Vikan - 19.09.1968, Page 46

VIKAN OG HEIMILIÐ
ritstjori:
Gudridur Gisladóttir.
IIGSID VELIIM FÆTURNA
Fannst ykkur leiO-
inlegt í sumar, ef
fætur ykkar voru
ekki jafnvel hirtir og
annarra kvenna, sem
gengu i opnúm sand-
ölum eöa berfœttar d
baOströndinnif Ef þiö
ictliö ekki aö láta
s llkt lienda ylckur
aftur, f>arf aö fara aö
hugsa fyrir Jmí núna,
fiótt ótrúlegt sé. Þaö
dugir nefnilcga ekki
aö taka til viö fót-
snyrtingu vilcu fyrir
surniarfríiö, til fiess
fiarf stööuga umönn-
un allan drsins hring.
En fiaö er ekki aö-
eins útlitiö sem mœlir
tncö qóöri umhugsun
um fœturnai, heldur
almenn vellíöan. Þaö
er alveg ótrúlegt 'hve
mikiö er lagt á fæt-
urna. Þegar stcuBiö
er bera fieir allan
fiunga líkamans, sem
skiptist þá jafnt á
luela og táberg. Þeg-
(\r gengiö er og
hlaupiö skiptist þung-
inn á tábergin á sitt
hvorum fœti. Kona,
sem gengur eölilega
mikiö, leggur því
daglega þunga, sem
svarar mörg hundruö
tonnum á fop*' r sín-
ar. Þegar \þar v-iö
bætist, aö fætur eru
sérstaklega margbrot-
inn Ukítmshluti —
fjttö eru hvorki meira
né minna en tuttugu
og sex bein, tengd
saman meö vöövum
og sinum, sem eru í
einnm fæti — og
einnig viökvæmur,
fiannig aö jafnvægi
má. ekki raskast og
húö elclci særast, til
aö þaö valdi miklum
óþægindum, hlýtur
fmö aö vera augljóst,
að aldröi veröur of J§
vel hugsaö um fœt- §f
urna. Þeir, sem hafa §|
sára og auma fætur §
geta aö engu leyti
11 otiö sín, alls konar
verkir stafa frá
þreyttum fótum, höf-
uöverkur, bakverkur,
trt.uga- ag vööva-
þreyta um allan lik-
amann oa meira aö
segja andlitsvöövarn-
ir láta á sjá, þegar
fieir kannski daglega
herpast saman af
fireytu og sársauka.
Þannig fáið fjiö ekki
eingöngit fallegri fæt-
ur meö góöri um-
ItirÖu, heldur jafnvel f
fállegra andlit!
r "*

iijp
SKÓRNIR
Það er mikilvægt að skórnir séu þægilegir og að skipt
sé nógu oft um skó. Margar konur eru ó morgunskóm,
linum og hælalausum, heima allan daginn við hús-
verkin. Þeir eru þægilegir viðkomu, en veita fótunum
ekki nægilegan stuðning. Beztu skór við vinnu eru
skór með dólitlum hælum, en þó er æskilegast að
skipta um skó og hælahæð þrisvar ó dag, eða jafnvel
oftar, ef hægt er! Við mismunandi skólag reynir til
skiptist ó vöðvana í fótunum og er það ó við góðar
leikfimisæfingar. Þær konur, sem vanar eru að nota
háa hæla allan daginn, kvarta yfir verkjum aftan í
kólfum, fari þær á lægri hæla, en það kemur til af
því, að vöðvarnir að aftan hafa beinlínis stytzt og eru
að reyna að teygja úr sér, þegar skipt er yfir á lægri
hæla. Sem betur fer eru tómjóu og hælahóu skórnir
löngu úr tízku, svo að óþarfi er að vara við þeim hér,
en það er rétt að hafa í huga, að hælarnir hafa hækkað
töluvert fró í fyrra, þótt þeir séu enn breiðir og þægi-
legir. Þær, sem kjósa hæstu hæla, sem núna eru í
tízku, ættu því að hafa skóskipti öðru hverju, til þess
að hvíla fæturna. Þær, sem eru á ferðalögum ( heit-
ara loftslagi en við eigum við að búa, ættu að athuga
að hafa nógu stóra skó meðferðis, því að allir fætur
bólgna eitthvað í hita og við göngu, mismikið auð-
vitað. Séu skór kevptir á slíkum ferðalögum er rétt að
gera sér Ijóst, hvort þeir eigi að notast við venjulegar
kringumstæður hér heima að ferðalagi loknu, eða hvort
þeir eigi að koma að notum ! sumarhita. Sé það ekki
gert, getur svo farið, að þið komið með ailtof stóra
skó heim, skó, sem mótaðir hafa verið síðdegis í sum-
arhita, eða þá öfugt, að skórnir séu keyptir ó óþreytta
fætur að morgunlagi og þrengi þó svo að fætinum á
göngu um heitar götur, að það eyðileggi fyrir ykkur
ánægjuna af ferðalaginu. Sjáifsögð regla við skókaup
er að standa vel í báða fætur, þegar skórnir eru mát-
aðir, það getur munað allt að 1V2 cm á lengd fót-
arins hvort staðið er í hann eða bara setið meðan
mátað er. Þegar talað er um rétta stærð á skóm, má
ekki gleyma því, að sokkarnir verða líka að vera hæfi-
llega stórir. Flestum finnst að í sokkum sé það teygjan-
efni, að stærðin á leistanum sé ekki neitt aðal-
f atriði, en það er misskilningur. Of litlir sokkar geta
þrengt illilega að tánum og skekkt þær til lengdar,
bæði á börnum og fullorðnum. Of stórir sokkar geta
aftur myndað óþægilegar fellingar, sem þó núast við
húðina og geta valdið blöðrum eða harðri húð.
Tréklossar, eins og sýndir eru hér að neðan, þykja
mjög hollur skóbúnaður, því að um leið og gengið er
þeim, kreppast tærnar af sjálfu sér. En þeir eru einsk-
is nvtir og jafnvel verri en ekki, séu þeir ekki hæfilega
stórir og með réttu lagi. Ef þið getið komið því við,
ættuð þið að nota slíka tréskó 2—3 klukkutíma daglega.
☆
46 VIKAN 37- tbl-

■ ;"v ;
ijliW
'M ■
wk WMÍ0Í