Vikan - 29.06.1989, Síða 41

DULFRÆÐI
Þann 7. janúar 1974 rakst belgískur kaupsýslumaður á þessar utanjarðarverur í
Wameton við landamæri Frakklands og Belgíu. Hann fylgdist með þeim úr bíl
sínum og sá þær fara ásamt þriðju verunni um borð í geimskip sem hvarf ja£n-
harðan á brott.
Vísindamenn rannsaka framandi loftför
Á undanförnum árum hafa sérfræðingar rannsakað skýrslur sem fram hafa komið um
ókennda fljúgandi hluti. Hér verður greint ffá niðurstöðum rannsóknarnefndar er franska
stjórnin skipaði til þess að kanna þessi fyrirbæri. Claude Poher, yfirmaður eldflaugadeifdar
geimrannsóknamiðstöðvarinnar í Toulouse, veitti rannsóknarnefndinni forstöðu og starf-
aði hún í fjögur ár. Nefndin tók til meðferðar um þúsund „trúverðugar" skýrslur, þar af yflr
tvö hundruð frá Frakklandi. Rannsóknarnefndin tók tillit til aðstæðna hverju sinni, svo sem
veðurskilyrða, hvort loft var skýjað er hlutirnir sáust og svo ffamvegis og hvort þeir sáust
yfir þéttbýlissvæðum eða óbyggðu landi.
í sjötíu af hundraði tilvika sáu tveir eða fleiri menn hina ókenndu hluti samtímis og í nokkr-
um tilvikum sáu þá jafhvel íbúar heilla borga. Sjáendur „hlutanna" voru menn úr öllum
starfsgreinum.
Átta af hverjum tíu mönnum, sem sáu „fljúgandi diskana", fúllyrða að þeir hafi verið egg-
laga og aðeins tveir af hverjum tíu sáu flugtæki af þessu tagi með annarri lögun.
í 70% tilvika sáust „hlutirnir" að næturlagi og voru þá rósrauðir á lit en þeir sem sáust í
dagsbirtu voru með málmgljáa, samkvæmt skýrslum sjónarvotta.
Yfirleitt var um að ræða flugtæki sem virtust vera milli tíu og þrjátíu metrar í þvermál, að
áliti sjónarvotta, og hreyfðust algerlega hljóðlaust. 25% álíta sig hafa séð „diska“ sem fóru
hægt yfir og enn aðrir sáu „diska“ sem þeir telja að hafi farið með óvenjulegum hraða. í
50% tilvika telja sjónarvottar að flugstefnan hafi verið „óvenjuleg" ef miðað er við flug
þekktra gerða af flugvélum. Að lokum fullyrða um 20 af hundraði sjónarvotta að þeir hafi
verið viðstaddir lendingu „fljúgandi diska.“
í för ísraelsmanna frá Egyptalandi til fyrir-
heitna landsins „gekk (Drottinn) fyrir
þeim á daginn í skýstólpa, til að vísa þeim
veg, en á nóttunni í eldstólpa, til að lýsa
þeim, svo að þeir gætu ferðast nótt sem
dag; skýstólpinn veik ekki frá fólkinu á
daginn, né heldur eldstólpinn á nóttunni"
(I. Mósebók 13:21,22). Ljóst er að ísraels-
menn fýlgdu þessu fyrirbæri eftir hvert
sem það fór. „Og hvert sinn, er skýið hófst
upp ffá tjaldinu lögðu ísraelsmenn upp; og
þar sem skýið nam staðar, þar settu
ísraelsmenn herbúðir" (IV. Mósebók
9:17,18).
Eru „vagnar Guðs“
geimskip?
Á einum stað segir lfá því þegar Móses
leiddi fólk sitt að Sínaífjalli til að kynna
það fyrir Guði. Það er engu líkara en að
„skýið“ hafl lent á fjallinu því „þykkt ský lá
á fjallinu“ og „var allt í einum reyk, fyrir
því að Drottinn sté niður á það í eldinum;
mökkurinn stóð upp af því, eins og reykur
úr ofni, og allt fjallið lék á reiðiskjálfi“ (II.
Mósebók 19:16,19). Á öðrum stað er
greint frá því að Móses hafi „gengið mitt
inn í skýið“ og dvalist þar í fjörutíu sólar-
hringa. Þetta minnir á frásögnina af Elía
sem var numinn af Guði upp til himna í
„eldlegum vagni“ (II. Konungsbók 2:11). í
Sálmunum kemur ffam sú skoðun að
„skýstólpinn" sé farkostur Guðs. Guð
„gjörir ský að vagni sínum, sem fer um á
vængjum vindarins" (Sálm. 104:3). Jer-
emía segir ennffemur: „Sjá, eins og ský
þýtur hann áffam og vagnar hans eru eins
og vindbylur" (Jeremía 4:13).
Öllum má ljóst vera að „ský“ þau sem
hér eru til umræðu eru á engan hátt sam-
bærileg við hnoðra þá sem sjást á himni á
degi hverjum. „Skýið“, sem leiddi ísraels-
menn yfir eyðimörkina, sem Móses gekk
inn í, sem flutti Jesúm til himna, sem snart
Pál blindu, minnir öllu frekar á fyrirbæri
þau sem sést hafa á himni á undanförnum
áratugum og nefnd eru fljúgandi diskar.
Ef marka má lýsingar sjónarvotta eru
þessi torkennilegu geimför oft á tíðum
sem egglaga ský að degi og gefa frá sér rós-
rauðan bjarma þegar þau sjást þjóta áfram
að næturlagi. Dæmi eru um að fólk, sem
hafi komið of nálægt slíku geimfari, hafi
verið slegið blindu sökum ofbirtu, líkt og
Páll postuli forðum. Þessir „eldvagnar“
hafa sést í nær öllum löndum heims og vís-
indamenn, sem rannsaka þessi mál, stað-
hæfa að þeir sjáist nær vikulega einhvers
staðar á jörðinni. Þó að til séu ritaðar
heimildir frá ýmsum tímum um óþekkta
fúrðuhluti á himni fóru frásagnir af þess-
um fyrirbærum ekki að verða almennar
fýrr en við lok seinni heimsstyrjaldarinnar.
Eldvagnar yfir íslandi
Talið er að fljúgandi diskar hafi fyrst sést
hér á landi, svo vitað sé, 13- júní 1947. Það
sama ár sáust sams konar fyrirbæri í fyrsta
sinn í Bandaríkjunum og reyndar í mörg-
um öðrum löndum heims. í upphafi
fimmta áratugarins kvað svo rammt að
þessu hér á landi að fólk tók að nefha þessi
fyrirbrigði „glitský". Síðari hluta ársins
1952 sáust skínandi loftför víðs vegar um
Iand, af fjölda fólks. Um þessi atvik var
töluvert ritað í dagblöðum á þeim tíma. í
Morgunblaðinu, 29. október 1952, er til
dæmis greint ffá óþekktum loftförum yfir
Akureyri:
„Síðastliðinn sunnudag (þ.e. 26. okt-
óber) sáu allmargir bæjarbúar eldhnetti á
himni, er flugu með feikna hraða í nokk-
urri hæð fyrir austan bæinn. Himinn var al-
skýjaður, 600-1000 metra skýjahæð, sem
næst logn og um 6 stiga hiti. Eftir lýsingu
sjónarvotta virðist sem eldhnettir þessir
hafi hagað sér með líku sniði og fréttir
erlendis frá lýsa hinum alkunnu fljúgandi
diskurn."
Þann 3- nóvember birtir Tíminn síðan
ffásögn af áþekku fyrirbæri sem sást á
Austfjörðum. Þar segir undir fyrirsögninni
„Hundruð Austfirðinga sáu eldkringlu
geysast inn yfir landið“:
„Klukkan 5—10 mínútum yfir fimm á
sunnudagskvöldið sáu Austfirðingar eld-
hnött mikinn og ókennilegan svífa inn yfir
landið úr austri og hverfa inn yfir hálendið
í vestri. Ber öllum sjónarvottum, sem
munu vera svo hundruðum skiptir, saman
um það, að þetta hafi ekki líkzt venjulegu
stjörnuhrapi. Af loftfara þessum lagði
skæra birtu, er sló á land og loft, og aftur
úr honum var ljósrák eða rákir, er sumir
töldu líkjast eldglæringum."
Þórður Þórðarson, þáverandi oddviti
Hrunamannahrepps, sá skömmu síðar
„eldhnött" sem fór á feiknahraða rétt yfir
heimili hans í Syðra-Langholti. Honum
segist svo ffá: „Allt í einu sá ég eldhnött
sem kom úr suðri með geysihraða. Hann
fór rétt yfir eða við hornið á íbúðarhúsinu,
sem ég var í og hvarf mér til norðurs yfir
13. TBL.1989 VIKAN 39