Vikan - 02.11.1972, Blaðsíða 9

Pálmason þá í annað sæti á fram-
boðslista Samtaka frjálslyndra og
vinstri manna, og mun sú ráðstöf-
un mjög hafa verið að áeggjan
Ilannibals, er lagði mikið upp úr
stuðningi Bolvíkinga. Karvel var þó
aðeins ætlað að fylgja Hannibal á
orrustuvöllinn, þar sem gamla
kempan skyldi þreyta sókn og vörn
í baráttu um pólitískt líf sitt, en
liinn sjálfmenntaði og vaski kenn-
ari úr Bolungarvík gekk og fram til
viðureignar, þegar á hólminn kom.
Söfnuðust þeim félögum 1229 at-
kvæði Vestfirðinga og því nær
fjórðungur heildaraflans. Stikaði
Hannibal suður fjöll að kosningum
loknum þriðji fulltrúi kjördæmis-
ins og Karvel Pálmason á liæla hon-
um sem uppbótarmaður, en Stein-
grímur og Birgil- lágu óvígir eftir i
valnum, og Framsóknarflokkurinn
og Sjálfstæðisflokkurinn höfðu
einnig goldið afliroð.
Karvel Páhnason sætti sie ekki
O
við að vera aðeins liandbendi
Hannibals Valdimarssonar í kosn-
ingabaráttunni á Vestfjörðum. Hann
tók virkan þátt í bardaganum og
þótti harla liðtækur. Karvel er lip-
urt málí farinn, gætinn og raunsær
og liöfuðburður hans ólíkur hinum
reista grákolli á herðum Hannibals
Valdimarssonar. Karvel er þéttur á
velli og i lund, og stendur al' honum
vestfirzkur gerðarþótti. Hann tem-
ur sér ekki neinn viðvaningshátt á
alþingi, en starfar þar af röggsemi
og kostgæfni og telst enginn veifi-
skati. Karvel er einkum styrkur að
þvi, að hann þekkir mætavel störf
íslenzkrar alþýðu á sjó og landi,
skilur lnigsunarhátt vinnandi fólks
miklu betur en þeir landsfeður, sem
klæðast sparifötum dag hvern, og
liður hvorki af mikilmennsku né
minnimáttarkennd. Hann er trygg-
lyndur og vinfastur og Hannibal
Valdimarssyni áreiðanlega þakklát-
ur, en hikar ekki að rísa gegn hverj-
um þeim, sem honum finnst duga
lilt eða gerast fífldjarfur, og sýnd-
armennska er eitur í lians beinum.
Fékk Bjarni Guðnason að kenna á
þessu, þegar i odda skarst á lands-
fundi Samtaka frjálslyndra og
vinstri manna fyrir skönnnu. Leit
Karvel tillnirði hans óhýru auga og
hugsaði uppreisnarseggjum Reykja-
vikurdeildarinnar þegjandi þörf-
ina. Mun hann liafa átt drjúgan þátt
í viðbúnaðinum gegn Bjarna Guðna-
syni og liði hans bak við tjöldin,
þó að meira bæri á Hannibal og
Birni Jónssyni í ræðustóli og sjálf-
sagt við að setja Magnúsi Torfa Ól-
afssyni úrslitakosti, en hann reynd-
ist Bjarna að lokum svipað og Bolli
Þorleiksson Kjartani Ólafssyni foi'ð-
um. Er og við þvi að búast, að ein-
arður maður og harðhendur eins
og Karvel Pálmason reynist ske-
leggur, þó að hann sé enginn skap-
ofsi i málflutningi og geipi ekki á
mannfundunr. Hann er láknrænn
fulltrúi þeirra greindu, sjálfmennt-
uðu og öruggu manna, sem þekkja
landsliagi og þjóðlíf af reynslu,
vaxa gjarnan af verkefnum og
bregðast sjaldan trúnaði. Hitt er
enn óséð, hversu honum lætur ref-
skák sfjórnmálanna, þó að hann
sómi sér dável á löggjafarsamkom-
unni. Og því má ekki gleyma, að
Karvel hefur til þessa verið meiri
stoð að Hannibal Valdimarssyni en
forkólfinum að honum.
Meginsigur Samtaka frjálslyndra
og vinstri manna í síðustu alþingis-
kosningum vannst tvímælalaust á
Vestfjörðum með kjöri Hannibals
og Karvels. Hannibal drýgði þar
enn dáð, en ef til vill sætti eigi
minni tiðindum, er verkalýðsfor-
inginn og kennarinn i Bolungarvik
hófst þar svo liátt sem raun varð á.
Árangur Karvels Pálmasonar skar
úr um, að alþýðusamtökin mega sín
ennþá nokkurs á stjórnmálasviðinu
og að fleiri en þaulvanir atvinnu-
menn geta látið þar til sín taka.
Hannibal Valdimarsson gerist senn
aldraður. Ríkir nokkur óvissa um
framtíð flokksins, sem þeir Björn
Jónsson stofnuðu eftir óblíðan skiln-
að sinn við Alþýðubandalagið, en
þó mun fremur um áhrif hans og
viðgang allan á Vestfjörðum. Marg-
ir ætla, að Ivarvel Pálmason erfi
það ríki eða þann liluta þess, sem
Hannibal kemur til með að láta
eftir sig, en víst leikur vafi á um
þau iirslit. Karvel þarf á allri sinni
röggsemi að halda, ef hann hyggst
gerast eftirmaður Hannibals Valdi-
marssonar sem einn helzti leiðtogi
Vestfirðinga. Svo gæti farið, að
hann ætti von á samkeppni af hálfu
ættar Hannibals, þegar fram líða
slundir, og er honum þvi óráðlegt
að bæla sig eins og bliki í dúnmjúku
hreiðri. Kynþáttur Hannibals festir
um þessar mundir nýjar rætur á
Vestfjörðum og kynni enn að vilja
ráða. Hitt er þó ósennilegt, að Kar-
vel Pálmason kippi sér upp við
slíkt. Hann er vanur misjöfnum
veðrum í Bolungarvík.
Lúpus.
44. TBL. VIKAN 9