Vikan - 05.06.1986, Blaðsíða 46

A
Iallri umræðunni um hjónaskilnaði vill
gleymast að þau eru fleiri, hjónaböndin
sem endast - í blíðu eða stríðu. Hvað
ætli það sé sem gerir það að verkum að
sum hjónabönd virðast standast allan
ógang? Varla er til sérstök uppskrift að
hjónabandssælu sem allir geta farið eftir en
kannski er hægt að læra eitthvað af reynslu
þeirra hjóna sem hafa verið gift í fjölda ára.
Hjón, sem verið höfðu gift í meira en
fimmtán ár, voru spurð hverja þau teldu
helstu ástæðuna fyrir því hvers vegna þeirra
hjónaband hefði enst svo lengi. Flestir töldu
að mikilvægast væri að þykja vænt hvort
um annað og að virða maka sinn. „Maðurinn
minn - eða konan mín - er besti vinur
minn,“ var algengasta svarið.
r\
I | varið, sem var næstalgengast, var að
hjónin töldu að hjónabandið væri heil-
. agt, órjúfanlegt samband. ,,Ég er alltof
I I þrár til að gefast upp,“ sagði einn eig-
^ inmaðurinn sem hafði verið giftur í
meira en tuttugu ár. Stolt og að vilja ekki
viðurkenna uppgjöf og trú á órjúfanleik
hjónabandsins eru böndin sem halda sumum
hjónum saman þegar önnur dragast inn í
skilnaðarölduna. í ótraustum hjónaböndum
eiga hlutaðeigendur oft við persónuleg
vandamál að stríða - bæði hjá sjálfum sér
og maka sínum. Hjón í hamingjusömu hjóna-
handi hafa yfirleitt þá eiginleika að vera
gædd sjálfstrausti, sýna tillitssemi, eru ekki
stjórnsöm og stöðugleiki ríkir í hjónaband-
inu.
Val á maka byggist oftast á því að fólk
laðast hvort að öðru. Þegar fólk er spurt
hvað það sé í fari hins kynsins sem er aðlað-
andi eru svörin eitthvað á þessa leið: Hann
(hún) er fallegur, gáfaður, hefur kímnigáfu,
skemmtilegan persónuleika, fallegt bros,
augu, hár, brjóst eða fótleggi. - Allt jákvæð-
ir eiginleikar.
En síðan er til fólk sem virðist falla
fyrir þeim sem hafa fremur til að bera
neikvæða eiginleika en jákvæða.
Mörg dæmi eru til um að börn alkóhó-
lista kjósi sér maka sem á við áfengis-
vandamál að glíma. Síðan eru það þeir sem
voru hneykslaðir og leiðir yfir ótryggð for-
eldra sinna og velja sér síðan sjálfir ótrúan
maka. Stundum er þó hægt að gera sér grein
fyrir mistökunum fyrirfram. Stúlka, sem var
að slíta áttunda, vonlausa sambandinu sínu,
tók sér að lokum tíma til að hugsa sinn gang
og komst að þeirri niðurstöðu að þeir hefðu
verið átta en hún ein. Varla hefðu þeir allir
átta haft eitthvað alvarlega rangt við sig,
sökin hlyti að liggja hjá henni að miklu
leyti; að hún hefði farið rangt að. Núna er
hún hamingjusamlega gift þeim níunda.
Sársaukafull tímabil í hjónabandi geta
einnig verið þroskakaflar sem verða síðar
til að treysta sambandið enn frekar. Þegar
fólk hefur bundist verður það að vera við
því búið að þurfa kannski einhvern tíma að
ganga í gegnum óhamingjusamt tímabil og
h'ka að það þurfi að sýna maka sínum áhuga
og að vera áhugavert sjálft. Aðlögunar-
hæfnin verður að vera til staðar og lífs-
hættirnir að aðlagast eftir því hvernig hvort
hjónanna breytist í gegnum tíðina.
46 VIKAN 23. TBL