Vikan - 08.11.1979, Blaðsíða 26

þeim svo mörgum,” sagöi Jacovich án
nokkurs kvikindisháttar.
„Reyndar hef ég gert það, Don. Þó
nokkrum.”
Þjónn hellti aftur í glösin þeirra og tók
disk Kimberly.
„Hvar fannstu hann? Hvaö-hann-nú-
heitir, Adams? Ég hélt aö hann væri á
samningi hjá okkur, þangað til í dag
þegar ég kallaði hann niður til þess að
reka hann. Það er satt, reka hann. Mér
líkar það alls ekki þegar ég er kallaöur
skithræddur aulabárður. Reyndar hata
ég það. Svo þetta var af persónulegum
ástæðum. Og að auki held ég að það sé
ekki gott fyrir fyrirtækið að halda starfs-
fólk sem finnst það geta móðgað yfir-
menn sina á þennan hátt. Það orsakar
slæman aga og lélega vim.„,
Kimberly talaði lágt og vandaði
svarið. „Nú, það var enginn við af
myndatökumönnunum þegar ég fékk
þessa þætti. Svo ég varð að leita mér að
starfsliði. Richard hef ég þekkt frá því ég
var í auglýsingunum. Hann er eins
góður og hver annar. Hann hefur unnið
næstum öll verðlaun —”
„Ég trúi þessu með verðlaunin,” sagði
Jacovich kuldalega. „Verðlaun fyrir
skapstyggð, verðlaun fyrir kjafthátt,
ormadolluverðlaunin. Bill Gibson, upp-
lýsingastjórinn hjá Ventana, sagði mér
að Adams hefði verið með fullyrðingar
og brandara gegn kjarnorku allan tím-
anii sem þið voruð að taka myndirnar í
orkuverinu. Það eru slæmir mannasiðir,
Kimberly. Er þetta satt?”
„Já, því miður er það satt.”
Jacovich andvarpaði. Hann leit núna
á hana án biturleika og rödd hans mýkt-
ist. „Ég vil helst ekki þurfa að endurtaka
hlutina, góða min, en þegar þú komst
fyrst til þess að vinna hjá okkur þá sagði
ég þér hvernig fréttaþulur ætti að vera,
ekki satt? Ef ekki, þá geri ég það núna.”
KJARN-
UEIÐSI.A
711. KÍNA
„Ég man það vel.”
„Gott,” sagði Jacovich. „Ég ætla
samt að endurtaka það. Fréttaþulur
verður að læra að halda skoðun sinni
fyrir utan efnið. Ég vona að þessir
þættir, sem þið hafið verið að gera, séu
ekki byggðir á því sem þú hefur séð, ef
þú skilur hvað ég á við. Myndatöku-
maður getur gert mikið til þess að túlkun
verði öðruvísi. Ekki bara hvemig hann
tekur myndirnar, heldur lika hvernig
hann lýsir þær og hvaða hreyfingu hann
lætur hlutina vera á. Og það sem við vilj-
um eru staðreyndir, ekki deiluatriði.
Ekki það að við séum að reyna að
komast hjá deilum, en fyrsti ábyrgðar-
hluti okkar er ...”
„Hvað ætlar þú að gera við þessa
filmu?” spurði Kimberly.
Jacovich notaði sér spurningu hennar
til þess að setja mat á gaffalinn og skófla
honum reiðilega upp í sig. Kimberly
fannst hann lita út eins og kjaftstór
fiskur sem væri að vinna sig i gegnum
síldartorfu.
„Það er undir lögfræðingunum komið
núna. Þeir svitna yfir því. Svo þú skalt
ekki hafa áhyggjur af útkomunni, við
skulum vernda þig ef þess þarf með.”
Þjónustustúlka truflaði þau. „Kaffi,
frú?” spurði hún.
Kimberly kinkaði kolli. „Já, þakka þér
fyrir.”
Jacovich hélt áfram, rödd hans var
orðin auðheyrilega föðurleg. „Haltu
bara áfram að vinna vel. Þú veist að þú
vinnur vel. Ári vel. Rannsóknir sýna að
áhorfendafjöldi okkar hefur aukist —
aðeins vegna þín. Þetta er satt, ég er ekki
að gabba þig.”
Kimberly brosti þakklát. „Það er gott,
en ég vildi vinna að einhverju meira
fréttaefni. Ég vil starfa sem sannur
fréttamaður en ekki bara — þú veist —
við loftbólur.”
„Kallar þú orkuþættina þina loft-
bólur?”
„Nei, auðvitað ekki. En þú veist hvað
ég á við, Don. Ég er að tala um reglu-
legar stórfréttir, ekki dagskrárliði. Orku-
þættirnir eru þjónustuþáttur, ekki frétta-
þáttur. Ég ætla að verða stór stúlka og
ég vildi komast í A-liðið.”
„Ég get skilið það,” sagði Jacovich.
Hann kinkaði kolli og þreifaði ofan í
brjóstvasa sinn eftir því sem Kimberly
þekkti sem morðdýran vindil.
Hann hélt áfram milli þess sem hann
dró að sér reykinn. „Þú skilur hvernig
það virkar. Mér finnst persónulega að
þú sért betri i þessu sem vægara er. Ég er
ekki að móðga neinn. En við skulum
horfast í augu viö raunveruleikann. Þú
ert falleg, Kimberly, kremið á kökunni
okkar. Okkur líkar það kannski ekki, en
við erum neydd til þess að bera slíka
samsetningu fyrir almenning.”
„Ertu viss? Hefur nokkur nokkum
tima farið og spurt almenning?”
„Þaö höfum við svo sannarlega gert.
Tölurnar ljúga ekki. Og fólk heimtar
brjóst og læri. Þú segir að þú sért að
verða stór stúlka. Allt í lagi, við skulum
lita á staðreyndir. Þú varst ekki ráðin til
FÉLAG ÍSLENZKRA HLJÓMLISTARMANNA
útvegar yður hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tœkifœri
Vinsamlegast hringið í
20255 milli kl.14-17
26 VEian 4S- tbl.