Vikan - 18.11.1965, Blaðsíða 29

Þrándur í götu þeir gátu reynzt honum. En þaB birti yfir honum þegar
hann féklc að vita, að þessi jesúíti var að færa honum korn til myllu.
Þegar Raymond de Sancé fékk að vita hvernig ástandið var, fannst
honum það ekki afar alvarlegt.
—- Eg hygg að ég viti, hversvegna konungurinn er óánægður með þig.
Þú hefur neitað að segja honum ástæðuna fyrir heimsókn þinni.
—• Eg mun ekki segja neinum frá henni.
— Ég veit, hve þvermóðskufuli þú getur verið, kæra Angelique, en
ef þú neitar konunginum, hvernig geturðu þá búizt við, að hann sé
þolinmóðari við okkur? Getum við ekki fundið neina skynsamlega
ástæðu, sem getur skýrt þvermóðsku þína? Við skulum sjá. . . . Jú,
ég hef það! Hversvegna ekki að segja honum. að þú hafir farið til
Suresnes fyrir minn orðstað til að reyna að komast í samband við
föður Richard, bar sem hann hefur ekki aðstöðu þar til að taka á
móti mér persónulega. meðal þessarra tortryggnu Múhameðstrúar-
manna? Hvernig lízt yður á þetta, Monsieur Colbert?
— Ég hygg, að það muni hrífa ef rétt er að farið.
— Faðir Jósep, af reglu okkar, er ölmusust.ióri konungsins. Ég
ætla að fara og sækja hann þegar í stað. Hvernig lízt þér á þetta Ange-
lique?
— Ég held, að þið jesúítarnir séuð alveg eins slyngir og vinur minn
Desgrez lögreglustjóri segir að þið séuð.
Þeir skálmuðu írá henni fram eftir forsalnum, og hún skemmti sér
við að horfa á spegilmyndir þeirra í gljábónuðu trégólfinu. •— Spegil-
myndir hins stutta og þykkvaxna ráðherra og granna, hávaxna prests.
Allt í einu varð henni ljóst, að það voru ekki fleiri hirðmenn eftir.
Um leið fann hún, að hún var mjög svöng. Það hlaut að vera orðið
framorðið. Öll hirðin hlaut að vera farin til að horfa á konunginn
borða. Hún ætlaði að fara líka, en hafði sig ekki í það. Hún sat kyrr
og horfði dreymin á blævænginn sinn.
— Ég hef verið að leita að þér, sagði feimnisleg kvenrödd við eyra
hennar. Angelique þekkti ekki röddina, en þegar hún leit upp, sá hún
að Grande Mademoiselle hallaði sér yfir hana. Hver hafði breytt hinni
valdsmannslegu rödd sonardóttur Hinriks IV?
Það hlýtur að vera trúlofunin, hugsaði hún um leið og hún flýtti
sér að hneigja sig.
Mademoiselle lét hana setjast niður hjá sér og tók hrærð um hönd
hennar: — Kæra vinkona, hefurðu heyrt fréttirnar?
— Hver hefur ekki heyrt þær og glaðzt yfir þeim? Ég óska yðar
hágöfgi innilega til hamingju.
— Hef ég ekki valið vel? Segðu mér, er nokkur aðalsmaður til eins
hugrakkur og glæsilegur og hann? Finnst þér hann ekki skemmti-
legur? Ert þú ekki mikil vinkona hans?
— Svo sannarlega, svaraði Angelique og minntist atviksins í Font-
ainebleau.
En Mademoiselle var greinilega ekki langminnug og það var engin
dulin meining í orðum hennar. — Ef þú bara vissir, hvað ég hef verið
sæl síðan konungurinn gaf samþykki sitt. Og hvað ég hef haft miklar
áhyggjur!
— Hversvegna? Hann hefur heitið þessu, svo þér getið notið hamingj-
unnar. Konungurinn getur ekki gengið á bak orða sinna.
— Ég vildi, að ég gæti verið eins viss og þú, andvarpaði Mademoi-
selle de Montpensier.
Hún drúpti höfði með óvenjulegri blíðu. Brjóst hennar voru enn jafn
fögur og þegar Van Ossel málaði mynd af henni til að senda hirðum
Bvrópu. Hendur hennar voru fagrar og skærblá augun blikuðu af
barnalegri hamingju eins og augu ungrar stúlku, sem er ástfangin í
fyrsta sinn.
Angelique brosti við henni: — Hversu fögur þér eruð, yðar hágöfgi.
— En hvað það er fallegt af yður að segja Þetta! Ég er svo ham-
ingjusöm, að það hlvtur að sjást framan i mér. En ég skelf við þá
hugsun, að konungurinn muni afturkalla loforð sitt, áður en hjóna-
bandssáttmálinn hefur verið gerður. Þetta fífl, Marie-Thérése, Orléans
frændi minn og kerlingin hans; bau reyna með öllum ráðum að koma
í veg fyrir hjónaband okkar. Þau gera ekkert annað en hrína yfir því
allan daginn. Ef yður þykir vænt um mig, reynið þá að hafa áhrif
á kónginn.
— Því miður, yðar hágöfgi, ég. . ..
— Þér hafið mikil áhrif á kónginn.
— Til hvers er að grobba af miklum áhrifum á kónginn? hálfhrópaði
Angelique reiðilega. •— Þér þekkið hann. Og þér vitið, að hann fer
ekki eftir neinu nema því, sem honum sjálfum sýnist. Hann hlustar á
skoðanir annarra, en begar hann tekur ákvörðun, fer það ekki eftir
þeim áhrifum, sem hann hefur orðið fyrir. eins og þér haldið. Það
er vegna þess, að honum finnst þessi ákvörðun vera rétt.
— Svo þér neitið að hjálpa mér? Ég gerði þó mitt bezta fyrir þig.
fyrir langalöngu, þegar fyrri maðurinn þinn var ákærður fyrir galdra!
' Svo Mademoiselle var ekki svo gleymin!
Angelique skellti saman blævængnum sínum. svo harkalega, að við
lá að hann brotnaði. Að lokum lofaði hún að ef tækifæri byðist, skyldi
hún reyna að kanna hug kóngsins í Þessu máli. Svo bað hún leyfis að
fara, tii þess að fá sér súpu og brauðsneið. því hún hefði okki borðað
siðan kvöldið áður; jafr.vel ekki haft tíma til að fá sér glas af víni
eftir messuna.
— Óhugsandi! sagði Grande Mademoiselle, tók um handlegg hennar
og draslaði henni af stað. — Kóngurinn ætlar að taka á móti háyfir-
dómaranum í Genúa og fylgdarliði hans S krýningarsalnum. Þar á að
vera mikið um dýrðir. Konungurinn vill, að allar hirðmeyjarnar og
hefðarkonurnar verði þar, honum til heiðurs. Og sérstaklega þér! Ef
þér komið ekki, eigum við á hættu að sjá fjúka í hann aftur, eins og
í gær, þegar þér stunguð af, guð má vita hvert!
Þessa nótt dreymdi Angelique draum, sem nú hafði endurtekið sig
nokkrum sinnum. Henni þótti sem hún lægi á engi og henni var kalt.
Hún reyndi að breiða ofan á sig með heyi, en sá þá að hún var nakin.
Síðan beið hún eftir því, að sólin kæmi fram undan hvítum skýjum,
sem svifu letilega á djúpbláum himninum. Að lokum komu heitir
geislarnir og yljuðu líkama hennar, og hún slappaði af með vellíðunar-
tilfinningu og full af hamingju, þar til henni varð ljóst, að það var
ekki sólargeisli, sem lék um hana, heldur hönd á öxl henni. Þegar í
IMPERIAL
Hin
fullkomnu
Imperial
sjónvarps-
tæki ávallt
fyrirliggj-
andi.
ú
VerS kr. 24.200.
Hagstætt
verð.
o
Verð kr. 21.850.
Fullkomin
viðgerðar-
þjónusta.
o
Verð kr. 16.680.
Greiðslu-
skilmálar.
C1
Verð kr. 46.900.
RADIOVER S.F.
Skólavörðustíg 8 - Reykjavik - Sími 18525
VIKAN 46. tbL 29