Vikan - 19.11.1987, Blaðsíða 14

Ekki tók betra við þegar stiganum Brunaútgangurinn á Y-Hotel í London var rækilega læstur með stálkeðju og lás.
lauk. Mjór og óárennilegur gangur
þar sem ekki var hægt að finna
útgönguleið.
Skelf ingu lostnir íslendingar læstir
inni í hótelbruna í London
Neyðarútgangar læstir. Sluppu með skrekkinn
Fyrir innan neyðardymar tók við þessi mjói stigi, sem var
ekki árennilegur, ef íjöldi fólks ætlaði að flýja þá leið.
„Þetta var afar óþægileg
reynsla og ég vil hvetja alla
sem ferðast erlendis að
kynna sér eldvamir hótela
sinna áður en þeir leggjast
til hvílu,“ sagði Ólafúr Sig-
urðsson í samtali við Vikuna.
Ólafúr var fyrir nokkrum dög-
um ásamt konu sinni á Y-Hotel í
London, sem er mikið sótt af ís-
lendingum, þegar brunabjalia
hótelsins tók skyndilega að
glymja um miðnættið. Þau hjón-
in héldu t fyrstu að um ein-
hverja bilun væri að ræða, þar
sem engin boð komu frá af-
greiðslu hótelsins um að eitt-
hvað væri að. Það var ekki fyrr
en bjallan hringdi í annað sinn
nokkru síðar, að Ólafur leit út
um gluggann og sá hann þá
slökkviliðsbíla með blikkandi
ljós fyrir utan og slökkviliðs-
menn í óða önn að athafha sig
með slöngur á leið inn í hótelið.
Ólafúr Sigurðsson segir svo
frá: „Við hjónin tókum þá pass-
ana okkar og ferðatékkana og
flýttum okkur ffarn á gang að
leita að neyðarútgangi og hitt-
um m.a. fyrir unga íslenska
stúlku, sem var óskaplega
hrædd og útlenskan mann sem
sagðist hafa reynt að opna hurð
að bruna,útgangi, en það hafði
reynst árangurslaust. Við ákváð-
um að fara aftur inn í herbergið
okkar og bíða átekta með ís-
lensku stúlkunni í von um að
eitthvað rættist úr. Við höfðum
ekki fúndið neina brunalykt,
þegar hér var komið sögu og
álitum því, að það væri betra að
vera kyrr á effi hæðum hótels-
ins, þar sem slökkviliðið var
hvort eð er komið á staðinn."
„Þá glumdi bjallan í þriðja
sinn og hélt áffam að glymja,
svo við sáum að tíminn hlaut að
vera að hlaupa frá okkur og
hlupuni af stað til að reyna að
finna einhvern annan neyðarút-
gang en þann sem útlendingur-
inn hafði ekki getað opnað.“
Ógreiðfær
stigagangur
„Okkur tókst að opna hann og
komumst þá nokkrar hæðir nið-
ur mjóan stiga, þar til við urðum
strand í einhverjum mjóum
gangi, sem hafði engar merking-
ar og hurðir voru lokaðar. Eg
biði ekki í það, ef mikill fjöldi
fólks ætlaði að bjarga sér eftir
þessari leið.
Hér fórum við að finna bruna-
lykt. Okkur tókst að opna
nokkrar dyr, þar sem voru að-
12 VIKAN