Vikan - 08.07.1965, Blaðsíða 15

Munir úr safni Péturs. Til vinstri: Gömul brynja.
Að ofan: antisk-húsgögn og ísaumað teppi.
Vopn og gamlir munir
Pétur Guðjónsson, loftskeytamaður, Hverfisgötu
50, hefur ferðazt víða um ævina. í fjölda ára hefur
hann gert sér það til gamans og dægrastyttingar
að safna saman allskonar gömlum munum — „antik",
sem margir eiga sér merkilega sögu, og flestir eru
bæði fallegir, sérkenniiegir og verðmætir.
Pétur hefur komið miklu þessara muna fyrir á
efstu hæð húss síns við Hverfisgötuna, en það er
svipað og að koma inn í erlent þjóðminjasafn, þeg-
ar þar er komið.
Á gólfinu eru vandaðar og skrautlegar ábreið-
ur og gömul útskorin húsgögn, en á veggjum fag-
urlega útsaumuð veggteppi, gömul málverk eftir
erlenda meistara af orrustum og þjóðhöfðingjum,
forn vopn, sverð skildir, lensur, spjót, byssur,
hjálmar og á einum stað jafnvel heil brynja.
Öllu er fyrir komið af einstakri smekkvísi og
natni og ber þess ljósan vott að Pétur hefur lagt
mikla rækt við safnið og fyrirkomulag þess.
Slíkt safn sem þetta verður auðvitað aldrei full-
komið, því þar er af nógu að taka og margt eftir
að eignast, en víst er að slikt safn verðmætra
muna veitir eigandanum mikla ánægju og gleði.
Söfnun, sem þessi krefst mikillar þekkingar í
sögu, iistasögu, iðnaðarsögu og lifnaðarháttum þjóða
og er stöðug fróðleikslind á ótal vegu.
Gimsteinninn í safni Þórðar . . . Bakk-öl.
Þórður Jónsson.
Það eru ekki nema um sjö ár, síðan
Þórður Jónsson byrjaði á því að safna
allskonar miðum utan af bjór- og gos-
drykkjaflöskum, — en á þessum tíma
hefur honum tekiát að ná í tæplega
14 þúsund mismunandl miða og frá
28 löndum, allt austur til Japan.
Þórður vinnur hjá Ölgerðinni Egill
Skallagrimsson, og hefur þannig góða
möguleika á að næla sér í islenzka
miða, sem hann notar svo til að skipta
við aðra kunningja víða um heim.
Hann er í nokkrum klúbbum, erlend-
um og þar á meðal einum bandarísk-
um, og kemst þannig í mörg góð sam-
bönd með miðaskiptingu.
Þórður á á þirðja hundrað íslenzka
miða af mismunandi gerðum og aldri,
flesta þó frekar nýlega — nema gim-
steininn í safninu — miða sem honum
var sendur frá Vestmannaeyjum.
Á miðanum sendur „Ölgerðln á
Eyrarbakka — Bakk-öl“. Um þennan
miða veit Þórður ekkert meira, jafn-
vel þótt hann hafi leitað til ýmsra
um upplýsingar, og hefur honum ekki
tekizt að komast að því hverskonar
ölgerð þetta hafi verið, hverskonar
öl, né frá hvaða tíma miðinn er. Telja
sumir hann vera allt að hundrað ára
gamlan, en aðrir jafnvel eldri.
Vafalaust er safn Þórðar verðmætt
og á eftir að aukast að verðgildi, enda
hefur hann brunatryggt það fyrir tölu-
verðri upphæð.
í upphafi losaði hann miða af flösk-
um sem hann komst yfir,, og safnaði
þeim, en svo komst hann að því að
suma miða er alls ekki hægt að losa
af, vegna þess hve límið er sterkt.
Þá fór hann að safna ónotuðum mið-
um sem hann fær beint frá framleið-
endum, og verður þá að skrifa bréf
hverju sinni. Það er því mjög mikil
vinna, sem liggur í þessari söfnun,
en til þess er einmitt leikurinn gerður
— að safna vandfengnum hlutum.
Miðar af sænskum gosflöskum.
Miðar af fslenzkum öl- og bjór-
flöskum.
Miðar af fslenzkum gosflöskum.