Vikan


Vikan - 31.05.1990, Blaðsíða 41

Vikan - 31.05.1990, Blaðsíða 41
asta tímabil lífsins, en þaö er á milli fimmtugs og sextugs. Á þessu tímabili í lífi okkar erum við yfirleitt viss um hvaö viö viljum og viljum ekki, auk þess er reynsla liðinna ára það afl sem drífur okkur áfram. Það sem sennilega er að gerast í þínu tilviki - og reynd- ar margra annarra - er að vegna ofstjórnar móður of lengi ævinnar hefur þú ekki ennþá notið þín sem skyldi. Þú ert alin upp í stórum systkina- hóp sem oft er erfitt fyrir barn sem er viðkvæmt og hlédrægt, eins og þú ert. Þessi börn geta ekki gert kröfur um athygli og persónulegan áhuga annarra á sér og velja því óafvitandi hlutverk þess hlýðna í hóþn- um og fá náttúrlega út á það athygli sem er óraunhæf. Hún liggur nefnilega í því að allir gera kröfur til þessa barns og það tekur oft of mikla ábyrgð á sjálfu sér og jafnvel systkinum í æsku og fær þar af leiðandi sjaldan að vera það barn sem það óneitanlega er. í stórum systkinahóp verður oftast að taka tillit til hluta sem eru sjálf- gefnir þar sem fólk er færra á heimili. Einmanaleiki þinn seg- ir þú að sé ástand sem þú hef- ur fundið frá upphafi. í sjálfu sér er ekkert undarlegt við það því þú hefur átt í erfiðleikum með að tjá þig og þar af leið- andi sennilega snemma ein- angrast, jafnvel þótt heimilið væri stórt. MARKMIÐ OG KOSTIR Mér finnst mjög gott hjá þér að tala við börn þín og gera ekki tilraun til að hefta frelsi þeirra, eins og bersýnilega hefur ver- ið gert við þig frá upphafi. Börn verða að fá leiðsögn og ástúð en þeim á ekki að stjórna. Við sem erum foreldrar verðum að skilja að hver sál er hér í ákveðnum tilgangi og við eig- um ekki börnin okkar heldur miklu frekar að okkur sé hrein- lega trúað fyrir þeim um tíma. Ef þetta er rétt er gæfulegra að reyna að sjá út hugsanlega hæfileika þeirra og persónu- legar þarfir en ekki aö skipu- leggja þau. Þú ert sjálf dæmi um ein- stakling sem trúlega hefur ver- ið skipulagður of mikið frá upp- hafi og átt þar af leiðandi í erfiðleikum með aö vera þú sjálf. Ef ég væri i þessari stöðu gagnvart mér myndi ég setjast niður og íhuga þessa persónu sem væri í þessu til- viki, Björg, og gera það eins og ég væri að skoða mér ókunnuga manneskju. Þarna reynir á heiðarleika þinn og út- sjónarsemi. Best er að tína alla hugsanlega kosti til fyrst því þannig fyllist maður áhuga fyrir viðkomandi. í framhaldi af þessu er ágætt að láta sig dreyma um hugsanlega möguleika og markmið sem áhugaverð væru fyrir einstakl- ing sem einmitt þessum kost- um er búinn. Gallana er engin ástæða til að skoða á þessum fyrstu stigum sjálfskoðunar því þeir koma öðruvísi yfirtil okkar ef við erum klár á kostunum, ekki satt. í fljótu bragði virðist mér þú vera of skipulögð og of kröfuhörð við sjálfa þig. Allt verður að vera óaðfinnanlegt sem þú gerir, annars líður þér sennilega eins og heimurinn sé að farast. Slakaðu dálítið á þarna og gerðu um tíma sem allra minnst annað en að finna fyrir nálægð við sjálfa þig. EINMANALEIKI ER ÓÞARFI Þú talar um að ástæðan fyrir því að þú talar ekki innan um stóran hóp af fólki sé að þú hafir ekki neitt merkilegt að segja. Ja, hérna, er fólk þá að tala um háspekilega hluti á mannamótum? Nei, Björg mín, flest fólk talar um allt og ekki neitt og helst ekki neitt og hana nú. Mér finnst þú tilfinn- ingalega frekar lokuð og sennilega feimin og ekkert at- hugavert við að þú hlustir bara innan um fólk. Hitt er svo ann- að mál að ef þú sendir öörum stanslaust þessa óánægju- strauma, sem um hug þinn fara á meðan þú ert nálægt þeim, er ekki ósennilegt að fólk fái á tilfinninguna að þú sért meiri háttar lumma sem borgi sig ekki að eyða tíma á. Þarna ert þú óafvitandi með efasemdum þínum um sjálfa þig að skapa skilyrði fyrir þannig niðurstöðu annarra. Reyndu næst þegar þú ert innan um fólk að hugsa sem svo: í mig er töluvert varið og ég hef heilmikið að segja þessum mannskap, og hrein- lega tala. Gott er að byrja á því að tala um veðrið, svona rétt á meðan við erum aö opna um- ræðuna, það bregst aldrei. Nú kemur fram í skrift þinni að þú hugsar of mikið og sama hugsunin á það sennilega til að festast í huga þér og þér getur reynst erfitt að losna við hana. Ef þú hefur engan að tala við skaltu tala upphátt við sjálfa þig og þannig geturðu verið nokkuð viss um að losna við óþarfa hugsanir, án þess að eiga á hættu að virðast hallærisleg. Eins ertu sniðug og sennilega mjög ráðagóð fyrir alla aðra en sjálfa þig. Þetta skaltu laga með því að reyna að elska eins heitt og innilega persónu þína. Það ætti ekki að vera svo erfitt því mér sýnist þú mjög skynsöm og fjölhæfur einstaklingur sem virkilega væri áhugavert fyrir þig aö kynnast. Að mínu mati ætti enginn að vera einmana nálægt þér og allra síst þú sjálf. Þú hefur nefnilega heil- mikið að gefa og ekki síst af góðleika þínum og eðlislægri tilfinningu fyrir öðrum. ÓREGLA BRENGLAR PERSÓNULEIKANN Þú segist vera sundurtætt og tilfinningalega kvikukennd. Er ég ekki hissa á því, þú hefur alla ævina verið aö veltast í þörfum og veikleikum annarra. Þar sem óregla er á heimili, eins og var á heimili móöur þinnar vegna óreglu systkinis, er andrúmsloftið sjúkt. Það er verið að hylma yfir óreglu í flestum tilvikum og við getum ekki notið okkar sem skyldi af ótta við að segja nú eitthvað eða framkvæma sem getur ýtt undir áfengisneyslu gerand- ans. Allir heimilisfastir lifa og hrærast í hegðunarmynstri þess sjúka og geta ekki um frjálst höfuð strokið af því að alkóhólistinn notar sér flest sem líklegt er til að skapa tækifæri til drykkju og býr þau til ef ekki er neitt sem svekkir, að hans mati. Þú sýndir það hugrekki að drífa þig af þessu heimili en virðist samt ekki hafa farið andlega að heiman og þess vegna líður þér eins og þú sért að bregðast móöur þinni látinni með því að leika ekki hennar hlutverk gagnvart systkini þínu. ÓDRENGILEG FRAMKOMA Þetta hleður þig sektarkennd og sjálfsfyrirlitningu og kemur þannig út að þú annt þér ekki hvíldar, ert alltaf á einhvers konar vakt, hvort sem þú sérð það eða ekki. Nú hefur þetta systkini þitt ekkert að sjá um nema sjálft sig og þegar móðir þess er ekki lengur til aö passa upp á það, eins og um ungbarn væri að ræða en ekki fullorðna manneskju, versnar ástandið. Óttinn við mömmu hefur sennilega dregið að ein- hverju leyti úr drykkjumynstr- inu, þó það hafi sennilega breytt litlu þar sem svona fólk er ábyrgðarlaust, eins og sá drykkfelldi óneitanlega er. Hvað varðar það sem þessi persóna kaus að gera til að styðja barnið þitt, væntanlega ótilneydd, er hörmulegt til þess að vita að hugur viðkomandi sé orðinn það sýktur af vín- andanotkuninni aö af þeim ástæðum sé persónan að beita öllum ráðum til að fá sitt aftur. Eitthvað segir mér að inn í þetta kunni að fléttast öfund út í barnið sem gengur vel í námi og stefnir væntanlega að gæfulegra Iffi en þessi vesal- ings ættingi sem er að bregð- ast mjög ódrengilega, bæöi sjálfum sér og öðrum. Þessi persóna þarf hjálp faglærða, þá mun annar maður koma í Ijós, vertu viss. ÁHUGAMÁL ERU NAUÐSYNLEG Ef ég lít yfir Iff þitt með innsæi mínu er ég viss um að núna ert þú á tímamótum sem liggja fyrst og fremst í því að þú vilt vera þú sjálf en ekki eins og stjórnlaust skip sem er undir hælinn lagt hvort einhver er til aö stjórna eða ekki. Þegar við allt í einu stöndum frammi fyrir því að eiga að fara að skipu- leggja okkur sjálf og þeir sem hafa um langan aldur komist upp með aö nota okkur og Frh. á bls. 44 HTBL.1990 VIKAN 41 JÓNA RÚNAIA/ARAN MIÐILL
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.