Vikan - 26.10.1967, Page 33

Maðurinn í drapplitu fötunum
yppti öxlum. — Ekki fyrr en eftir
fjörutíu og átta klukkustundir, það
er samningurinn. Hann leit’á úrið.
— Við Ijúkum þessu spili, svo fer
ég.
Modesty gekk upp stigana með
Forli sér við hlið og Emilio á eftir.
Hugur hennar var önnum kafinn.
Frá því að hún fyrst sá húsið hafði
hún sett á sig allt það, sem hún gat
greint. Þegar hún gekk meðfram
því og síðar inn í það, hafði hún
séð svera járngrind, fjögur fet á
lengdina og þrjú fet á hæðina, bolt-
aða í kalkaðan múrsteinsvegginn,
skrúfboltum með sexhyrndum haus-
um I hinni hendinni hélt hann á
níu millimetra Luger með fjögurra
þumlunga hlaupi. Legubekkur stóð
við endann á gangi'num, eitthvað
um tíu fetum lengra en dyrnar.
Ugo lagði frá sér kassann, tók
lykil upp úr vasanum og opnaði
lásinn. Hann hallaði sér upp að
hurðinni á meðan. Svo rykkti hann
dyrunum upp á gott og stökk und-
an um leið og miðaði á opna dyra-
gættma. Því næst slakaði hann ofur-
lítið á og sagði: — Okei, Emilio.
Emilio rak byssuna ( bakið á
Modesty. Hún fór inn í herbergið.
á eftir sér, sneri Willie frá gluggan-
um með fjarrænt bros á vörum. —
Hann kinkaði kolli ofurlitið eins og
hann hefði fengið eitthvað staðfest
sem hann átti von á. — Halló,
Prinsessa.
— Halló, Willie. Hún lagði strand-
töskuna á annað fletið. — Hefurðu
verið hér lengi?
— Tvo tíma. Rödd hans var
eins og hennar, hljóðlátt muldur. —
Eg vissi ekki hvernig ég átti að
leika þetta, en ég bjóst við að þeir
kæmu með þig. Enda hefði ég ekki
haft neitt tækifæri til að ieika það
öðruvísi.
væri önnum kafið að fást við ann-
að efni.
— Heldurðu að þetta sé eitthvað
í sambandi við það, sem við erum
að fiska eftir? spurði hann.
Hún hristi höfuðið og tók sér
stöðu við hlið hans og horfði út um
gluggann. — Ekki get ég séð það.
Þetta væri óskynsamleg aðferð fyr-
ir hvern þann sem vildi taka okkur
á leigu.
— Þá er það það, sem Gerace
sagði? Einhver að launa fyrir gaml-
ar misgerðir?
— Það er mögulegt. Hann yppti
öxlum. — Ef það er ekki það, sem
Þeir fást nú nieðal annars í gerðunum
Pt/SENUETT, 30 den. Þeir eru framleiddir úr mjög
teygjanlegum perlonþræði, og falla því einkar
vel að fæti. MENUETT hefir verið á markaðinum
mörg undanfarin ár, og er viðurkennd gæðavara.
Fást í litunum: BRONCE, SOLERA, MELON,
COCKTAIL, og í nýjasta „Evróputízkulitnum
INKA.
SINFONfE, 60 den. Þykkir, sterkir.
TAUSCHER-krep. Hafa reynst mjög vel, og eru
bæði hlýir og endingargóðir.
SCHERZO, 30 den. Þetta er ný gerð af Tausch-
ersokkum úr venjulegum perlonþræði. - Mjög
ódýrir.
Mest seldu og vinsælustu sokkarnir eru:
Tauscher
UMBOÐSMENN:
ioúst Ármam hf. - sími 2211
svo hún huldi algjörlega einn af
efri gluggunum
Nú var hún leidd eftir víðum
gangi, sem myndi flytja hana að
herberginu með rimlaglugganum.
Upprunalega hurðin hafði verið
tekin úr og stóð uppi við vegginn
í ganginum. Ný hurð hafði ’verið
sett í staðinn. Þessi var úr viði, ekki
bara spónlögð. leit út fyrir að vera
mjög þykk og hjarirnar þeim meg-
in á henni að hún opnaðist út á
við. Á henni glampaði á skotlás
úr kopar og fjögur göt höfðu ver-
ið boruð í gegnum hana, á þá hlið-
ina sem hjarirnar voru ekki á, hvert
gat næstum hálfur þumlungur í
þvermál.
Ugo var farinn á undan. Hann
stóð og beið og hélt á litlum kassa
með skúflykli og fjórum, löngum
Willie Garvin hallaðist með aðra
öxlina upp að gluggakarminum og
horfði út, hann var í blárri sund-
skýlu með ilskó á fótum. Glugga-
hlerarnir lágu upp að veggnum að
innanverðu og þar var engin rúða,
aðeins rimlarnir.
Sitt hvorum megin í herberginu
voru lág járnfleti með þunnum dýn-
um og þremur samanbrotnum tepp-
um Dyr lágu út úr herberginu öðr-
um megin. Þær voru opnar og hún
sá klósett og vask. Þar var enginn
gluggi, aðeins ofurlítil loftrás. Á
gólfinu ( herberginu stóð pappa-
kassi með tveimur brauðhleifum og
nokkrum pökkum. Við hlið hans
var tréstóll og á honum stóðu tvær
postulínskrúsir. Annað var ekki í
herberginu.
Þegar hún heyrði dyrnar lokast
— Nei. Sama hjá mér.
Það heyrðist hljóð frá dyrunum.
Hún sá að nýr og mjög sver dyra-
karmur hafði verið settur í. Hljóðið,
sem hún heyrði, var þegar skrúf-
boltar bitu sig í viðinn. Hún mundi
eftir götunum fjórum sem boruð
voru í hurðina. Ugo eða einhver
hinna var nú önnum kafinn við
skrúf lykilinn að skrúfa boltana
fasta, svo dyrnar væru gersamlega
fastar við þykkan dyrakarminn.
Hún kinkaði kolli [ áttina að
pappakassanum og sagði: — Mat-
ur?
Hann kinkaði kolli. — Og það
er vatn í krananum.
Modesty hafði nú sett upp sama
fjarræna svipinn. Það var eins og
þau töluðu bæði aðeins með yfir-
borði hugans meðan allt hið dýpra
við erum að fiska eftir, hef ég eng-
an áhuga fyrir að dvelja hér og
komast að því.
- Rétt.
Ákvörðun hafði verið tekin og nú
gátu þau einbeitt sér að því sem
fyrir lá. Modesty opnaði strand-
töskuna og tók upp handtöskuna
sem í henni lá. Kongó handfangið
hafði ekki verið tekið. Hún bank-
aði á það með einum fingri, leit
á Willie og hann kinkaði kolli,
ánægður. Hún opnaði töskuna og
tók upp varalitinn. Litaðist um í
herberginu og gekk síðan að auð-
um veggnum við hliðina á dyrun-
um. Willie fylgdi á eftir.
Fyrir framan var enn verið að
skrúfa langa boltana í.
Framhald [ næsta blaði.
43. tbi. vikan 33