Vikan - 17.01.1980, Blaðsíða 40

I
Framhaldssagan
Framhaldssaga
eftir Hildu Rothwell
Þýð.: Steinunn
Helgadóttír
Hún velti fyrir sér hvort símtalið gæti
verið eitthvað viðvíkjandi honum.
„Ég hef líka verið að hugsa um,” sagði
hún „hvernig stjórnvöldin í landinu
muni taka því ef flest ef ekki öll Pape-
málverkin verða flutt út úr landinu.”
„Hafa stjórnvöld sýnt þeim einhvern
áhuga hingað til?”
„Mjög litinn, er ég hrædd um,”
svaraði hún. „Ég veit að Dermott
reyndi að vekja áhuga menningarmála-
ráðherrans á Pape, en einhvem veginn
tókst þaðekki.”
„Jæja þá,” sagði Noel. „Þá þýst ég
við að Langley hafi allan rétt hvað þeim
viðvíkur.”
Claire beygði upp á hæðina þar sem
rautt Ijós útvarpsstöðvarinnar blasti við
þeim.
Dyravörðurinn var einn á neðri hæð-
inni þegar þau komu. Noel elti Claire
eftir ganginum að upptökusal D og benti
yfir dyrnar.
„Við verðum að bíða eftir græna
ljósinu,” sagði hann. Claire kinkaði kolli
og henni skildist allt í einu hve miklu
vanari hann hlyti að vera útvarps-
stöðvum en hún sjálf.
UNDIR AFRÍKU-
timalengdina. Hann var gjörsamlega
niðursokkinn i starf sitt, eins og Dermott
hafði alltaf verið.
„Jæja,” sagði Tim að lokum og leit
upp um leið og Noel bauð honum úr
sigarettuhulstrinu.
„Tim,” sagði Claire, „Þetta er bróóir
Fay Hallet, Noel Kendrick. Noel, þetta
erTim Reilly.”
Ósvikið írskt bros breiddist yfir and-
lit útvarpsmannsins. Hann stóð upp úr
stólnum og rétti Noel höndina.
„Nú, er það?” sagði hann. „Noel
Kendrick?” hann lagði örlítið meiri
áherslu á skírnarnafnið. „Ef þú vilt
hafa það þannig. þá er mér sama.”
Síðan, þegar Noel tók í útrétta hönd
hans, bætti Tim við með áberandi
írskum hreim: „Minn er heiðurinn að
hitta yður, herra minn.”
Claire beið spennt eftir því hvernig
Noel brygðist við þessari kveðju. Hann
kom henni á óvart eins og alltaf. Tim og
Noel horfðu sem snöggvast hvor á annan
og stríðnin glampaði i augum Tims. Allt
í einu kastaði Noel höfðinu hlæjandi
aftur, um leið og hann svaraði með sama
irska hreimnum: „Og hvernig hafið þér
SÖGULOK
grænt ljós. Hún lagði höndina á hurðar-
húninn og reyndi að rífa upp dyrnar.
„Farðu varlega,” sagði Noel.
„Togaðu hægt í, annars rjúka báðar
dyrnar upp í einu. Hérna. láttu mig — ”
Hann opnaði ytri dyrnar og ýtti henni
ákveðinn inn áður en hann opnaði innri
dyrnar.
Tim lyfti hendinni í kveðjuskyni og
leit áhugafullur á Noel, áður en hann
leit aftur niður á auglýsingablaðið sem lá
fyrir framan hann á borðinu. Síðan ýtti
hann á hnapp og segulbandstæki fór í
gang.
„Nú hef ég fimmtán mínútna hlé,”
sagði hann stuttlega. „Biðið aðeins
augnablik á meðan ég raða upp plötun-
um sem ég þarfaðnota á eftir."
ClaIRE leit í kringum sig á meðan
Tim rótaði i plötustaflanum við hliðina
á sér og hlustaði í heyrnartækjunum á
40 Vlkan 3. tbl.
HIMNI
Hún horfði í gegnum glerdyrnar á
Tim sem sat við stjómborðið, umkringd
ur plötuspilurum og upptökutækjum.
Fyrir ofan hann hékk silfurgljáandi
hljóðnemi. Tim leit upp, eins og hann
fyndi á sér að horft væri á hann, og benti
á rauð/græna Ijósrofann fyrir framan sig
Claire kinkaði kolli og um leið kom
||.