Vikan - 07.02.1985, Page 12

Þetta er andlit sem áhorfendur fá ekki aö
sjá nema þeir klappi nóg í lokin — en því
kostulegri rassaköst meö fæturna í rótum
Auöar annarrar.
Af jorðu ertu kominn — að jörö
skaltu aftur veröa. Upprisan er
ekki tO umræöu að þessu sinni
því miður, Baldur blómafaðir!
Texti: Sigurður Hreiðar
Myndir: Ragnar Th.
Þykkblöðungar
viðsjárgripir
Þetta hefur mig grunaö síðan ég var að berjast við grásafræðina í skóla, að eitthvaö
ógurlegt gæti gerst i sambandi við þessa ræktunarstarfsgmi alla — og ekki síst hafa
þykkblöðungar alltaf verið viðsjárgripir.
Hins vegar verður ekki annað sagt en þau hjá Hinu le
með ensku ívafi og segja hjá Hitt leikhúsinu?) hafi hitt
með uppfærslu Litlu hryllingsbúðarinnar og þó ekki sís
að verkinu. Textinn ásamt ótrúlega góðum söngröddur
sýningar og það sem eftir situr þegar upp er jstaðiö.
Dómur verður ekki kveðinn upp hér — hann gæti hitt í mark. Nægir að benda á að
gagnrýnendur dagblaðanna hafa ekki treyst sór til að rakka Hryllingsbúðina niður. Lát-
um heldur myndirnar af nokkrum helstu karakterurrf sýningarinnar tala — og þetta er
svo sem ekkert hryllilegt.
likhúsinu (eða á maður að hugsa
ivers lags er þetta?) á rétta æð
með því að velja rétta þýðendur
(víðast hvar) er aðall þessarar
Tannlæknirinn reymst staögoður
persónuleOd í stykkinu og á í sjálfu
sér um auðugan garð að gresja —
sýnir þó ekki ræktarsemi fyrr en
um þaö er yfir lýkur.
Skvísumar á bisanum, tengivirki stykkis-
ins, runnar upp úr malbOd náttúrunnar og
einu persónumar sem reynast óhultar fyrir
ósköpum gróskunnar.
Auöur fyrsta, gratbrosleg ímynd man-
lynardraumsins, sem veröur eins og
flestir aörir býsna blómleg undir lokin.
IZ VIKan 6. tbl.