Vikan - 31.05.1990, Blaðsíða 6

TEXTI: JÓHANNA SIGÞÓRSDÓTTIR
Hún vann tónlistarsamkeppni í Amsterdam:
ÉG VIL
REYNA
MIG HÉR
- SEGIR GERÐUR GUNNARSDÓTTIR FIÐLULEIKARI
Ung, íslensk kona, Gerður Gunnarsdóttir, vann ný-
lega til fyrstu verðlauna í samkeppni sem haldin var
fyrir fiðluleikara er verið hafa við nám í Amsterdam í
Hollandi. Keppnin fór fram í þremur umferðum. Hún
var haldin á vegum Postbank í Amsterdam og
„Sweelinck Konservatorium“ tónlistarháskólans.
Ástæðan fyrir þeirri samvinnu er sú að skóiinn flutti
á sínum tíma í húsnæði sem er í eigu bankans og
segja má að bankinn sé nokkurs konar bakhjarl
skólans. Keppnin er haldin í því skyni að efla áhuga
ungs fólks á tónlistinni og ekki síst til þess að bank-
inn geti þá hlaupið undir bagga með þeim sem skara
fram úr. Viðburður þessi fer fram annað hvert ár og í
hvert sinn eiga mismunandi hljóðfæri í hlut, að
þessu sinni fiðlan.
Vikan hitti Gerði að máli í Köln í Vestur-Þýskalandi,
þar sem hún býr, og spurði hana fyrst hvað sigurveg-
arinn í slíkri keppni bæri úr býtum?
„Það sem sigurvegarinn ber
úr býtum er fyrst og fremst að
fá að leika einleik á tónleikum
með hljómsveit tónlistarhá-
skólans í haust í stóra salnum
í „Konsertgebau", sem er
stærsti og besti tónlistarsalur-
inn í Amsterdam. Ég hef ekki
endanlega ákveðið það enn
hvað ég ætla að spila af þessu
tilefni en sennilega verður það
sami konsertinn og ég lék í
lokaumferð keppninnar, kons-
ert í A-dúr eftir Mozart. Auk
þess fékk ég í verðlaun
10.000 hollensk gyllini."
TÆKIFÆRIN VERÐA
FLEIRI EN ÁÐUR
Sigur í keppni af þessu tagi
getur haft ýmislegt í för með
sér þó áhrifin verði fyrst og
fremst óbein. Gerður mun til
dæmis eiga auðveldara um vik
þegar hún sækir um vinnu.
Hún fær frekar en áður að
leika til reynslu þegar þessi
upphefð hefur bæst á pappír-
ana hennar. Það þarf þó ekki
endilega að þýða að hún verði
tekin inn í viðkomandi hljóm-
sveit en möguleikarnir eru tví-
mælalaust meiri en áður.
„Ég geri ekki ráð fyrir að ég
fái boð um að leika konserta
hér og þar af þessu tilefni en
tækifærin eru fleiri en áður.
Þess má til dæmis geta að í
dómnefndinni var meðal ann-
arra Ibrahim Nimann sem er
mjög frægur fiðlukennari í
London. Ef ég hefði áhuga á
að sækja nokkra tíma hjá hon-
um myndi hann þekkja mig og
líkurnar yrðu um leið meiri á
að ég kæmist að hjá honum.
Hvað sem allri upphefð líður
var það mikil reynsla fyrir mig
að taka þátt í þessari keppni.
Það var til dæmis mjög erfitt
að halda ró sinni allan tímann
sem keppnin stóð yfir, því hún
varði í marga daga, frá 26.
apríl til 3. maí.“
HVER ER GERÐUR
GUNNARSDÓTTIR?
Ekki þótti fært að skilja svo
við Gerði Gunnarsdóttur að
vita ekki einhver deili á henni.
Hún erfædd í Reykjavík 1963.
Foreldrar hennar eru Gunnar
Guttormsson og Sigrún Jó-
hannesdóttir. Á heimili hennar
hefur tónlistin alla tíð verið í
hávegum höfð en foreldrar
hennar hafa alltaf verið
hneigðir fyrir söng. En hvernig
skyldi hafa staðið á því að hún
sneri sér ekki að söngnum
heldur fór að leika á fiðlu?
„Ég hóf nám í Tónskóla Sig-
ursveins. Það var að tillögu
hans að ég fór að læra á fiðlu,
þar sem ég hafði svo næmt
tóneyra. Dóttir kunningjahjóna
foreldra minn var að læra að
leika á fiðlu og það spillti ekki
fyrir. Ég lærði hjá hinum ýmsu
kennurum í skólanum og þaö-
an lauk ég burtfararprófi vorið
1983 og stúdentsprófi um leið.
Mánuði síðar hélt ég rakleitt
hingað til Kölnar í inntökupróf í
tónlistarháskólann hér. Köln
varð fyrir valinu vegna þess að
síðasti kennarinn minn heima,
Michael Shaton, var sjálfur
ungur aö árum og tiltölulega
stutt síðan hann hafði verið við
nám í Bloomingtonskólanum í
Indiana í Bandaríkjunum. Þar
var hann hjá pólskum
kennara. Hann hafði spurt
þennan kennara sinn, áður en
hann kvaddi skólann, með
hvaða kennara hann gæti
helst mælt í Evrópu. Hann
benti honum á Igor Ozim í
Köln. Ég var hjá honum í fimm
ár og lauk prófi héðan '88.
Síðan hef ég verið i fyrrnefnd-
um háskóla í Amsterdam hjá
Herman Krebber.“
GÆDD AFAR SJALD-
GÆFRI TÓNLISTARGÁFU
Gerður var þó ekki alveg
laus við sönginn því hún hefur
meðal annars komið við sögu í
kórstarfi. Hún segist tvímæla-
laust hafa þennan mikla tón-
listaráhuga beint frá foreldrum
sínum. „Móðir mín er afar
músíkölsk - hún hefur afskap-
lega næmt tóneyra. Foreldrar
mínir hafa alla tíð sungið mjög
mikið og hafa starfað lengi í
kórum. Við systurnar tvær
smituðumst auðvitað af þessu
og sungum líka mjög mikið á
meðan við vorum i mennta-
skóla, en þá vorum við í
Hamrahlíðarkórnum. Systir
mín hefur einnig helgað sig
tónlistinni en fór aðra leið en
ég og starfar nú sem tónlistar-
kennari og stjórnar tveimur
kórum í Hveragerði."
Þegar næmt tóneyra ber á
góma rifjast upp að Gerður er
gædd afar sjaldgæfri tónlistar-
gáfu. Hún er nefnilega ein af
mjög fáum sem hafa svokallað
„absolut tóneyra". En hvað er
það eiginlega?
„Ef ég heyri einhvern tón
get ég greint hver hann er.
Þetta er Kka fólgið í því að ef
6 VIKAN 11 TÐL 1990