Vikan - 02.09.1965, Blaðsíða 8

Engin gluggatjöld hanga
jafn fagurlega og glugga-
tjöld úr íslenzkri ull
Hver er ástæðan?
Ástæðan er fyrst og fremst eðli íslenzku uilarinnar. Hún er samsett
af hórum af ótal mörgum mismunandi þykktum, frá fínasta þeli upp í
gróft tog og allt þar á milli. Þessi samsetning veldur því, að giugga-
tjöld úr íslenzkum ullarþræði, ofin og fáguð eins og vér gerum, eru
fjaðurmagnaðri og hanga því fagurlegar en gluggatjöld úr öðru spuna-
efni.
Líka er mikilvægt, að þér getið treyst því að gluggatjöld frá okkur
hanga jafn fagurlega eins og ný eftir hreinsun (kemiska hreinsun)
þvert á móti þvr' sem reynslan sýnir um flest önnur efni, sem aldrei
ná sér eftir fyrsta þvott eða hreinsun, jafnvel þó þau haldi lit og lögun.
Þessar eru ástæðurnar fyrir því að r'slenzku ullargluggatjöldin (og
önnur gluggatjöld úr aluii) seljast erlendis, jafnvel þótt þau séu þar,
vegna tolla og kostnaðar, mun dýrari (kr. 388,— pr. meter) heldur en
tilsvarandi gluggatjöld úr beztu gerfiefnum. Hér snýr dæmið öfugt.
íslenzku gluggatjöldin eru ódýrari en ýmis gerfiefni og stendur það
einnig í sambandi við tollgreiðslur.
Litir og munstur í gluggatjöldum frá okkur hafa hlotið viðurkenningu
utanlands og innan.
Biðjið verzlun yðar um gluggatjöld frá Últímu. Smásöluverð kr.
170,00 pr. m.
Teppi h.f. Austurstræti 22, annast smásölu og uppsetningu Últímu-
gluggatjalda í Reykjavík, en kaupendur úti um land geta gert pantanir
beint frá Últímu í Kjörgarði, eða hjá umboðsmönnum vorum í hinum
ýmsu kaupstöðum landsins.
ULTIMA KJÖRGARÐI, REYKJAVIK
Einhleyp kona I
nútlma þjóðfélagi
3. tilutl
Ég giftist
aldrei aftur
Hjónaband þeirra entist í fjög-
ur ár. Sonurinn var rétt rúm-
lega ársgamall, þegar önnur
kona kom fram á sjónarsvið-
ið. Þá var úti um hjónaband
þeirra.
Þau höfðu þekkzt næstum því
alla ævi. Hann hafði verið mesta
kvennagull skólans, léttlyndur og
kátur. Hún var indæl, örlynd og
fróðleiksfúr. Glæsileg ungmenni, eft-
irsótt meðal kunningja. Ástfangin.
Það var ekki fyrr en eftir hjóna-
bandið, að þeim varð það Ijóst,
hversu ólík þau í raun og veru voru.
Hann vildi lifa lífi sínu á hefðbund-
inn, borgaralegan hátt, en slíkt
stangaðist á við lífsskoðanir henn-
ar. Hún vildi ekki leggja ríka á-
herzlu á umgengnisvenjur, en þótti
það mikilvægara, að þau væru sam-
hent í lífinu, hefðu svipaðan hugs-
unarhátt og áhugamál, en það virt-
ist ekki hafa mikið að segja fyrir
hann.
Það, sem henni þótti mestu máli
skipta fannst honum hreinn hégómi
og henni sáfnaði það vitanlega.
Hann barst mikið á, var kominn
frá efnaheimili og allt hafði fram
til þessa leikið í lyndi fyrir honum.
Hann hafði aldrei viljað horfast í
augu við erfiðleika, var kurteis og
glæsilegur. Að hans áliti var eigin-
kona bara stássbrúða, sem hann
átti að gæta fyrir erfiðleikum lífs-
ins. Árangurinn varð sá, að hún
hafði ekki minnstu hugmynd um
húsaleigu og tryggingar og vissi
varla, hvernig átti að fylla út eyðu-
blað. En samt sem áður átti hún
að gæta að vera tilbúinn á slag-
inu. Hún átti að taka á móti honum
með útbreiddan faðm, rjúkandi
kjötbollur áttu að vera á borðum og
nýbökuð kaka í ofninum. Hún átti
að vera tilbúin að taka á móti gest-
um.
Það kom brátt í Ijós, að með svo
umfangsmiklu heimilishaldi reynd-
ist henni ekki kleift að stunda aðra
vinnu. Þess vegna neyddist hún til
að segja upp stöðu sinni, sem hún
kunni Ijómandi vel við. en olli því,
að hún gleymdi oft að eiga við
matinn og taka á móti gestum.
Einu sinni gleymdi hún jafnvel
afmælisdegi hans, en vaknaði upp
við vondan draum, begar sendill
nokkur kom með stærðar rósavönd,
sem stúlkurnar á skrifstofu hans
höfðu keypt handa forstjóra sínum,
er þeim fannst svo heillandi.
Þetta var bara byrjunin. Svo kom
að því, að oft hvarf hann að heim-
an án þess að segja, hvert hann
ætlaði. Þegar vinir og kunningjar
hringdu og spurðu eftir honum, varð
hún að grípa til lyga Hún gat ekki
sagt: ,,Eg veit ekki, hvar hann er.
Eg veit ekki hvenær hann kemur, en
mig grunar, að önnur kona sé kom-
in í spilið".
Erfiðu árin.
Ég hitti hana kvöld nokkurt, er
hún hafði nýlokið vinnu sinni. Hún
var nokkuð þreytt eftir erfiði dags-
ins, en alúðleg og elskuleg. Hún
mátti ekki vera að því að tala lengi
við mig, þv! að hún þurfti að fara
heim og undirbúa brúðkaup sonar
síns.
Við drukkum te og röbbuðum um
það, sem áður hafði verið, erfiðu
árin, sem nú eru löngu liðin. Hún
sagði vítt og breitt frá reynslu sinni;
fyrstu árunum eftir skilnaðinn, sem
voru mjög erfið og hvernig henni
tókst smátt og smátt að jafna sig
og gera sig ánægða með lífið og
tilveruna.
Það eru mikil óþægindi í kring-
um hjónaskilnaði ekki aðeins fyrir
g VIKAN 35. tbl.