Vikan - 29.03.1979, Síða 15

þá var hún enn að dansa. Og þegar ég
kenndi þér var ég enn að dansa. Nú
kenni ég Carolyn og þráðum þér, Emilía
— ef þú leggur hart að þér. Þannig lærið
þið líka af Kœssinskaya og Maryinsky
ballettinum ...”
Dahkarova elskaði að rifja upp gamla
tímann sem hún saknaði svo mjög. Núna
hafði hún einmitt réttu áheyrendurna og
hvað gerði til þó hún talaði enn með út-
lendum hreim og kannski ekki alveg rétt.
Það gat enginn sagt betur ljóslifandi frá
því hvemig ballettinn þróaðist gegnum
árin, hvernig frægar ballerínur höfðu
miðlað hver annarri þekkingu eins og
allar aðrar hefðir sem kynslóð eftir kyn-
slóð heldur við.
Deedee hallaði sér upp að vaskinum
meðan hún beið eftir að teið væri nægi-
lega staðið og hlustaði á samræður
hinna. Hún horfði fyrst á upplitaða
ntyndina af Kcessinskaya á veggnum og
síðan á þessar fjórar kynslóðir dansara
sem sátu umhverfis borðið. Dahkarova
sem einu sinni hafði verið fræg, Emma
sem var að verða búin með sinn feril,
Carolyn sem var á leið upp tindinn og
Emilía sem var rétt að byrja. Það voru
ekki nema um það bil sex fet frá borðinu
og yfir að vaskinum en Deedee fannst
þetta eins og sex þúsund mílur, tuttugu
ár eða eitthvað óendanlegt. Þetta var sú
fjarlægð sem var á milli hennar og þess
heims sem hún hafði lagt svo hart að sér
til að tilheyra. Þess heims sem hún þráði
svo heitt að vera þátttakandi i en sem
hún ekki átti neina hlutdeild i lengur.
Öllu þessu var hún búin að tapa fyrir
fullt ogallt.
Hún hellti tei í bolla dansaranna og
settist svo niður við hlið Emilíu.
5. kafli.
„Uppselt,” sagði Michael við Ade-
laide og beið eftir svari.
Hann þurfti ekki að biða lengi. „Hvað
er búið að selja mörg stæði?”
„Fleiri en leyfilegt er. Slökkvilið-
ið ... ”
„Má fara fjandans til.” Það var
glettnisglampi í augum hennar.
Um leið og þau settust lagði hann
handlegginn ástúðlega utan um hana og
honum brá þegar hann fann hve horuð
hún var orðin. Hvað yrði eiginlega um
þennan ballettflokk þegar hún væri öll.
Hann vissi það ekki, ekki frekar en hann
vissi hversu langt þessi stórkostlega
kona átti eftir. Hann vissi ekki heldur
hvemig henni tókst að kúga og stjórna
hverjum einasta meðlim i þessum ball-
ettflokki og fá alla til að gera nákvæm-
lega það sem hún áleit best fyrir flokkinn
hverju sinni. Eða hvernig henni tókst að
finna tíma til að knýja fram fjárstuðn-
ing, tima til að betla ný lán, alltaf tókst
henni einhvern veginn að afla peninga á
síðustu stundu áður en allt sigldi í
strand. í byrjun æfingatímabilsins höfðu
ekki einu sinni verið til peningar fyrir
nýjum æfingaskóm!
Það var búið að þurrausa alla styrkt-
arsjóði. Hún heyrðist oft tauta „Ham-
ingjan góða" þegar allt flaut einhvern
veginn en Michael vissi alltaf hvenær
ástandið var orðið virkilega ískyggilegt;
þá kom hún með nesti með sér í hádeg-
inu i bréfpoka. („Þú ættir að minnsta
kosti að veita þér þann munað að kaupa
þér nestisbox,” mótmælti hann einu
sinni. „Það væri óþarfa stærilæti,” hafði
hún svarað.l Það var á slíkum stundum
sem hún strikaði út þá sem kannski
hefðu mátt vera löngu farnir. Auðvitað
lét hún hann svo vinna skítverkin —
eins og að tala við Emmu. Og hann vissi
að hún átti eftir að krefjast þess að hann
tilkynnti Emmu fleiri breytingar. Nei,
hún yrði sjálf að sjá um það.
Þaðan sem hann sat gat hann séð
yndislegan vangasvip Emmu þegar hún
sneri sér að Freddie. Hún hafði hlegið
dátt þegar hún sagði honum hvernig
henni hafði tekist að þvingá aumingja
Freddie til að koma með sér á fyrstu sýn-
inguna á Giselle þetta árið.
„Veistu að hann er hræddari við mig
en Annabelle? Hann sagði: „Annabelle
er með ákaflega formlegt matarboð,” og
ég sagði: „Freddie, mér er alveg sama.
Þú getur tekið á sprett i þessa bölvuðu
veislu hennar um leið og tjaldið verður
dregið fyrir i síðasta sinn. En það skal
enginn geta sagt að við séum að fela
okkur. Við mætum saman og við
verðum svo stórkostlega glæsileg að fólk
verður alveg hissa að við skulum ekki
heldur vera á sviðinu!” ”
Framhaldssaga
Fimmtí hluti
Hún var svo sannarlega stórglæsileg
og þegar Sevilla kom fram á sviðið i
fyrsta sinn klappaði hún nákvæmlega
nógu lengi og nákvæmlega nógu hátt.
Svipur hennar var jafn alvarlegur og
væri hún konungborin vera. Fyrsta sýn-
ing á Giselle var orðin árviss hefð, sýn-
ing sem var nokkuð örugg til að græða á,
sýning sem oft var stórt skref fyrir ein-
hverja óþekkta ballerinu á leið upp á
tindinn.
Carolyn sem sat lengra I sömu röð og
Emma hlustaði með athygli á athuga-
semdir þær sem Peter hvislaði að henni.
Enda þótt Michael gæti ekki greint orða-
skil þá hefði hann vel getað endurtekið
orð fyrir orð það sem Peter var að benda
Carolyn á í sambandi við Sevillu; þessar
hreyfingar yrði hún að gera eins, þessar
yrði hún sjálf að útfæra. Með hjálp
Peters og Dahkarovu gæti Carolyn náð
þangað sem hún vildi. Hún var metorða-
gjörn, mjög lagleg og hún dansaði
fallega. Þó hún gæti ekki talist vel gefin
þá vissi hún alltaf hvaða kennari væri
bestur. Auk þess hafði hún þann styrk
og þá hlýðni og undirgefni sem þurfti til
þess að framkvæma allt það sem kennar-
inn krafðist. Með aðstoð Peters myndi
hlutverkið i Giselle gera Carolyn að
þekktri ballerínu. Og gera út af við
Emmu.
Eitt augnablik var Michael gripinn
beiskjublandinni reiði þegar honum varð
hugsað til alls þess sem Peter gat veitt
honum en sem Emma hvorki gat né vildi
láta í té. En Michael hafði sjálfur kennt
Peter að láta einkamálin aldrei sitja í
fyrirrúmi og þvi gat Peter setið og hlegið
með Emmu og honum gat fundist Caro-
lyn heimsk og leiðinleg. Hann var bara
að sinna sínu starfi. En Michael sem
hafði verið djúpt sleginn yfir að þurfa að
segja Emmu fréttirnar var bara eins og
hver annar heimskingi sem hélt að hann
gæti gripið inn i gang lífsins. Ballett-
flokkurinn varð að fá Carolyn í stað
Emmu og sem næsta i röðinni á eftir
Sevillu. Sevilla átti ekki eftir svo mörg
ár, hún var orðin þrjátíu og fimrn ára.
Þessi hefðbundni gangur lífsins gerði
Michael í senn reiðan og örvæntingar-
fullan. En hann vissi að það var sanit
ákaflega heimskulegt og tilgangslaust.
Lífið i ballettheiminum gekk bara hrað-
ari gang en annars staðar. Giselle ætti
um ókomin ár eftir að verða til þess að
skapa nýjar ballerinur og tortíma
öðrum.
Emma hafði aldrei verið neitt sérstak-
lega hrifin af fyrsta þætti Giselle, nema
einu atriði, því henni fundust dansarnir
ekki njóta sín heldur skipti meira máli
hvort svipbrigði dansaranna voru rétt.
Þýð.: HalldórQ Viktorsdóttír
Kvikmyndin „The Turning Point" hefur vakið
mikla athygli, ekki síst vegna frábærs leiks
tveggja mikilhæfra leikara í aðalhlutverkunum,
þeirra Shirley MacLaine og Anne Bancroft, sem
leika Deedee og Emmu. Leslie Browne og
Mikhail Baryshnikov leika einnig stór hlutverk í
myndinni, en stjórnin er í höndum Herberts
Ross. Hann er einnig framleiðandi myndarinnar
ásamt Arthur Laurents, höfundi sögunnar, sem
hér birtist undir nafninu „Á krossgötum".
Kvikmyndin verður væntanlega sýnd í Nýja Bíói
síðar á árinu.
A KROSSGOTUM
eftir
Arthur Laurents
13-tbl. Vlkan 15