Vikan - 19.11.1987, Side 61

sætta sig við að maður þurfi að
vera á löngurn ferðalögum eða
að maður komi aldrei heim fyrr
en eftir miðnætti, eftir að sýning-
um lýkur.“
Vankostur
Heima fyrir tekur hann lífinu
með ró og eldar oft ofan í sjálfan
sig. Hann fer ekki mikið út á
meðal fólks og segir um það:
„Mér finnst gott að vera einn og
ég er lítið fyrir næturgöltur.
Auðvitað er ég þakklátur fyrir
velgengnina, sem þó hefur þann
vankost að fólk þekkir mig alls
staðar. í rauninni er ég afar
hversdagslegur í útliti og leik
hversdagslega menn og mér
þætti miklu betra að fólk kann-
aðist við andlitið á mér en vissi
ekki á mér deili, þannig að fólk
segði með sjálfu sér: „Þennan
hef ég séð og líkað vel við.“ Að
vera minna þekktur ætti betur
við mig.“
Kyntáknið sem ekki vill vera
kyntákn andvarpar. „Ronnie
Barker hefur þetta eins og þetta
á að vera. Hann kemur fram í
alls konar gamanþáttum og ég
vildi gjarnan birtast sem einhver
annar. Fyrst þegar Rene var
skapaður - og ég hef tekið eftir
að í þessum fyrstu þáttum var ég
með miklu meira hár - þá var
aðalvandamálið að hafa
skemmtilegan „franskan" hreim
án þess að hljóma eins og Peter
Sellers í Pink Panther. “
Hártoppur
„Hvað hárinu á mér viðvíkur
þá hefur hárgreiðslumaðurinn
minn stungið upp á því að ég
væri með hártopp, en ég er ekki
hégómlegur. Afi minn varð
sköllóttur tuttugu og eins árs og
pabbi var alltaf þunnhærður.
Þetta hindraði aldrei Yul Brynn-
er eða Telly Savalas - og ég hef
engar áhyggjur af þessu.
Eg er ekki af frönskum ættum
og hef aldrei unnið á veitinga-
húsi. Ég byrjaði ekki einu sinni
að leika fyrr en ég var tuttugu og
sjö ára. Til allrar hamingju þá
hef ég verið heppinn og unnið
stöðugt síðan. Þegar ég var að al-
ast upp í Huddlesfield var lítið
um pening." í dag getur hann
gleymt erfiðu dögunum og getur
þar þakkað pundunum fremur
en frönkum . . . og þó hann seg-
ist ekki vera eyðslukló þá hefur
hann þó leyft sér að kaupa
Citroén!
Draumapían
hans Max
Headroom
Þeir sem hafa horft á þættina
hans Max Headroom á Stöð 2 eru
örugglega á einu máli um að ann-
að eins rugl sé fáséð. Að vísu
eru þættirnir bráðskemmtilegir,
en þeir eru líka mökkruglaðir.
Max þessi er tölvuskrímsli eigi
alllítið, og hugulsömum mönnum
datt í hug að honum kynni að
leiðst kvenmannsleysið þó að
ómennskur sé. Því tóku þeir sig til
og bjuggu til draumapíuna hans
Max, Maxine Legroom. Árangur-
inn sést á meðfylgjandi mynd og
er bara bærilegur, enda var það
Playboy fyrirsætan Sandy Green-
berg sem brá sér í gervi Maxine.
Dolly fékk einn og hálfan milljarð
fyrír tveggja ára samning
Stjórnendur sjónvarpsrisans
ABC í Bandaríkjunum tóku geysi-
lega áhættu þegar þeir ákváðu að
ráða Dolly Parton til að sjá um
vikulegan skemmtiþátt. Skemmti-
þættir hafa ekki gengið f banda-
rísku sjónvarpi frá því Carol
Burnett var með sinn þátt fyrir
mörgum árum. Ýmsir hafa þó
reynt, þar á meðal Mary Tyler
Moore sem var ein vinsælasta
sjónvarpsstjarnan þar vestra, en
þáttur hennar kolféll.
Stjórnendur ABC eru samt svo
vissir í sinni sök að þeir greiddu
Dolly rúmlega einn og hálfan
milljarð króna (44 milljónir doll-
ara) fyrir tveggja ára samning.
Dolly segist líka vera viss um að
þátturinn eigi eftir að ná miklum
vinsældum.
Víst er að Dolly Parton færi létt
með að stoppa í fjárlagagatið,
sem við (siendingar erum stöðugt
að vandræðast með.
Dolly, sem hefur misst fjölda
kílóa undanfarið, var spurð ný-
lega hvernig hún hefði farið að
því að fá svona nett mitti. Frúin
brosti sætt og svaraði: - Það vex
ekkert í skugganum.
Það er einmitt þessi afslappaða
gamansemi sem stjórnendur
sjónvarpsstöðvarinnar vonast til
að færi þáttunum tilætlaðar vin-
sældir.
\ STJÖRNUR
VIKAN 59