Vikan - 10.04.1975, Blaðsíða 31

— 0, Maxine kjökraöi hann, —
Eulalia hefur á réttu aö standa.
Viö erum dauöadæmd...... alveg
eins og pabbi! Þil ert sú næsta
sem afturgöngurnar ætla aö ná
i. Ótti drengsins var svo aug-
ljós, aö hann haföi áhrif á hana
sjálfa. Já, sennilega voru dagar
hennar taldir. Þessar silfurlitu
vofur þarna fyrir utan boöuöu
dauöa.... dauöa hennar....
Maxine dró tjöldin fyrir rúm
Rolands og svo stóö hún sjálf viö
gluggann fram aö dögun. Viö
fyrsta hanagal létti henni svo aö
hún fór ósjálfrátt aö gráta. Nú
kom hún ekki lengur auga á neitt
voveiflegt.
Um morguninn lét hún flytja
Rolandogdót hans inn i litiö her-
bergi I ibúöinni i turninum. Hann
yröi sennilega rólegri, þegar
hann vissi af henni svona nálægt.
En nú gat ekkert komiö i veg fyrir
hennar eigin ótta.
Blanche varö aö sjálfsögöu æf
af reiöi, þegar hún heyröi aö búiö
væri aö flytja son hennar upp I
turninn.
— Sérö þú aldrei neina
hreyfingu hérna fyrir utan á nótt-
unni? spuröi Maxine þreytulega.
Hana sveiö i augun af svefnleysi.
— Ég tek alltaf svefnlyfiö, sem
Eustace frændi býr til handa mér.
Þú veist hve taugaóstyrk ég er....
En ég trúi ekki aö Roland sjái
afturgöngur, þaö hlýtur aö vera
imyndun.
— Blanche, ég sé þær lika, sagöi
Maxine þunglega.
Eulalia, sem nú birtist i dyra-
gættinni, sagöi háöslega:
— Já, aö sjálfsögöu sjáiö þér
þær, þér eruö sú næsta á listan-
um. Þér eruö afkomandi
moröingjanna.
Maxine skipaöi henni hrana-
lega aö þegja og Eulalia tók til viö
ræstinguna. En hallarfrúin sjálf
skalf af ótta, þótt hún reyndi aö
leyna þvi.
Þegar hún haföi setiö viö bók-
haldiö meö Hubert i klukkutima,
Maxine sveiflaöi sér á hestbak,
en Hubert hélt áfram tauti sinu.
Hann benti út yfir héraöiö. —
Þessar vinekrur veröa aldrei
framar frjósamar, þaö hvilir
bölvun yfir öllu hér ...
Langt i burtu greindi Maxine
græna rönd. Þaö var fyrir handan
landamerkin á milli Arlac og
Rondelle.
Hún strauk mjúkan makka
hestsins.
Hvernig getiö þér, sem eruö
bæöi greindur og jaröbundinn
maöur, trúaö á aöra eins vit-
leysu?
— Þegar ég var á yðar aldri
trúöi ég ekki á neitt slikt. Hann
reyndi aö brosa, en brosiö varö
aöeins gretta. — En ég er búinn
aö vinna hér á Arlac i fjörutiu ár
og ég veit, aö þaö er engin önnur
skýring á öllum þessum ósköp-
um!
var Maxine oröin dauöþreytt og
miöur sin. Hann dró fram eina
bókina af annarri, eins og hann
heföi nautn af þvi aö kvelja hana
meö þvi aö tala um mektarár
Arlac. Aö lokum gat hún ekki
haldist lengur viö þarna inni og
hún sagöist vera þreytt og ætlaöi
aö fá sér hressandi reiötúr um
akrana.
— Ungfrú Maxine, sagöi hann,
— draumar yöar um betri tima
eru heimskulegir, vinekrurnar
veröa aldrei frjósamar framar.
Vogar-
merkið
24. sept. —
23. okt.
Þú kemst aö raun um-
þaö nú I vikunni, aö
vinnan er blessun.
Sem stendur er mjög
bjart yfir vinnunni hjá
þér og þú afkastar
miklu. Þú hefur mikiö
aö gera, en þú kannt
þvi vel og lætur þaö
ekki fara I taugamar á
þér.
Dreka-
merkiö
24. okt. —
23. nóv.
Beindu. nú athyglinni
inn á viö — aö hugsun-
um sjálfs þin og til-
finningum. Reyndu aö
gera þaö upp viö þig,
hvaö þú vilt og hvaö
ekki. Þá er miklu auö-
veldara aö taka réttar
ákvaröanir.
Bogmanns
merkiö
23. nóv. —
21. des.
Þú þarft' aö sinna
skapandi starfi i þess-
ari viku og þetta er
einmitt þaö, sem þú
hefuralltaf beöiö eftir.
Ef þú leggur þig fram
og einbeitir þér aö
starfinu eru öll likindi
á þvi, aö framhald geti
oröiö á þvi.
Geitar-
merkiö
22. des. —
20. jan.
Svo litur út sem þú
eigir auöveldara meö
aö gera aöra ham-
ingjusama en aö vera
þaö sjálfur. Reyndu aö
venja þig á aö geta
þegiö af öörum og ekki
sakaöi, þótt þú reyndir
aö venja þig á svolitiö
meiri þolinmæöi.
Vatnsbera-
merkið
21. jan. —
10. febr.
Fjöldi gamalla vanda-
mála, sem þú hefur
alltaf haldiö óleysan-
leg, leysast eins og af
sjálfu sér. En þaö þýö-
ir ekki, aö allur vandi
sé úr sögunni, þvi aö
einmitt þessa dagana
þarftu aö taka þýö-
ingarmikla ákvöröun.
Fiska-
merkið
20. febr. —
20. inari
Gleymdu þvi, sem
gerst hefur, og reyndu
aö byrja upp á nýtt.
Aföll eins og þetta
henda yfirleitt fólk
oftar en einu sinni á
ævinni, og þá þýöir
ekkert annaö en taka
þeim eins og hverju
öröu hundsbiti, og
bera sig karlmann-
lega.
15. TBL. VIKAN 31