Vikan - 30.09.1965, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
CORTINA

i
o m 11 fl m SUDURLANDSBRAUT 2 • SÍMI 3 53 00
og því ekki þörf breytinga á Cortina 1966 —
Hin mikla sala á Cortina er byggð á réttu
mati vandlátra kaupenda.
#
Þér getið valið um, gírskiptingu í gólfi eða á
Stýri, sjálfskiptingu, stóla eða heilt fram-
sæti, tveggja eða fjögurra dyra ásamt
Station.
Cortina hefur fullkomið loftræstikerfi, diska-
hemla að framan og ýmsa aðra framúrskar-
andi kosti.
#
Cortina er raunverulegur fimm manna bíll.
Þér munuð sannfærast um kostina ef þér
komið og reynsluakið Cortina.
Seinlátt lögreglulið
Við hérna í Reykjavík eigum
myndarlegt og fallega klætt lög-
reglulið, pilta, sem eru ekki
allt of harðir að hengja stöðu-
sektir á bílana okkar eða skrifa
okkur niður fyrir önnur minni
háttar umferðarbrot. Og við er- *
um öll þakklát fyrir það. ö
En það hljótum við að undr-
ast, hversu svifasein lögreglan l
er oft á tiðum. Mér er i minni
eitt júníkvöld — frekar en júli
— i sumar. Það var rigning, og
út um stofugluggann heima hjá
mér sá ég konu i gulri kápu hálf
detta inn í greiðasöluna á horn-
inu á móti. Hún var mjög ölv-
uð. Ég beið við gluggann, og
rétt innan skamms kom konan
út aftur, slangraði út á götuna
og datt.
Hún stóð up aftur, riðaði, og
féll á ný. Aftur stóð hún upp,
komst skáhallt yfir gatnamótin
og lirataði niður eftir göt-
unni, slangraði utan í grind-
verk húsmegin, síðan þvert yfir
gangstéttina og skall þar i göt-
una aftur, að þessu sinni með
höfuðið á framstuðara á Volks-
wagen, sem þar stóð. Ég ætlaði
að taka til fótanna, en tvær ung-
ar stúlkur, sem staðið höfðu úti
á götu, urðu fljótari. Þær lyftu
konunni upp, reyndu að strjúka
af henni óhreinindin, færa
hana í skóna og róa hana. Reglu-
lega fallegt að sjá til þeirra
hjálpa gersamlega ókunnugri og
vandalausri konunni.
Þegar konan datt fyrst, var
liringt til lögreglunnar a. m. k
frá þremur stöðum og hún beðin
um að líkna konunni. Ég leik
mér að því að ganga á sjö mín-
útum heiman frá mér niður á
lögreglustöð og aka það á þrem-
ur, ef ekki stendur þvi ver á
ljósum og umferð. En nú liðu
sjö mínútur og aftur sjö, og enn
einu sinni sjö, og ekki kom lög-
reglan. Ölvaða konan var orðin .
mjög óróleg og stúlkurnar áttu
fullt i fangi með að hemja hana.
Ég get leitt vitni að því, að það
liðu milli 25—30 mínútur frá •'
því fyrst var hringt, og þar til
lögreglan silaðist á staðinn.
Ef hjálpsamir vegfarendur „
hefðu ekki komið til, er ómögu-
legt að segja, hvað komið hefði
fyrir konuna.
Og þetta er ekki eina dæmið,
sem liægt er að nefna um ótrú-
legar silalireyfingar lögreglunn-
ar. Hvað veldur?
Ég veit það ekki. Ilitt veit ég,
að margir veigra sér við að leita
til lögreglunnar með atvik þessu
lík og önnur jafnvel verri vegna
þurrpumpulegra og seinlátra
undirtekta. S.H.
2 VIKAN 39. tbl.