Vikan - 02.11.1972, Blaðsíða 25

Fyrir nokkrum árum greip um
sig hnýtingaræði mikið hér á
landi sem viðar. Konur hnýttu
smáa sem stóra muni,
smámottur, stór gólfteppi,
veggteppi, púða. Já, og ekki bara
konur, þvi að svo brá við, að
karlmönnum þótti þetta ekki of
kvenlegt dútl, og margan
húsbóndann mátti sjá við hlið
konu sinnar með langan strar»ma
fyrir framan sig og hauga* af
spottum til hnýtingar við hliðina á
sér.
Allir, sem einhvern tima hafa
reynt að hnýta teppi, vita hversu
auðvelt það er og skemmtilegt.
Maður byrjar dálitið hikandi og
hugsar stöðugt um, hvað þetta er
stór botn, sem eftir er að fylla.
Svo heldur maður áfram - og
áfram og áfram, getur varla
hætt, það er svo spennandi að sjá
munstrið taka á sig mynd i
strammanum.
Eitthvað hefur þó dregið úr
þessari skemmtilegu og nyt-
samlegu tómstundaiðju, hvort
sem um er að kenna sjónvarpinu
eða bara þvi, að menn séu búnir
að fylla allt hjá sér af röggvar-
mottum og púðum. Auðvitað er
hægt að fá allrahanda teppi og
mottur i búðum hér, en það er
ólíkt ódýrara og skemmtilegra að
gera hlutina sjálfur.
Motturnar, sem við sjáum á
meðfylgjandi myndum, eru
ákaflega auðgerðar, og við trúum
ekki öðru en einhver gripi til
nálarinnar og langi til að prýða
heimili sitt með þessum
mottum.

I
1. Þessi kringlótta motta fer
jafnvel á vegg sem á gólfi. Hún er
95 sm i þvermál, og það er auðvelt
að likja eftir munstrinu.
'L Svona motta hlýtur að lifga
upp á hvar sem er, og munstrið
getur varla einfaldara verið.
Stærðin cr 80 x 110 sm,
3. Renningur á gang eða i hol i
60x200 sm stærö. Hver vill ekki
hafa svona nokkuð hjá sér, mýkt,
notalegheit og litadýrð?
4. Þessi motta er sömu stærðar
og sú á 1. mynd, en munstriö
öriitið flóknara. Og svo er
auövitaö sjáifsagt að gefa
hugmyndafluginu lausan
tauminn og fá fram ný munstur
og liti.
44. TBL. VIKAN 25