Vikan - 10.04.1975, Blaðsíða 28

— Þér geriö yöur aöeins hlægi-
legan með þvl að slá mér gull-
hamra, en ég efast ekki um að
Blanche kann aö meta sllkt. En
gullhamrar hafa ekki meiri áhrif
á mig en álfagull, sem bráðnar,
þegar sólin skln á það.
Augu Gastons skutu gneistum
af reiði og svipur hans var eigin-
lega ógnandi. Maxine sá strax, að
hún hafbi hlaupið á sig. Það gat
verið hættulegt fyrir hana aö fá
Gaston fyrir óvin. Maxine leit
niður, til að leyna hugsunum sln-
um. Hún brosti iörunarbrosi og
afsakaði sig með hitanum, sem
henni fannst óþægilegur og svo aö
hún ætti I erfiðleikum með bók-
haldið...
— Þér vitið að við, I þessari fjöl-
skyldu, erum dálltið uppstökk,
tautaði hún. — En ég vona samt,
að þér gerið mér þá ánægju að
boröa með okkur I kvöld Og sýna
mér með þvl, að þér hafið fyrir-
gefið mér fljótfærnina.
Undir borðum lét Gaston
Rondelle gullhamrana dynja yfir
bæði Maxine og Blanche og
Maxine tók eftir þvl, aö Alan
Russel, sem venjulega var róleg-
ur á svipinn, virtist reiður. Já,
hugsaði hún biturlega, hann þolir
bersýnilega ekki að annar maður
veiti Blanche svona mikla at-
hygli, eða stlgi i vænginn við
hana.
Annette var ergileg á svip,
fannst llklega að hún væri afskipt
og sennilega líka vegna þess, að
henni fannst Paul ekki standa sig
nógu vel I þvl að vekja áhuga
Maxine á sér.
Maxine tók eftir þessu og ein-
göngu til að vekja gremju frænku
föður slns, brosti hún i sifellu til
Gastons Rondelle og það bar
sýnilega árangur. Græn augu
Blanche skutu gneistum og Alan
Russel var náfölur.
Skyndilega voru dyrnar opnað-
ar upp á gátt og Roland kom
hlaupandi inn I borösalinn. Hann

Þú getur lært nýtt tungumál á 61
LINGUAPHONE tungumálanámskeió kennir þér
tungumál á sambærilegan hátt og þú læróir íslenz
Þú hiustar, þú skilur og talar síóan. Þú hef ur meófædd-
læra aó tala á þennan hátt. A <
a nemur þú nýtt tungumál, þér
— Þetta er RÉTT og Þl
Vió sendum þér aó kostnaóc
tekió
ÆTTARé
i
Ii¥ ^ > á Pkí /J
þaut til Maxine og flaug upp um
hálsinn á henni.
— ó, Maxine.Þú ert svo falleg i
þessum bláa kjól. Hinar konurnar
eru eins og krákur I þessum
svörtu kjólum!
Ég verð llklega að reyna aö
kenna drengnum betri manna-
siöi, hugsaði Maxine og var mjög
leið yfir þessu atviki. Hún leit á
móður drengsins yfir höföi hans
og sá á henni reiöisvipinn. Henni
var ljóst að ekkja föður hennar
óskaði einskis frekar en að hún
væri dauð og grafin....
Hún þrýsti Roland snöggvast að
sér og hvislaði svo I eyra hans. —
Farðu og kysstu mömmu þlna.
En Roland hljóp til dyra.
Aður en hann hvarf út um dyrnar,
sneri hann sér við og kallaði glað-
lega: — Góöa nótt öll sömul!
hefi lesið I annálum
Bertranfjölskyldunnar, þá er það
sannarlega ekki undarlegt að
barnið finni þetta þrúgandi and-
rúmsloft, sem hvllir hér yfir öllu
og öllum.
— En góða Maxine, þú trúir þó
ekki á þessar gömlu draugasög-
ur? sagði Paul með drafandi
rödd. — Þetta um fjöldamorðin á
hinum frómu nunnum og fjár-
sjóðinn, sem á að vera fólginn
einhvers staðar innan þessara
hrörlegu múra! Þetta er ekkert
annað en kjaftæði!
Hún virti fyrir sér gesti slna og
um varir hennar lék dreymandi
bros. Að lokum leit hún á
englendinginn. — Ég gæti þegið
að þetta meþ fjársjóðinn væri
satt, ég er sannarlega I þörf fyrir
handbært fé.
Nú brosti Alan Russel. Dreng-
urinn var alveg óþekkjanlegur.
Hann hafði tekið svo miklum
stakkaskiptum frá þvl Maxine
kom, alveg frá fyrsta degi.
— Hann er alltof dekraöur og
alveg óþolandi krakkaormur,
sagði Annette. — Meðan Guy var
á llfi, þá hafði maöur þó frið fyrir
honum og þessum öskrum hans.
— Nei, en hann hljóðaði af ótta
á hverri nóttu, sagöi Maxine og
var ákveðin I aö bjóða þeim byrg-
inn. Hún leit á reiðilegt andlit
stjúpmóður sinnar, án þess að
depla augum og bætti svo við: —
Ef dæma má eftir öllu, sem ég
— Hvað mynduð þér gera við
þann fjársjóð? spurði Russel ró-
lega.
Veist þú kannski hvar hann er?
sagði hún víð sjálfa sig. Og hvað
myndir þú gera viö hallarfrúna,
ef hún kæmist aö leyndarmáli
þlnu?
— Fara til Parlsar, klæða þig
eftir tlskunni og láta fólk halda,
að þú værir útlensk prinsessa,
sagöi Annette, sem þar með lét
stnar eigin óskir I ljós.
— Fara aftur til Englands I alla
rigninguna? Rödd Gastons var
dapurleg.
— Já, hvað myndir þú gera?
28 VIKAN 15. TBL.