Vikan - 04.06.1970, Blaðsíða 3

23. tölublað - 4. júní 1970 - 32. árgangur
SKIPTIR EKKI MÁLI HVORT
SOFIÐ
ER HJÁ
EINUM
EÐA FLEIRI...
I ÞESSARI VIKU
Uppreisnargirni unglinga er mjög
á dagskrá um þessar mundir, enda er hér viS
alþjóSlegt og alvarlegt vandamál
aS stríða. I þessari Viku segjum við frá
rauðu kveri — eins konar handbók
fyrir skólanemendur — sem gefið var
út í Noregi sl. vetur. SkoSanirnar í kverinu
þóttu svo skelfilegar, að þegar var gefið
út hvítt kver — til þess aS reyna
að halda í gamla og góSa siSi.
„ísland — landið, þar sem hinir látnu lifa".
Þetta er fyrirsögn á grein, sem birtist í þessari
Viku. Hún er tekin saman upp úr greinum í
sænsku blaði, er hafa að geyma frásögn
sænsks blaðamanns um andatrú á íslandi.
Meðal annars eru birt viðtöl við
Hafstein Björnsson og Láru Agústsdóttur
og minnzt á marga aðra kunna íslendinga.
Og frá andatrúnni liggur leiðin beint
til svartagaldurs, sem nú er aftur farið
að leggja stund á, sérstakiega í
Bandarikjunum. Þessi tiðindi koma vissulega
á óvart á sjálfri tuttugustu öld, þegar
vísindaleg þekking á að sitja í fyrirrúmi.
Þetta er forvitnileg grein og
óvenjuleg í hæsta máta.
I NÆSTU VIKU
Nýlega voru hér á ferð sænskar
blómarósir, þátttakendur í fegurðarsamkeppni
unglinga. Það má með sanni segja að
þær taka sig Ijómandi vel út i
islenzku umhverfi og er ekki annað að
sjá en að þær njóti ferðarinnar.
í næsta blaði verður grein um
morðið á þýzka ambassadornum í
Guatemala, en aðallega verður þó fjallað um
það sem að baki er þeim atburði.
Tæknilegar nýjungar eru ekki lengur
óljósir framtíðardraumar og það
má sjá á heimssýningunni í Osaka.
í framtiðinni verður það ósköp hversdagslegt
að hafa síma i vasanum eða
handtöskunni og kaupa sjónvarpsmyndir
í hylkjum.
FORSfÐAN Það er margt sem fer út ( öfgar nú til dags, ekki sízt fatatízkan,
eins og sjá má á forsíðunni, þótt þetta sé kannske ekki venjulegur fatnaður.
f FULLRI ALVÖRU
KONUR NVTIÐ
MANNRÉTTINDIN
Ýmislegt liggur í loftinu þetta vorið; meira að
segja urðu hátiðahöldin fyrsta maí ólíkt liflegri
að þessu sinni en þau hafa verið undanfarin ár.
Eitt var það sem gerði mest til að flikka upp á
kröfugönguna að þessu sinni: Rauðsokkurnar sem
gengu siðastar með likneskjuna úr Lýsiströtu und-
ir slagorðum eins og „manneskja ekki markaðs-
vara" og „konur nýtið mannréttindi ykkar."
En fyrir utan það að vera beint gönguskraut
þá er aðgerð þessi vottur nýrrar og lofsverðrar
hreyfingar í réttindamálum kvenna, sem nú er
hafin viða um lönd, og ekki vonum fyrr. Hér
skal ekki gert lítið úr eldri kvenréttindahreyf-
ingum; þær hafa mörgu góðu komið til leiðar.
En kunnara er en frá þurfi að segja að barátta
þeirra hefur reynzt langt í frá einhlít. Þótt svo
að konur siðaðri landa hafi nú lögum samkvæmt
fullt jafnrétti við karlmenn, þá hefur reyndin
orðið sú um þau lög eins og sum önnur hliðstæð
að ráðandi aðilar þjóðfélaganna — sem auðvitað
eru karlmenn — hafa orðið fundvisir á ráð til
að fara í kringum þau. Þannig hefur bókstafur-
inn um sömu laun fyrir sömu vinnu verið kring-
genginn með því að gera ýmis láglaunuð störf
að kvennastörfum eingöngu.
Því verður ekki neitað að það er að miklu leyti
að kenna aðgerða- og áhugaleysi kvennanna
sjálfra að þeim hefur ekki orðið meira úr mann-
réttindum sinum, sem að forminu til eiga að opna
þeim leið jafnvel til æðstu embætta. A Alþingi
situr aðeins ein kona, aðeins ein kona er meðal
prófessoranna við Háskóla íslands, engin kona er
bankastjóri eða ráðherra, svo nefndar séu nokkr-
ar af virðuiegustu og valdamestu starfsstéttum
þjóðfélags okkar. Ein meginástæðan til þessa er
efalaust sú, að þrátt fyrir allar framfarir lúta enn
þann dag í dag fjölmargar konur þeim ævafornu
erfðavenjum, sem takmarka starfssvið þeirra við
heimilið.
Ekki má skilja þessi orð svo að með þeim sé
ætlunin að gera lítið úr heimilisstörfum; þau eru
vitaskuld mikilvægur og óhjákvæmilegur liður i
rekstri hvers samfélags. En það er löngu úrelt að
hægt sé að krefjast þess að konur einar sinni
þeim störfum og þeim eingöngu, eða hátt í það.
Konum ber þátttaka og áhrif í hverjum starfshóp
þjóðfélagsins til jafns við karlmenn. dþ.
VIKAN
Útgefandl: Hllmir hf. Ritstjóri: Gylfi
Gröndal. BlaSamenn: Dagur Þorleifsson, Matthildur
Edwald og Ómar Valdimarsson. Útlitsteikning: Hall-
dóra Haildórsdóttir. Auglýsingastjóri: SigriSur Þor-
valdsdóttir. — Ritstjóm, auglýsingar, afgreiSsla og
dreifing: Skipholti 33. Símar 35320 — 35323. PósthóU
533. VerS i lausasölu kr. 50,00. ÁskriftarverB er 475
kr. fyrlr 13 tölublöS ársfjórSungslega, 900 kr. fyrir
26 tölublöS misserislega. — ÁskrlftargjaldlS grelSist
fyrirfram. GJaidd. eru: Nóv., febrúar, mai og ágúst.
23. tbi. VIKAN 3