Vikan - 22.09.1977, Side 40

STJÖRNUSPÁ
llrulurinn 2l.m;irs 20.niril
Þú virðist blindur á
allt í fari einhvers í
fjölskyldu þinni, og
allt bendir til að þú
sért fyrirfram tilbú-
inn að fyrirgefa þeim
aðila allt. Það verður
heldur dauflegt
heima fyrir. Heillatala
er 9.
Kr hhinn 22. júni J.%. juli
Nýjungagirni þín er
farin að verða óeðli-
lega mikil, og ætt-
irðu nú að fara að
taka hlutunum með
jafnaðargeði. Þú
ættir ekki að láta
eftir þér að kaupa
allt það, sem þig
langar i
\oi*in 2.\.oki.
Það getur verið að þú
hafir ástæðu til að
vera svartsýnn eins
og málin standa, en í
rauninni þarftu engu
að kvíða, því allt fer
betur en á horfðist.
Eitthvert þunglyndi
virðist rikja heima
hjá þér.
Slcingeilin 22.dcs. 20. jan.
Þú virðist einkenni-
lega langrækinn
þessa dagana, og er
eins og þú getir ekki
fyrirgefið þínum
bestu félögum smá-
yfirsjónir. Þú verður
að sætta þig við að
fólk snúist ekki í
kringum þig.
Yiulið 2l.iipríl 2l.ni;ii
Þér er ráðlegast að
vera ekki mikið að
heiman. Þú ert ein-
hvern veginn að
missa áhugann á
tómstundastarfi, sem
þú hefur sinnt mikið
fram til þessa. ^las
er ekki til fagnaðar.
Hei'lalitur er blár.
l.jóniA 24.júlí 24. íi>úM
Þú misskilur eitt-
hvað, sem sagt verð-
ur við þig, og verður
það til þess að þú
lendir i einkennilegu
ævintýri. Þú þarft
samt ekki að kviða
því, endalokin verða
hin skemmtilegustu.
SporAilrcKinn 24.okl. .'!.\.iió\.
Kona, sem þú þekkir
lítið sem ekkert,
kemur þér að liði í
máli, sem þér er
mjög annt um.
Farðu varlega með
peningana, einkum
um helgina, og var-
astu að sóa fé þinu í
vitleysu.
\alnshcrinn 2l.jan. I'>.fchi.
Nú sér fyrir endann á
málefni, sem þú hef-
ur borið kviðboga
fyrir um langt skeið.
Það verður þungu
fargi af þér létt, og
ættirðu að gera þér
ærlegan dagamun í
tilefni þessa.
Ttihurarnir 22.mai 2l.júni
Þú verður að ósekju
sakaður um eitt-
hvað, sem þú gerir i
algjöru grandaleysi.
Endalok þessa máls
verða þér þó í hag,
og skaltu ekki bera
kviðboga fyrir fram-
tiðinni.
\lc> jan 24.ái<úsl 2.\.scpl.
Það verður mikið um
að vera hjá þér í
þessari viku, og ó-
vanalega gest-
kvæmt. Þú hefur
lifað fremur rólega
daga undanfarið, en
samt máttu ekki
ætla að lífið sé ein-
tómur dans á rósum.
liogmuAurinn 24.nó\. 2l.dcs.
Þetta er tvímæla-
laust vika unga
fólksins, það er eins
og allt leiki í lyndi
hjá því. — Þú virðist
ekki kunna að meta
til fulls það sem
kunningi þinn gerir
fyrir þig.
l iskarnir 20.fchr. 20.mars
Á föstudag kemur til
þín gestur, sem þér
er ekkert vel við, en
hann er ekki allur þar
sem hann er séður,
og á þessi persóna
eftir að færa þér
mikla gleði. Þér
bjóðast tvö gullvæg
tækifæri.
Ánægður fór gamli maðurinn inn
í annað herbergið i veggnum við
hliðið. Þetta voru lítil, dimm
herbergi, sem á sínum tima höfðu
verið ætluð sem klefar fyrir
varðmenn. Inni var lágt undir loft
og ógeðslegt. Regína og Edward
fylgdu á eftir gamla manninum.
Dino hrasaði og blótaði um leið.
, ,Það er svo dimmt hérr-r, að maður
getur ekkert séð,” tautaði hann,
,,og svo hefur einhver skilið hér
eftir ruslapoka á miðju gólfinu, fyrir
fólk til að detta um. Heyrðu, hvað
er þetta? Edward ertu með eitthvað
til að lýsa með?”
Rödd hans var svo æst, að
Edward flýtti sér þrýsta sér fram
fyrir Regínu. Hann tók kveikjara
upp úr vasa sínum og kveikti á
honum. Hann beygði sig niður til að
athuga það, sem lá á gólfinu.
Regina gægðist yfir öxl hans, en
hörfaði til baka og staulaðist út um
dyrnar.
Að innan barst rödd Dinos,
titrandi af skelfingu og reiði:
„Þetta er Rósa gamla. Einhver
hefur kyrkt hana.”
Það slokknaði á kveikjaranum.
Edward kallaði innan úr myrkrinu:
„Regína hlauptu niður á bílaverk-
stæðið. Það er sími þar. Segðu
Beppo að hringja í lögreglufulltrú-
ann. Vertu svo þar, þangað til ég
kem og næ í þig. Vertu nú snögg.
Dino, farðu og náðu í lögreglu-
þjóninn hérna í borginni og Tessaro
lækni.”
Régína hljóp af stað. Hún fann
mennina tvo standandi ennþá í
áköfum samræðum fyrir framan
bílaverkstæðið. „Það er látin koria,
— við hliðið,” stundi Regina upp
móð og másandi. „Edward biður
þig að hringja til lögreglufulltrú-
ans.”
Matteo rétti fram handlegginn og
eitt augnablik var hún fegin að
styðja sig við hann.
„Hver?” spurði Beppo. „Hver er
það?”
„Rósa. Gamla konan í búðinni.
Hún hefur verið kyrkt.”
„Kyrkt?” spurði Matteo alveg
upp við eyra hennar.
Hún leit á hann og áttaði sig allt í
einu á því að hún studdi sig enn við
hann. Hún hörfaði frá honum.
„Herra Tebaldi,” sagði hún og
sneri sér að Beppo, „viltu ná í
fulltrúann.”
„Það er lögregluþjónn hér í
borginni,” benti Matteo á.
„Dino fór að ná í hann,” svaraði
Regína. „En við megum engan
tima missa og....”
Háðsglott myndaðist á andliti
Beppos. „Taktu ekki mark á
Matteo. Hann hefur ekki hugmynd
um, hvað gengur hér á. Og ef
Edward óskar eftir þvi, þó er það
nóg fyrir mig. Komið þið innfyrir.”
Fimm mínútum síðan kom Beppo
aftur úr simanum. „Hann er á
leiðinni. Vertu.kyrr hérna, ungfrú.
Matteo sér um þig. Ég ætla að fara
til Edwards.” Hann gekk út og
skyldi þau eftir í litla herberginu.
Það varð óþægileg þögn.
„Það litur út fyrir að ég verði að
halda þér félagsskap,” sagði
Matteo þurrlega.
Skömmu seinna opnaði hann
skápinn og athugaði hvað hann
hafði að geyma. „Má bjóða þér
vínglas, ungfrú Webb?”
Það fór hrollur um Regínu við
tilhugsunina um þetta bragðvonda
rauðvín. „Nei, þakka þér fyrir,”
sagði hún kurteislega. Þegar hún
leit upp sá hún að hann horfði
háðslega á hana.
„Of súrt fyrir þig?” spurði hann,
um leið og hann hellti í glas fyrir
sjálfan sig.
Hún fann blóðið streyma fram í
kinnarnar. „Nei alls ekki. Ég held
reyndar að ég skipti um skoðun. Ég
þigg gjarnan glas, þakka þér fyrir.”
Vottur af einlægu brosi sást á
andliti hans. Hann hellti í glas
handa henni án þess að segja
nokkuð frekar.
Hún tók rólega við glasinu og
gleypti stóran sopa. Vinið var
hræðilegt, en hún var ákveðin í að
láta ekki á neinu bera við gestgjafa
sinn. Hún vissi að hann fylgdist
nákvæmlega með henni. Hún leit
þrjóskulega upp.
„Liður þér betur?” spurði hann,
og i þetta skipti var enginn háðs-
vottur í röddinni. Þótt ótrúlegt
væri, þá fannst henni sér líða betur.
Hún kinkaði kolli.
Matteo teygði sig fram og tók
vingjarnlega glasið úr höndum
hennar. „Þú þarft ekki að drekka
meira. Þér finnst það vont, er það
ekki? Fyrirgefðu, að ég skyldi ögra
þér til að drekka það, en þú þurftir
að fá eitthvað í hvelli, og ég gat ekki
fundið neitt koníak.”
„Þetta var nú ekki beint ánægju-
legt.”
„Nei. það get ég ímyndað mér.
Er þetta i fyrsta sinn, sem þú sérð
mannslík?”
Regína lokaði augunum. „Já,”
svaraði hún.
„Á ég að gefa þér kaffi?”
„Nei, þakka þér fyrir. Mér líður
ágætlega núna. Ég geri ráð fyrir að
Edward komi rétt bráðum.”
„Já, já, Edward. Segðu mér hver
er hans þáttur í þessu?”
Reginu fannst hún heyra gagn-
rýni í rödd hans. „Hann blandaði
sér ekki í þetta sjálfviljugar,” flýtti
hún sér að segja. „Svo virðist, sem
fólkið hér í borginni geti ekki sjálft
leyst úr vandamálum sínum, og
allir virðast biða eftir að Edward
40VIKAN 38. TBL.