Vikan - 28.10.1965, Blaðsíða 34

HI-FI bándoptager 1001,
BOROTÆKI - FERÐATÆKI
ALGJÖRLEGA NÝTT FORM, SEM BRÝTUR í BÁGA VIÐ ÞAÐ VENJULEGA
RADIO
B Ú Ð i N
KLAPPARSTÍG 26
SÍMI 19800.
ELTRA segulbandstækið 1001 er leikandi létt f notkun, vegna þess,
að það sýnir með liósmerkjum, hvaða takka ó að nota við inn og
afspilun.
ELTRA 1001 hefur 3 hraða, stærstu gerð af spólum (18 cm), teliara,
mixer, sér bassa og diskant stillir. Stóran innbyggðan hátalara að
framan og 6 watta push pull útgang.
Kr. 9300.-
Innifalið í verði er stór spóla,
tónspóla og mikrafónn.
ateaðferðum og iafnframt því að
vera góð sjálfsvarnaraðferð er
Karate miög gotf kerfi fyrir ieik-
fimi. Til dæmis hafa japönsku
fræðsiuyfirvöldin látið innleiða
Karateæfingarnar í leikfimikennsl-
una. Það er algeng sjón í Japan,
að ungir og gamlir æfi Karate,
bæði í fiokkum og einir sér til að
halda sér í þjálfun. Af því má sjá,
að það er „vestræn" ímyndun, með
öllu, að Karate sé einungis hægt
að nota í bardaga upp á líf og
duaða og að höggin séu alltaf lífs-
hættuleg.
Austurlenzkar bardagaaðferðir
virka alveg sérstaklega á fólk, sem
vill fá eitthvað fyrir ekkert og leit-
ar að fljótum leiðum til að verða
„súpermenn". Aðferðir eins og
Júdó og Karate eru iðkaðar af
mjög fáum hér á landi, og af þeim
ástæðum vantar markmiðið til að
dæma árangur hvers einstaklings.
Þótt menn kunni lítið í íþróttinni,
er ósköp auðvelt að gabba sjálf-
an sig til að trúa því, að þeir séu
góðir, það er nefnilega enginn til
samanburðar. Og það að tilheyra
jafn leyndardómsfullri íþrótt, dreg-
ur marga að, sem ná kannske ekki
árangri í hinum greinunum vegna
samkeppni. í öðrum íþróttagrein-
um, svo sem glímu, hnefaleikum,
fimleikum eða frjálsum íþróttum
vita flestir, hvar þeir standa í kvót-
anum. Það er þess vegna fróðlegt
að athuga það, að flestir þeirra,
sem stunda austurlenzkar íþróttir,
hafa aldrei stundað neins konar
íþrótfir áður.
Hvernig fer æfingartími Karate
fram? kunna menn að spyrja.
Vanalega byrjar tíminn með nokk-
urra mínútna upphitunaræfingum
og á eftir þeim tíu mínútna öndun-
aræfingar og staðæfingar. Þessu
næst er byrjað á fallæfingum, það
þarf líka falltækni í Karate, og svo
eru hreinar Karate-æfingar í 2 — 3
tíma. Reyndir Karatemenn iðka
einnig bardagaæfingar, og það er
rétt að segja frá því, að það henda
miklu færri slys á æfingunum en
til dæmis í hnefaleikum eða glímu,
og það hefur ekki svo lítið að
segja. Tíminn endar svo með styrkj-
andi og mýkjandi æfingum og að
lokum: 10 mínútur í afslöppun.
Sem sagt, dálítið leyndardómsfullt
en erfitt.
Um alla Evrópu eru klúbbar,
sem kenna Karate, og meðlimirn-
ir skiptast í flokka eftir getu og
dugnaði. Venjulega eru þjálfararn-
ir japanskir. Hægt er að taka 9
stig í Karate, eða 9 „Kyu" upp í
fyrsta „Dan". Frú níunda til fjórða
Kyu er borið brúnt belti með rauð-
um borða og frá fyrsta til fimmta
Dan er borið svart belti. Þetta er
sem sagt ekkert ósvipað þem gráð-
um, sem veittar eru I júdó og jiu-
jitsu.
Enn sem komið er mun enginn
Karate-klúbbur hafa verið stofnað-
ur á Islandi, en varla mun langt
í land með það. Það hefur lengi
setið í mönnum, að þetta sé hálf
ómennsk íþrótt, sem byggist upp á
drápum og limlestingum. Auðvitað
er hægt að ganga það langt í henni
eins og öðrum íþróttum, að hún
verði hættuleg. En í eðli sínu eins
og hún er í dag, er hún skemmtileg
íþrótt og þroskandi, jafnframt því
sem hún krefst mikils af þeim,
sem leggja stund á hana.
Angelique og kóngurinn Framhald af bls. 17.
— Nei, því miður, andvarpaði Madame de Roquelaure og byrjaði
aftur að gráta.
Það var annað mál með bréf Colberts. Án þess að minnast á kjafta-
sögur hirðarinnar, sem hann lagði ekki eyrun eftir, bað hann Madame
du Plessis að koma við fyrsta mögulega tækifæri til Versala og takast
á hendur verkefni varðandi silkiiðnaðinn, sem aðeins hún gat ráðið
við. Baktiari Bey, ambassador Persíukonungs, var við hlið Parisar.
Colbert var mjög í mun að gera samning í gegnum hann, sem myndi
bæta mjög kjör Frakka varðandi innflutning á persnesku silki.
Þegar hún hafði lesið bréf hans, ákvað hún, að hún kæmist ekki
hjá þvi að snúa aftur til Parísar.
Frá París fór Angelique beint til Versala.
Hún hitti konunginn í garðinum, þar sem snjórinn lá nú yfir öllu.
Þó kuldinn væri nístandi, hafði einvaldurinn ekki aflagt hina daglegu
gönguferð. Þótt veðrið og árstíðin leyfðu honum ekki að njóta blóma
og trjáa var skipulag og fögur lögun garðsins enn greinilegri að vetri
til. Konungurinn og félagar hans námu staðar fyrir framan hverja
nýja styttu, sem gnæfði í marmara, hvít eins og snjór eða máluð í
rauðum, gullnum og grænum litum, sem voru nú skærari en nokkru
sinni fyrr móti gráum lauflausum runnunum.
Hægum skrefum gek hirðin umhverfis Appollo-gosbrunninn. Madame
du Plessis-Belliére hafði beðið bak við runna ásamt Flipot hirðsveini
sínum, sem hélt uppi hinum langa skikkjuslóða hennar, tveimur hirð-
meyjum og „Sverðfinni" Malbrant, sem var lífvörður hennar. Nú
gekk hún móti konunginum og hneigði sig djúpt og lengi.
—• Þetta kemur okkur þægilega á óvart, sagði konungurinn og
kinkaði lítillega kolli. — Ég er viss um, að drottningin verður eins
ánægð og ég.
— Ég hef vottað hennar hágöfgi virðingu mína og hún var svo
lítillát að segja, að hún gleddist af að sjá mig.
— Ég er fullkomlega á sama máli og hún, Madame.
Eftir að hafa kinkað kurteislega kolli, sneri konungurinn sér aftur
VIKAN 43. tW.