Vikan - 24.05.1979, Blaðsíða 27

L
Vissulega. En — ó, að ég skyldi loksins
fá að sjá þig .. ég hélt...
— Verðurðu fyrir vonbrigðum? Ég er
engin fegurðardís. En það sástu af
myndinni sem ég sendi þér.
— Hvernig dettur þér í hug að þú
valdir mér vonbrigðum? Þú ert yndisleg
kona. Ég hef lesið bréfin þín aftur og
aftur og ef allar konur væru eins og þú
væru piparsveinar sjaldséðir.
— Ég las þín bréf líka gaumgæfilega
og oftar en einu sinni. Þau gáfu mér
tilgang. Mér fannst ég eignast mitt eigið
lif, að ég fengi að vera ég sjálf meðan ég
las þau. Ég fékk að setja fram minar
eigin skoðanir og hugsanir í bréfunum til
þín og þú tókst mig alvarlega. Veistu
það, að mér fannst ekki einu sinni að
blessuð börnin gætu litið á mig sem
hugsandi manneskju, með langanir og
fyrir augu bar og nutu ferðarinnar. Lífið
brosti við þeim, þau fundu til velliðunar
og nutu samverunnar. Eiginlega fannst
þeim eins og þau hefðu alltaf þekkst.
1 Paris keypti Arnviður blússu handa
Elinu, hún leit út fyrir að vera tiu árum
þarfir eins og þau hin. Ég var bara Elín
frænka, sem var hengd til hliðar þegar
ekki var þörf fyrir hana.
Skömmu siðar voru þau komin af stað
áleiðis til Frakklands. Þeim leið vel
saman, spjölluðu saman um það sem