Vikan - 02.11.1972, Blaðsíða 43

ekki alltaf eitthvaö aö íapla'Tim.
aö hún vildi.eiga mann, sem gæti
verndaö hana?
Einn laugardag fóru frændi og
frænka meö mig i dýragaröinn I
borg nokkurri f sjö milna
fjarlægö. Ég haföi aldrei áöur
haft svona mikla vasapeninga, og
i hvert skipti sem Ned frændi
stakk hendi i vasa til aö kaupa
eitthvaö handa mér, vakti hann
eindregna hrifningu mina. Hann
borgaöi allt, sem ég fékk þennan
dag allt frá kvöldverði og te i
veitingahúsi, til rjómaiss og
sætinda og loks gaf hann mér tvö
skritlublöö til aö lesa i lestinni
heim. Þaö var komiö kvöld og ljós
voru kveikt I vagninum. May
frænka sat dottandi úti I horni.
Viö áttum eftir tvær stöövar af
heimleiðinni, þegar dyrnar opn-
uðust og maður kom slagandi
inn i klefann, með bjórflösku I
hendi og þokukennd, blóðhlaupin
augu.
Frænka min vaknaði þegar
maöurinn skellti sér i sætiö við
hliöina á henni.
Viö Ned frændi sátum and-
spænis henni, og I fyrstunni var
eins og hann tæki litiö eftir þessu-.
Lestin var aftur komin af staö,
þegar fyllibyttan leit við og
framan i frænku. — Hvað ,er
þetta? Lizt þér ekki nógu vel á
mig. Hérna. Hann bar flöskuna að
nefinu á henni. — Skelltu þessu i
þig og hættu að glápa á mig, eins
og ég væri eitthvar, sem kött-
Urinn hefði komið með.
Ned frændi vár ekkert að
tvióna. Hann stóö upp og rykkti
náunganum upp úr sætinu. — Þér
er betra aö fara þarna út I horn,
kall minn, sagði hann rólega.
Maðurinn bölvaði og reyndi að
slita sig lausan, en Ned frændi
hafði gott tak á honum og mér
sýndisthann halda honum eins og
i skrúfstykki.
Fyllibyttan hóf flöskuna á loft,
rétt eins og til að slá Ned frænda,
en missti hana bara úr hendinni,
þegar Ned herti takið og sneri upp
á úlnliðinn á honum. Hann
veinaðihneigsvo niður I sætið viö
gluggann og fór svo að gefa frá
sér einhver einkennileg hljóð,
sem hefðu getaö verið grátur.
Svo geröist ekkert fleira og
þegar við komum á stöðina okkar
nefn.di Ned frændi við vörðinn, að
það væri fullur maður I
vagninum, sem kynni að geta
skaöað sig.
í gasljósinu á stöðinni sá ég, að
augu May frænku ljómuðu, og
hún tók I höndina á mér og kreisti
hana. — Ekkert jafnast á við það,
að hafa virkilegan karlmann ein-
hversstaðar nærri, ef I hart fer,
Tumi.
Daginn áður en þau fóru frá
okkur til að setjast að I London
fórum við Ned frændi út að
veiða. Hann haföi keypt handa
Höfum opnað
húsgagnadeild
í hluta hins væntanlega vöru-
húss okkar
Á þríöju og ffjóröu hæö - inngangur
í austurenda Clyffta)
Vekjum sérstaka athygli
á hinum glæsilegu
WINDSOR - söffasettum
Veriö velkomin og verzliö þar
sem úrveliö er mest og kjörin
bezt
JIB
JON LOFTSSON HF
Hringbraut 121 10-600
44. TBL. VIKAN 43