Vikan - 19.09.1991, Síða 21

almennilegan söngvara fyrr en ári síðar þegar
Sebastian varð á vegi þeirra og allt small
saman. Hann heitir réttu nafni Sebastian Bierk
(borið fram svipað og Björk), skírður til heiðurs
John Sebastian úr hljómsveitinni Lovin’
Spoonful. (Þessi sami John Sebastian hefur
undanfarið kynnt rokkþætti í Ríkissjónvarpinu
á föstudagskvöldum.) Ástæðan fyrir því að
hann breytti eftirnafninu í Bach er tvíþætt. í
fyrsta lagi rímar Bierk við Jerk sem þýðir skít-
hæll og í öðru lagi var þrjú hundruð ára afmæl-
is Johanns Sebastian Bachs minnst um þetta
leyti.
Söngvarinn Sebastian fæddist á Bahama-
eyjum en ólst að mestu leyti upp í Kanada og
Kaliforníu. Hann var farinn að syngja á bjór-
krám skömmu eftir fermingaraldur enda átti
hann auðvelt meö að svindla sér inn þar sem
hann hefur alla tíð verið hár í loftinu. ( dag er
hann um 190 cm á hæð. Á hægri handlegg
hans hefur setningin „Youth Gone Wild“ verið
tattóveruð en það er einmitt nafnið á fyrsta
myndbandinu sem hann gerði með Skid Row.
Sebastian Bach hefur verið orðaður við eit-
urlyfjaneyslu og skapofsaköst. Sömu sögu er
hins vegar ekki hægt aö segja um Rachel
Bolan, sem líka er skrautlega húðflúraöur.
Hann kemur notalega fyrir, er rólyndur að eðl-
isfari og hefur alla tíð haft andstyggð á eiturlyfj-
um. Þegar ég spurði hann um daginn um tatt-
óveringarnar, sem hann er með á handleggn-
um, sagði hann að það væri engin sérstök
ástæða fyrir þeim. „Mér dettur bara stundum í
hug að fá mér nýtt húðflúr á ferðum mínum um
heiminn," bætti hann við. Um litlu hringina (
nefi sínu og keðjuna sem hangir úr öörum
þeirra segir hann að honum hafi þótt gaman aö
pönk-tímabilinu og ýmsu sem fylgdi því.
FRÁ BON JOVI AÐ FORSÍÐU
ROLLING STONE
Frá því að fyrsta plata hljómsveitarinnar, sem
hét einfaldlega Skid Row, kom út fyrir rúmum
þrem árum hefur vegur hljómsveitarinnar farið
stöðugt vaxandi, ekki síst vegna þess að sjón-
varpsstöðin MTV tók hana strax upp á arma
sína. í fyrstu hljómleikaferðunum hitaði hún
upp fyrir Bon Jovi og síðan Guns’n’Roses, en
þegar nýjasta piatan, Slave to the Grind, kom út
og þaut beint upp í efsta sæti vinsældalistanna
í Ameríku, án viðkomu í öðrum sætum, má
telja öruggt að hljómsveitin sé komin á stall
með frægustu þungarokksveitum heimsins í
dag.
Auðvitað gera strákarnir sér Ijóst að löng röð
tilviljana hefur gert það að verkum að þeir eru
orðnir svona frægir. í Bandaríkjunum einum
eru til þúsundir þungarokksveita. Flestar þeirra
komast aldrei á hljómplötu hvað þá meira. Það
er því svipað og að ætla sér að fá hæsta vinn-
inginn í happdrættinu að ætla sér að ná frægð
og frama í músíkinni. ( hverri einustu viku
koma út tugir ef ekki hundruð hljómplatna.
Fæstar þeirra komast á áberandi staði í hljóm-
plötuverslunum og jafnvel þótt svo vel takist til
eiga þær á hættu að vera ýtt til hliðar þegar
nýjar plötur koma á markaðinn örfáum dögum
síðar.
En strákarnir í Skid Row eru búnir að slá (
gegn. í nýjasta hefti tímaritsins Rolling Stone
er forsíðumyndin af Sebastian Bach. Það er
engin smávegis viðurkenning að fá birta for-
síðumynd af sér utan á því blaði. Hljómsveitin
Dr. Hook var til dæmis löngu orðin heimsfræg
Björgvin Ijósmyndari var óvelkominn baksviðs, enda vildu rótarar og lífverðir hljómsveitarinnar ekki
sjá neina Ijósmyndara þar. Þó tókst að ná þessari mynd af nokkrum af gíturum Daves Sabo.
þegar hún fékk birta af sér mynd þar og hafði
meira að segja sent frá sér lag þar sem segir í
textanum að hljómsveitin eigi sér enga ósk
æðri en að fá birta mynd af sér á forsíðu þessa
virta tímarits.
ÍSLAND - SÍÐASTI
VIÐKOMUSTAÐURINN í EVRÓPU
Laugardaginn 7. september sl. hélt svo hljóm-
sveitin síðustu hljómleika sína á vel heppnaöri
Evrópuferð. Eins og margir vita fóru þeir fram í
Laugardalshöllinni í Reykjavík. Þar voru um
þúsund áheyrendur en höfðu verið að minnsta
kosti þrisvar sinnum fleiri kvöldið áður. For-
ráðamenn hljómleikanna höfðu vonast eftir
meiri aðsókn, ekki síst þar sem nokkrir af
föstudagsgestunum voru svo hrifnir að þeir töl-
uðu um að fara aftur kvöldiö eftir, þótt miðinn
kostaði á fjórða þúsund króna. En sennilega
var of stuttur tími liðinn frá Kaplakrikahátíðinni.
Sebastian stingur svolítið í stúf við hina í
hljómsveitinni; næstum höfðinu hærri en þeir
og bjartur yfirlitum. Meðan hann öskraði for-
mælingar, söng í gegnum kerfi sem kallað er
„voice processor” (raddmeðhöndlari) á máli
tónlistarmanna, sveifluðu strákarnir hárbrúsk-
um sínum, samæföir, hring eftir hring eða
brugðu á sprett á upphækkunum bakatil á sen-
unni og upp á risastórar hátalarasamstæðurn-
ar sitt hvorum megin við hana þegar þeir tóku
sóló. Þeir voru reyndar á fleygiferð allan tím-
ann og á meðan gekk Sebastian berserks-
gang; sparkaði vatnsmálum út í loftið eða
frussaði vatni út úr sér til að skapa myndræn
áhrif, þeytti hljóðnemasnúrinni í allar áttir eða
þá að hann var þotinn upp á hátalarasamstæð-
urnar.
Á milli laga gat hann ekki stillt sig um að lýsa
aðdáun sinni á fegurð (slands, sem hljómsveit-
in hafði fengið tækifæri til að skoða lítils háttar,
en áheyrendur virtust lítið velta þvi fyrir sér.
Sumir þeirra dönsuðu eins og í álögum, aðrir
dilluðu sér en meiri hlutinn stóð sem bergnum-
inn fyrir framan sviðið og tók þátt (gjörningun-
um með því að veifa handleggjunum, sveifla
logandi kveikjurum eða öskra með, allt eftir
viðeigandi tilefnum.
Ljósin áttu líka sinn þátt í að ná fram rétt-
um þungarokksáhrifum sem eru kölluð „Head-
bangers effects" á ensku og er kannski hægt
að líkja við hauskýlingar. Stundum voru Ijósin
dularfull, seiðandi og allt að því rómantísk en í
næstu andrá lýstu tugir kastara með fullum
styrk og flennibirtu beint framan í áhorfendur.
Hljóðfærin öskruöu hvert í kapp við annað,
trommarinn gerði sitt besta til að yfirgnæfa þau
en háværastur var þó söngvarinn og sær-
ingameistarinn mikli, Sebastian Bach.
19. TBL. 1991 VIKAN 21