Vikan - 26.10.1967, Side 2
í FULLRI HLVÖRU
BARA HREYFA EINN HNAPP og
ÞVOTTAVÉUN FER SIGURFÖR UM ALLA EVRÓPU. -
HAKA GERIR ÞVOTTADAGINN AUÐVELDARI EN ÁÐUR ÞEKKTIST.
I-|X%I4/%FULUVIATIC
SJÁLFVIRKA ÞVOTTAVÉLIN ÞVÆR, SÝÐUR, SKOLAR OG
VINDUR ÞVOTTINN.
SiÁLFSTÆÐ
ÞVOTTAKERFI
1. SuSuþvottur 100°
2. Heitþvottur 90°
3. Bleijuþvottur 100°
4. Mislitur þvottur 60°
5. Viðkvæmur þvottur 60°
6. ViSkvæmur þvottur 40°
7. Stífþvottur/Þeytivinda
8. Ullarþvottur
9. Forþvottur
10. Non-lron 90*
11. Nylon Non-lron 60*
12. Gluggatjöld 40*
HÞ%I4^FULLMATIC
^SEINS My%B^/%FULLMATIC er svona auðveld í NOTKUN. snúið EINUM SNERLI
OG HAKA SÉR ALGERLEGA UM ÞVOTTINN OG SKILAR HONUM ÞEYTIUNDNUM. — SJÁLFVIRKT
HITASTIG OG VATNSMAGN, SEM HÆFIR HVERJU ÞVOTTAKERFI. - SJÁLFVIRKAR SKOLANIR. — TÆM-
ING OG ÞEYTIVINDUÞURRKUN. - MEÐ 2 KERFUM AF 12 ER HÆGT AÐ SJÓÐA ÞVOTTINN SVO VÉU
IN SKILAR JAFNVEL ÓHREINASTA ÞVOTTI TANDURHREINUM. - ÞVOTTURINN KEMUR AÐEINS VIÐ
GLANSSLÍPAÐ, SEGULVARIÐ, RYÐFRÍTT STÁL.
ábyrgð
KOMIÐ - SKOÐIÐ - SANNFÆRIST
UPPMÆLING
OG GÆÐAMAT
Uppmæling er-eini rétti mátinn
til að láta vinna verk eftir og
til að vinna eftir, hefur verið
viðkvæðið undanfarið. Og vel
má vera, að það gæti verið satt,
ef uppmælngunni fylgdi gæða-
mat.
Iðnaðarmenn hafa fengið
margt ljótt orð í eyra um dag-
ana, og þess vegna er furða að
þeir skuli ekki grípa á kýlinu
þar sem grefur mest: Vanda svo
sína vinnu og frágang að ekki
sé ástæða til að kvarta. Víst eru
þeir iðnaðarmenn margir til, sem
gera það, en það þarf ekki marga
gikki til að setja Ijótan blett á
alla hina, hvað þá þegar svo
virðist sem gikkirnir séu fleiri
en hinir.
Maður, sem kemur í hús sitt,
þegar múrarar hafa verið að
verki, svo dæmi sé nefnt, gleðst
ekki yfir því að sjá alla glugga-
karma útbíaða í múrlögun og
stundum svo fast á kastað að
hann ætlar varla að hafa það að
ná sandkornunum upp úr viðn-
um. Ég tala nú ekki um, ef hann
hefur verið svo bjartsýnn að
hafa góðvið í körmunum og ætl-
ar ekki að mála þá. Honum er
ekki létt í sinni þegar hann þarf
að eyða til þess klukkustundum
ef ekki dögum að brjóta múr af
miðstöðvarofnum og hreinsa ryð-
ið undan klessunum. Og ef þetta
hefur verið alger fákunnandi um
íslenzka iðnaðarmenn, og þar af
leiðandi svo skammsýnn, að láta
tvöfalda glerið í áður en farið
var að múra, ei hætt við að hon-
um hnykki við, þegar hann sér
að það er ónýtt af múrklessum
sem má heita ógerningur að ná
af rúðunum.
Hér er ekki ætlunin að vega
fremur ' að múrurum en öðrum
stéttum; en rúmsins vegna verð-
ur rlæmið um þá að duga. Þetta
á við um menn í öllum stéttum,
meira að segja úr stétt rafvirkja,
sem að öðru jöfnu eru þó líklega
mestu snyrtimennin.
Þessu ættu iðnaðarmannafélög-
in sjálf að breyta. Þau ættu ekki
að bíða eftir því, að hið opinbera
neyðist til að setja ströng ákvæði
um gæðamat, sem óhjákvæmi-
lega verður, ef svo fer fram sem
horfir. Hið opinbera getur ekki
horft á það aðgerðarlaust til ei-
lífð&rnóns, að menn, sem hlotið
hafa sérréttindi njóti aðeins
þeirra en hafi engar skyldur á
móti Nú hafa verið miklar um-
ræður um byggingarkostnað og
Framhald á bls. 38.