Vikan - 05.12.1974, Qupperneq 79

g reglulega til að
*rt um jólin, þau
skilið. Þau höfðu
i spamaði og lika
úsinu i stand, —
jUra. En hvað átti
[ hug? Skyndilega
[Ug, það eina rétta
hest! En hvernig
•
mála um, að engum gæti liöið bet-
ur en 'okkur.
Og nú, þegar allt var i þessu
ljóma standi, átti ég mjög rólegar
stundir á morgnana, meðan börn-
in voru i skólanum og Kári ham-
aðist á ritvélina. Ég var farin að
hugsa til jólanna og láta mig
dreyma um sveitajól. Það var
sannarlega tilhlökkunarefni fyrir
okkur öll. Ég var ákveðin i að
gera mitt til þess, að þessi fyrstu
jól okkar i sveitinni yrðu eftir-
minnileg. Mig langaði til að gera
eitthvað alveg sérstakt fyrir
börnin, finna einhverja óvenjú-
lega gjöf. En hvað átti þaö aö
vera? Nútimabörn eiga svo
margt og mikið. Geymsluskúrinn
var fullur af reiöhjólum, skiðum,
skautum og alls konar sleðum.
Nei, ég varð aö láta mér detta
eitthvaö i hug.
Svo var það einn daginn, að ég
var að fletta bók, og þá datt mér I
hug, hvað ég gæti glatt börnin
mest með. Ég ætlaði að kaupa
smáhest — lifandi, litinn hest!
Þeim myndi aldrei detta neitt
s’likt i hug. En svo kom ég að
vandamálinu, — hvernig átti ég
að ná i slika skepnu? Ég byrjaði
nú með þvi að hringja i dýralækn-
inn. Það gat verið, að hann gæti
hjálpað mér. En svo var ekki,
hann vissi ekki um neina hesta,
nema vinnuklára. Hann sagði
lika, aö það væri erfitt að ná i
smáhesta, vegna þess að þeir
virtust vera i tisku. Ég þekkti
margar manneskjur, en ég vissi
ekki um eina einustu, sem hafði
ýjað að þvi að eignast hest. Dýra-
læknirinn sagði, að það væri hægt
að fá nóg af fallegum hundum og
köttum.
Ég stundi þungan og settist við
arininn. Kettlingar, já, þeir gátu
verið skemmtilegir, en nú var ég
búin að fá það á heilann að kaupa
hest! Hvað átti ég að gera...? Frá
þeim degi las ég vandlega auglýs-
ingar um kaup og sölu, ekkert fór
fram hjá mér.
Þetta ætlaði að verða mér erf-
itt, en svo hélt ég, að heppnin væri
með mér.
„Smáhestar til sölu”, stóð f
blaðinu. „Fyrsta flokks hestar af
islensku kyni til sölu”. .Svo var
eitthvért heimilisfang á Islandi.
Ég var ekki sein á mér að taka
fram skriffærin. Þetta var senni-
lega bæði langt og viðkvæmnis-
legt bréf, en það var að minnsta
kosti ekki neinn vafi á þvl, hvaö
það var, sem ég vildi kaupa. Svo
varð ég að biöa eftir svari, og eft-
irhræðilega langa viku kom svar-
ið. En ég varð mjög vonsvikin,
þvi að þegar allt kom til alls,
flutningskostnaður og ýmislegt
annað, var hesturinn orðinn allt' of
dýr fyrir pyngju mina. Ég var
mjög leið, en gaf samt ekki upp
vonina. Ég er nefnilega með þvl
marki brennd, að ég get hélst ekki
hætt við það, sem ég einu sinni
hefi fengið á heilann, og venju-
lega gat ég komið mínu fram.,
hvað sem það kostaði, að þvi und-
anskildu, að fjárhagurinn kom
stundum I veg fyrir það. Ég var
svo heiðarleg, að ég vildi helst
ALLIR
Ný gerð Aristo-vasareiknivéla
mjög þunn, 62 x 151 x 18 mm
fer vel í vasa, er í höggheldri
öskju með j
gagnsæju loki. 1
GÆÐI
Fastar og færanlegar
kommur, 10 tölulyklar með
7 reiknisaðferðum, , x,
t-, =, VT %, niðurstöðu og
hreinsun. 3 rafhlöður 1,5
volt, sem gefa orku til 30
stunda notkunar, ásamt
tengingu fyrir 6—9 volt
2mA.
Allir, sem þarfnast fullkom-
innar reiknivélar, ættu að
kynna sér Aristo-vasa-
reiknivélina.
Framleiddar i Þýzkalandi
af hinni kunnu nákvæmni
Aristo.
i_________________________
PENNAVIBGERDIN
Ingólfsstræti 2, sími 13271.
ARiSTO M64

4
Vélin
er sýnd
i réttri
stærð.
sa q
49. TBL. VIKAN 79