, að meS hinni
nýju hljóðhverfu Concorde, sem samkvæmt
áætlun á aS fara á vængina 1968, en vera til-
búin til farþegaflugs áriS 1972, taki þaS eina
klukkustund og 38 mínútur aS fljúga hina al-
gengustu flugleiS milli New York og Kefla-
víkur. Sama vél væri svo 55 mínútur algeng-
ustu leiS áfram til Luxemburg, eSa alls NY-
LUX. — um Keflavik, millilending þar þó
ekki meSreiknuð — tvær klst. og 33 mín-
útur. Rolls Royce vélarnar frá LoftleiSum
eru meS sama útreikningi 6 klst 32 min
plús 3 klst 39 mín eSa alls tíu tíma og ellefu
minútur. Og þykir hreint ekki svo slakt.
Til samanburSar má geta þess, aS ef sett
væri nógu mikiS bensín i Douglas DC 3
vélarnar, sem algengastar eru á innanlands-
leiSurn hér, yrSu þær NY—LUX. yfir Kefla-
vík 15 klst 52 mín plús 8 klst 52 min eSa
fjórar mínútur yfir sólarhring alls! En Lo-
ckheed hljóShverfan, sú sem hraSast á aS
fljúga, þeirra sem teiknaSar hafa veriS, hún
væri 1 klst og 9 mínútur fyrri hluta leiSar-
innar en 38 minútur síSari hlutann, eSa
einn klukkutíma og 47 mínútur. Bóeing
727, sem fer einna hraSast þeirra sem nú
fljúga, væri 4 klst 52 mín plús 2 klst 48 min
eSa alls 7 klst og 13 mín þessa leiS.
ViS getum líka tekiS hlálegri dæmi, svona
til aS skemmta okkur. MeSal flugtími Doug-
las DC-3 milli Reykjavíkur og Vestmanna-
eyja, er um 28 og hálf mínúta. MeS sama
útreikningi yrSi Konkordan, sem fer hæg-
ast hljóShverfanna, 2 mínútur og 42 sek-
úndur þessa leiS, en Lokkhídd, sú hraS-
skreiSasta, væri eina mínútu og 55 sekúnd-
ur!
Og hversu marga farþega eiga svo þessar
hljóShverfur að taka? Konkord (2622,5
km klst) á aS taka 118 farþega. Bóeing 733
(3330 km klst) og Lokkhídd (33700 km klst)
eiga samkvæmt teikningu aS taka 250 far-
þega.
Fréttir af hljóShverfunum hafa veriS aS
birtast i erlendum tímaritum viS og viS
núna síSustu árin. Nýlega sá ég i banda-
risku timariti sagt frá „flugvélinni, sem
flytur þig þangaS áSur en þú ferS af staS
þaSan.“ ÞaS er sögS dæmisaga um Ungan
Mann Á UppleiS í París, sem um morgun,
fær þá flugu í höfuSiS aS tala persónulega
viS deildina i útibúinu i Honolulu. Hann
flýgur af staS meS liljóShverfu klukkan
9 f. h. aS Parísartíma og er kominn til Njú-
jork kl 7 f. h. aS staSartíma, talar þar viS
drengina á útibúinu á vellinum, ef þeir
hafa komizt þangaS i tæka tiS, sem er vafa-
samt, þvi hann sendi þeim ekki skeytiS fyrr
en um leiS og liann lagSi af staS um morg-
uninn. Klukkustundu síSar leggur hann af
staS til Los Angeles og er kominn þangaS
klukkan 7 f. h. aS sta&artima, fær sér hress-
ingu og teygir úr sér i klukkutíma, áSur en
hann leggur af staS til Hawaii, en þangaS
kemur hann klukkan 8 f. h„ — klukkustund
fyrr en hann lagSi af staS frá París. ÞaS
eina, sem skyggir á, er aS úriS hans, sem
hann hefur ekki fært síSan hann lagSi af
staS, sýnir 6 e. h. — en þaS er vel aS merkja
sama daginn, svo þaS gerir ekki svo ýkja
mikiS til.
En hver myndi nú kæra sig um aS fljúga
svona hratt? Fjöldinn allur. Þeir hjá Lokk-
hídd gleyma því aldrei, þegar eitt flugfélagiS
hætti viS aS kaupa Constellatíon hjá þeim,
til þess aS kaupa Douglas DC 7, þegar rann-
sóknir höfSu leitt í Ijós, aS Dé Sé Sjöan
væri aS meSaltali þrem mínútum fljótar
milli Miami og Njújork. SkoSanakönnun
þriggja flugfélaga hefur gefiS til kynna, aS
90% þeirra, sem nú fljúga meS þotum aS
staSaldri, myndu færa sig yfir i hljóShverf-
ur, ef þær væru til reiSu, og helmingur þess
hóps væri fús aS bæta viS fargjaldiS fyrir
þau forréttindi. Og fyrir þá, sem eru mjög
önnum kafnir og hver mínútan er dýrmæt
hjá, getur þetta borgaS sig tiltölulega fljótt.
Lokkhíddmenn hafa reiknaS út, aS bíssnis-
maSur i Kaliforníu, sem færi fimm sinnum
á ári i verzlunarferS um þver Bandaríkin,
sparaSi 35 klst meS því aS fljúga í hljóS-
hverfu, eSa því sem næst eina vinnuviku,
en ef hann færi fimm ferSir til Evrópu,
sparaSi hann sér næstum tvær vinnuvikur,
eSa 70 klst.
Bandariska þjóSin myndi þó græSa meira
en farþegarnir, því vinnan viS hljóShverf-
urnar myndi framfæra 50 þúsund manns
i mörg ár, fyrir nú utan þaS, aS smíSi slikra
véla myndi lyfta flugvélaiSnaSi, en aS-
standendur hans hafa liorft á þaS meS
nokkrum ugg, aS herinn er farinn aS nota
flugskeyti i vaxandi mæli í staSinn fyrir
flugvélar. En þetta gerir þó ekki útslagiS,
heldur sú staSreynd, aS Bretar og Frakkar
hafa komiS sér saman um aS smiSa hljóS-
hverfu af Konkord gerS, og hefur sú sam-
vinna gengiS meS ágætum, þar til sparnaSar-
stjórn verkamannaflokksins brezka fór aS
æja undan kostnaSinum og vildi fara hæg-
ar i sakirnar. En Du Gól er manna ólikleg-
astur til aS gefast upp vegna slíkra smá-
muna og mun aS líkindum skipa fulla ferS
áfram, þótt brezka ljóniS setji löppina ofan
á peningakassann i bili.
Ef Konkordan kemst á vaíngina eins og
til er ætlazt og Bandaríkjamenn eiga engan
mótleik, er hætt viS aS verulegur samdrátt-
ur verSi í flugvélaverzlun Bandaríkjanna.
Á undanförnum sex árum hafa flugfélög ut-
an Bandaríkjanna keypt flugvélar þaSan
fyrir sem svarar 55,900.000.000,00 íslenzk-
um krónum, og hefur þaS átt sinn þátt i aS
gera viSskiptajöfnuS Bandarikjanna þægi-
lega hagstæSan, enda eru 75% af þotum allra
flugfélaga heimsins smíSaSar þar. Ef Banda-
rikjamenn eru ekki meS i dansinum um
hljóðhverfurnar, verða þeir aS kaupa Iíon-
kordur fyrir jafngildi um 50.000.000.000,00
islenzkra króna, í stað þess að selja sinar
liljóðhverfur úr landi fyrir eitthvað á milli
116.100.000.000,00 og 215.000.000.000,00 krón-
ur eða jafngildis þeirra i Bandarikjadoll-
urum. Það er sem sagt Konkordan, afkvæmi
ljónsins og liljunnar, sem hefur komið veru-
legum skrið á málin vestan hafs.
Og þá var náttúrlega um að gera að búa
til stærri og hraðskreiðari flugvél en hana. | |
VIKAN 21. tbl.