Vikan - 18.11.1965, Blaðsíða 33

L........
Kpóm-húsgögn Hveplisgölu 82 - Slmi 21175
Hversvegna spyrðu?
— Ég býzt við að þú sért alin
upp á annan hátt en okkar börn.
En vertu ekki^ óróleg, Eileen,
þótt þér íinnist við svolítið skrít-
in. Ef til vill leggjum við ekki
svo mikla áherzlu á ytra útlit,
en við höfum ákveðnar siðaregl-
ur. Og við höldum saman. Láttu
ekki almenningsálitið koma í veg
fyrir það að þér líki vel við okk-
ur...
Ég hefði átt að segja að mér
líkaði vel við þau, enda væru
þau tilvonandi tengdafólk mitt,
en af einhverjum óskiljanlegum
ástæðum, sagði ég ekki neitt,
heldur starði upp um gluggann,
á gráan himininn.
■—Maturinn verður bráðumtil-
búinn, sagði hann, og klappaði
mér á öxlina, áður en hann fór
út,
Borðstofan var alltoí lítil fyr-
ir okkur öll, svo að við borðuð-
um af bökkum, sem við tókum
með okkur inn í dagstofuna. Ég
gat ekki horft á vesalings gömlu
konuna, meðan hún var að borða.
Þótt frá Budney hefði skorið mat-
inn niður fyrir hana, missti hún
alltaf á gólfið, þar sem Emerson
beið tii að glefsa bitana. Syst-
urnar voru ekki orðnar sáttar
og sögðu ekki neitt, en Roger
sat við hliðina á mér og reyndi
að fá mig til að borða mikið.
Ég hafði ekki góða matarlyst
og var fegin, þegar máltíðinni
var lokið. Erú Budney vildi ekki
lofa mér að hjálpa til við upp-
þvottinn, svo að ég var kyrr í
setustofunni og hlustaði á þjóð-
vísur, sem faðir Rogers hafði
sett á plötuspilarann.
— Eigum við ekki að sýna Eil-
een eitthvað af gömlu kvikmynd-
unum sagði frú Budney, þegar
hún kom inn úr eldhúsinu. Hún
bar bakka með glösum, fullum
af heimagerðu víni.
— Ó, nei, sagði Roger, — ekki
að sýna þessar gömlu hræðilegu
myndir. En hann fékk engu ráð-
ið. Frú Budney kom með gamla
sýningarvél og Roger hjálpaði
henni til að setja lítið sýningar-
tjald fyrir framan gluggann. Svo
horfðum við á margar myndir,
sem þau höfðu tekið í sumarfrí-
um sínum, meðan við drukkum
eplavínið. Þetta voru myndir af
fuglum, bátum, allskonar lands-
lagi og sólsetri.
Svo sagði frú Budney: — Hér
er myndin af Roger, þegar við
fórum með hann í dýragarðinn
í fyrsta sinn ... Ég hallaði mér
áfram. Þarna var Roger, með
kinnar eins og básúnuengill og
stillti sér upp við hliðina á stór-
um fíl. Hann var eins og lítill
skógarpúki. Ég starði á tjaldið og
mér var ómögulegt að skilja
hvernig þetta barn hafði breytzt
í manninn, sem ég ætlaði að fara
að giftast.
Ég sat eins og í draumi og
horfði á næstu fimm spólur.
Þama var Roger bak við bíl-
stýri, Roger að leika við litlu
systur sínar á ströndinni, Roger
hálfvaxinn og merkilegur á svip
að renna sér á skíðum. Roger var
greinilega stjarnan, en það var
líka gaman að sjá svipmyndir af
íjölskyldunni. Frú Budney hafði
ekki breytzt mikið í þessi tuttugu
ár, hún var ennþá með sömu
hárgreiðsluna. Og Banana! Ég
gat ekki þekkt hana á þessum
gömlu myndum. Hún var þarna
á tjaldinu lítil og brosandi og
hélt á Roger sem hvítvoðung í
fanginu. Á öðrum stað var hún
að leika badminton við einhvern.
— Ég held að hún sé búin að
fá nóg af þessu, sagði Roger. —
Er það ekki Eileen? sagði Rog-
er þegar spólan var búin.
— Ó. nei, mér finnst þetta dá-
samlegt, sagði ég, þegar þessi
sögulega sýning var á enda. —
Eru ekki fleiri myndir til?
— Hér er eitthvað frá brúð-
kaupi Ednu í fyrra, sagði pabbi
Rogers, — en ég veit ekki hvort
þú hefir nokkuð gaman að því.
•—• Jú, ábyggilega, lofaðu mér
að sjá það.
Frú Budney var áköf. —• Edna
er systurdóttir mín. Við tókum
þessar myndir við brúðkaupið
hennar í fyrra, og þær eru bara
góðar, þótt birtan hafi ekki verið
sem bezt. Litirnir eru fínir!
Aftur sneri ég mér að tjaldinu.
Fyrstu myndirnar voru nær-
myndir af brúðinni, ljómandi
fallegri stúlku, á mínum aldri.
En hversvegna í ósköpunum
skyldi hún vera með þennan höf-
uðbúnað?
— Brúðarkjóll og höfuðbúnað-
ur ömmu minnar, sagði frú Budn-
ey til skýringar og með greini-
legu stolti í röddinni. —■ Er það
ekki fallegt?
— Jú, sagði ég og tvinnaði
saman fingrunum.
Myndin hélt áfram, sýndi brúð-
ina ganga hægt upp að altarinu
þar sem brúðguminn beið, al-
varlegur á svip og mjög lagleg-
ur.
Eftir nokkra mánuði myndum
við Roger vera í sömu sporum,
og ég horfði eins og í leiðslu á
myndirnar.
Ég beið í ofvæni eftir næstu
spólu. Þá kom brúðkaupsveizlan;
pabbi Rogers var dálítið lengi að
skipta um spólur. Brúðurin byrj-
VIKAN 46. tW. gg