Vikan - 08.11.1979, Blaðsíða 49

dóma. Mig hefði langað til að sjá eitt-
hvað eftir hann.”
„Nei, ég á ekkert eftir hann í augna-
blikinu.” Bruce reyndi auðsjáanlega
að ná sölumannsframkomu sinni. „En
ég flýg inn í land i næstu viku. Þá gæti
verið að ég fyndi eitthvað til að sýna
þér.”
„Þakka þér kærlega fyrir.”
„Get ég aðstoðað þig með nokkuð
annað?”
„Nei, takk. Ekki í augnablikinu.
„Noel Kendrik brosti til þeirra beggja.
kinkaði síðan kolli til Claire og gekk út.
Þegar Claire var loksins búin að versla
rétt náði hún að bílastæðinu áður en
fólksmergðin þyrptist út í matarhléinu.
Hún byrjaði að mjaka sér að bilnum á
stæðinu og leitaði um leið að lyklunum
í handtöskunni. Hún snarstansaði þegar
einhver stóð í vegi hennar en slakaði á
þegar hún sá að það var Fay Hallet.
FAY gekk berhöfðuð líkt og aðrir
Evrópumenn. Henni virtist vera mjög
heitt og ef þetta hefði ekki verið Fay
hefði Claire haldið að hún væri reið.
Mjúkt, ljóst, grásprengt hár hennar lá
þunglega við gagnaugun og hún hafði
rauða dila í vöngunum. 1 höndum
hennar var full innkaupakarfa.
„Ég þurfti að skreppa í bankann,”
sagði hún móð „svo að ég ákvað að
versla i leiðinni. Það var það vitlausasta
sem ég hef nokkurn tíma gert!” Hún
þagnaði á meðan Claire opnaði bíl-
dyrnar og setti innkaupakörfuna inn,
síðan mættust augu þeirra og þær fóru
báðar að hlæja.
„Það er víst hverju orði sannara,”
svaraði Claire. „Hvar er billinn þinn,
Fay? Fannstu ekkert stæði? Ef þú hefur
lagt bilnum langt héðan get ég alla vega
tekið töskuna þína og ekið henni heim.
Þá þarftu þó ekki að vera að burðast
með hana.”
„Heyrðu, Claire. Ertu á leiðinni
heim? Ef þú ferð þangað vildi ég gjarnan
fá að vera samferða. Ég var svo heppin
að sjá bilinn þinn og ákvað að bíða eftir
þér hjá honum.”
„Samferða?” Claire reyndi að leyna
undrun sinni. „Auðvitað. Komdu inn.”
Hún lagði körfu Fay við hliðina á sinni í
aftursætið og opnaði síðan hinar
framdyrnar.
Fay hallaði sér þakklát aftur á bak og
sagði: „Mér finnst ég hafa staðið úti
klukkustundum saman.” Claire leit
spyrjandi á hana um leið og hún setti
bílinn í gang og Fay bætti við: „1 raun
og veru er það auðvitað ekki svo langur
tími. Aðeins u.þ.b. 15 minútur, en það
virðist vera meira.”
Claire leit aftur fyrir sig, að smugu í
umferðinni, og ákvað að vera ekkert að
spyrja Fay hvers vegna billinn hennar
væri hvergi í nágrenninu. Hún gat þó
ekki annað en furðað sig á því hvernig
Fay hefði getað fengið sig til að taka
námurútuna inn í bæinn, þvi að henni
undanskilinni var skólavagninn eini
möguleikinn.
A.LLT í einu varð lát á umferðinni
og hún notaði tækifærið til að smeygja
sér inn í bílaröðina, en um leið og hún
var búin að því sagði Fay: „Mér þykir
leiðinlegt að vera að níðast á þér, vinan,
en gætir þú ekið einu sinni um götuna
hér? Noel er svo -utan við sig, ég —”
Hún hikaði en síðan bætti hún við: „Það
gæti verið að ég hefði beðið hann um að
hitta mig við hliðarinnganginn. Það
væri synd að láta hann standa þar og
bíða.”
Claire skildi allt í einu samhengið og
hugsaði með sjálfri sér, um leið og hún
leit á Fay: Ég myndi láta hann bíða.
Hann á ekki annað skilið.
Þau höfðu auðvitað komið saman í bíl
Fay, síðan hafði Noel sennilega gleymt
henni. Það hlaut að vera liðinn hálftími
síðan hann fór frá verslun Bruces svo að
hann gæti verið komin hálfa leiðina
heim. Á meðan vesalings Fay —
Framhald í nœstáblaði.
Einn pakka -
tvo pakka -
þrjápakkafog
enginn eins
*
í hverjum
pakka eru
þrjár myndir,
rammar —
gler — lím-
band — leiö-
beiningarbœkl-
ingur.
Hvernigjjöl-
skyldan getur
fegrað sjálf
veggi heimilis-
ins.
Nýtt á markaðnum
GAGN
OG GAMAN
fyrir fjölskylduna
í skammdeginu.
Fjölbreytt
úrval
mynda
Q l Hringið - við póstsendum
w L hvert á land sem er.
EYMUNDSSON
Austurstræti 18. Sími 13135 og 13522.
4S. tbl. Vlkan 49