Vikan - 05.02.1981, Blaðsíða 12

Texti: Sigurður Hreiðar Myndir Álfheiður Guðlaugsdóttir
NEW YORK:
Símavændi í
líkhúsinu og
17. júní
stemmning á
útimarkaðnum
IMew York búi gekk út að láta bréf í
póstkassa. Hann var varla fyrr kominn
út úr dyrunum en maður réðst á hann
og rændi hann. Að því búnu hélt
maðurinn áfram með bréfið sitt og lét
það í póstkassann. Á bakaleiðinni réðst
að honum annar ræningi, en þá sagði
maðurinn: „Því miður, góði, þú ert of
seinn. Ég var rændur hér i hinni
leiðinni."
„Ha, var það?” sagði ræninginn.
„Hvemig leit sá þorpari út? Ég verð að
finna hann í fjöru — þetta er mitt
svæði."
Þetta er ein af þeim sögum sem New
Yorkarar segja með þeirri hálfkærings-
kímni sem þeir beita gagnvart glæpastarf-
seminni. I New York er allt til og allt
stórt I sniðum, líka glæpir. Þegar farið er
um ræflahverfin — slömmin — verður
skiljanlegra hvernig þetta getur þrifist.
Svertingjar eru ef til vill ekki stærsta
vandamálið á þessu sviði lengur —
Puerto Ricanar hafa tekið yfirhöndina.
Þeir reyna ekki einu sinni að samsamast
bandarísku þjóðlífi heldur heimta götu-
merkingar og búðaskilti á spænsku og að
börnunum þeirra sé kennt á spænsku í
skólunum og komast upp með þetta.
ÍZ Víkanfe. tbl.