Vikan - 23.01.1992, Blaðsíða 50

TEXTI: ANDERS PALM / PÝÐING: HJS
HVER ER MADURINN?
TAKIÐ ÞÁTT í LEIKNUM OG FINNIÐ NAFNIÐ Á BAK VIÐ MANNLÝSINGUNA
hefja háskólanám á nýjan leik en á
öðru sviði en áður. Nú var það
lögfræðin sem heillaði. Almennu
iaganámi iauk hún með giæsibrag
og hún sérhæfði sig þar að auki í
skaHaiöggjöfinnL ||
Reyndu sjálfan þig sem
rannsóknarblaðamann
eða rannsóknarlögreglu-
mann. Með því að lesa
um lífshlaup viðkomandi
persónu og nota um leið
þekkingu þína og hyggju-
vit ættir þú með til-
tölulega léttum leik að
komast að því um hvaða
karl - eða konu - er að
ræða. Teikning af vanga-
svip viðkomandi per-
sónu fylgir með ævi-
ágripinu. Þættir þessir
munu birtast í næstu
tölublöðum Vikunnar og
verður víða komið við í
veraldarsögunni.
Madeira á Spáni var
kjörinn staður til
þess að eyða hveiti-
brauðsdögunum. Sólin stafaði
geislum sínum á spegilsléttan
hafflötinn. Hjónabandið hafði
byrjað vel, hún var mjög ham-
ingjusöm.
Kannski hafði hún verið
með svolitlar efasemdir í upp-
hafi. Hún var aöeins 24 ára
þegar hún hitti verðandi eigin-
mann sinn i fyrsta sinn. Hann
var 36 og átti að baki mis-
heppnað hjónaband. Aldurs-
munurinn var því 12 ár.
Fundum þeirra bar 'saman
árið 1949 fyrir tilstilli sameigin-
legs vinar þeirra. Síðari
heimsstyrjöldin var að baki en
afleiðingar hennar vörpuðu
enn skugga á daglegt líf. Hann
hafði barist með stórskotalið-
inu. Eftir orrustuna við Anzio á
Italíu hlaut hann heiðursmerki
fyrir vasklega framgöngu.
FYRIRMYNDAR-
NEMANDI
Þau komust fljótlega að því að
þau áttu mörg sameiginleg
áhugamál. Tónlistin var eitt
þeirra og ferðalög voru einnig
þar á meðal. Ferðalögin þurftu
hvorki að vera dýr né stórbrot-
in. Þeim nægði fullkomlega að
geta tekið bílferjur á milli staða
svo þau mættu skoða sig um
og sjá alltaf eitthvað nýtt og
spennandi.
Hann var prýðilega efnum
búinn. Sem framkvæmdastjóri
eigin fjölskyldufyrirtækis á
sviði efna- og málningariðnað-
ar var hann ekki á nástrái.
Þetta kom sér vel fyrir þau
bæöi því hún var efnafræðing-
ur að mennt. Hún hafði nýlokið
háskólaprófi og starfaði við
rannsóknir hjá stóru fyrirtæki.
Þar að auki hafði hún mikinn
áhuga á hagfræði og fjármál-
um almennt og átti sá þáttur í
fari hennar einnig eftir að nýt-
ast fjölskyldufyrirtækinu vel.
Hún hafði ekki gengið í
hjónaband af skynsemissjón-
armiðum heldur af því að hún
elskaði manninn sinn. Hann
var viljasterkur og ákveðinn og
fór ekki í launkofa með það
sem honum bjó í brjósti. Þess-
ir eiginleikar áttu vel viö hana.
Hann var þægilegur í viðmóti
og viðkunnanlegur. Hann
minnti hana svolítið á föður
hennar, sem var sterkur per-
sónuleiki sem hafði ávallt skipt
miklu máli í lífi hennar.
Hún fæddist árið 1925. í
skólanum var hún fyrirmynd-
arnemandi. Gamall bekkjarfé-
lagi hennar lýsir henni svo að
hún hafi borið góðu uppeldi
sínu fagurt vitni og snemma
orðið fullorðinsleg í fasi. Aðrar
mæður bentu gjarnan á hana
dætrum sínum til fyrirmyndar.
HINN FULLKOMNI
GESTGJAFI
Eftir að hefðbundinni skóla-
göngu lauk fýsti hana að fara í
háskóla og læra meira. Það
voru samt nokkrar hindranir í
veginum og sú stærsta var að
námið kostaði peninga en þá
hafði hún ekki handbæra. Þar
að auki hafði hún ekki lært
latínu en lágmarkskunnáttu
i henni var krafist í háskól-
anum.
Nú kom faöir hennar til
hjálpar. Hann sá til þess að
hún gæti stundað tilskilið
undirbúningsnám og tekið lat-
ínuprófið. Píanónámið varð
hún samt að hætta við að
sinni. Hún gerði það með mikl-
um trega enda hafði það sóst
vel og hún var að ná góðum
tökum á hljóðfærinu.
Hún hafði átt hamingjuríka
æsku i föðurhúsum en það var
ýmislegt sem hún hafði samt
farið á mis við í uppvextinum.
Hún hafði til dæmis ekki lært
að dansa og á það var hún
áþreifanlega minnt er kom í
háskóla. Þær systurnar höfðu
þurft að sitja heima á meðan
skólafélagar þeirra fóru á
dansleiki og kvöldskemmtanir.
Hún réð snarlega bót á þessu
og hóf að sækja tíma í sam-
kvæmisdönsum. Hún fór líka
að venja komur sínar á ýmiss
konar skemmtanir. Sjálf skipu-
lagði hún lika stór sem smá
samkvæmi, þar sem hvorki
skorti mat né drykk. Fyrr en
varði var hún orðin hinn full-
komni gestgjafi og það var
nokkuð sem átti eftir að koma
sér vel síðar meir.
LAGANÁM
Eftir giftinguna dró okkar kona
sig í hlé frá opinberu vafstri og
helgaði sig eiginmanni og
heimili. Árið 1953 fæddust tví-
burarnir Mark og Carol. Á milli
þess sem hún sinnti börnun-
um og annaðist dagleg störf á
heimilinu gaf hún sér tíma til
að hefja háskólanám á nýjan
leik en á öðru sviði en áður.
Nú var það lögfræðin sem
heillaði. Almennu laganámi
lauk hún með glæsibrag og
hún sérhæfði sig þar að auki í
skattalöggjöfinni. Þegar árið
1954 var hún orðinn meðlimur
í lögmannafélaginu.
Frami hennar óx stig af stigi
og hámarki náði hann árið
1975 þegar hún tók við mikil-
vægu embætti sem hún átti
eftir að gegna um árabil eða
þar til í nóvember 1990.
SVAR Á BLS. 66
50 VIKAN 2. TBL.1992